Monday, May 9, 2011

අනවරත රත



අබලන් නිවස අලුත්වැඩියාවට ඉඩ නැත
ගරා වැටීමට තව සුළු මොහොතක්
බලාසිටින්නේ නෙත් අයා
කුමටදැයි නොදැනම 

මල් පොද පතිතව සැන්දෑ යාමේ
තෙත් කරනුවස් දෙනයන 
පිසදා වැහිපොද, හඬන්නට අවසර 
එනතුරු ඔබ යලිත්

නිශායාමය ආසන්නව 
දැනෙයි ළං ළංවම සිසිලස රාත්‍රියේ 
පොරවනයක්ව එතෙන්න 
මා හා ඔබ ප්‍රේමයෙන්

කඩා වැටින අබලන් නිවස මහා හඬින් 
නැත දුකක් කිසිත් ඒ ගැන ඔබ වෙත මිස
හැරදා යන්නම් සදහටම 
කිසිවක් නොවූ පරිද්දෙන් 


ප.ලි. : ප්‍රමාදයට සමාවෙන්න ඕන, මගේ පරිගණකය ලෙඩ වෙලා. හදන්න ටිකක් කල් යාවි. එතකන් හැමදාම එන්න වෙන්නේ නෑ. හෙට කොහොමහරි කතාවේ ඉතිරි ටිකත් දාන්නම්. දිගටම මාත් එක්ක හිටියට බොහෝ තුති.

2 comments: