සමාන්තර (8වන කොටස)

අපි ප්‍රශ්න වලින් පැනලයන්න කොච්චර උත්සහ කරනවද, හැබැයි ප්‍රශ්නවලින් ගැලවෙන්න ඕනේ නම් ප්‍රශ්න වලට මුහුණ දෙන එක ඇරෙන්න තවත් විසඳුමක් නැහැ. අවිශ්ක මාලන් වගේම තව දන්න හැම දෙනාවම මගාරින්න හැදුවට මම මග ඇරලා තියෙන්නේ මාවයි. ඒක තේරුම් ගන්න මට සැලකිය යුතු කාලයක් වැය වුණා. මේ ප්‍රශ්නෙදි මම නිසා කිහිප දෙනෙක්ටම හිත වේදනා වලට භාජනය වෙන්න වුනේ මගේ උවමනාවෙන් නම් නෙමෙයි. තවත් කාවවත් රිද්දන්න ඕන නැති වුනත් කෙලින්ම කියන්න ඕනේ දේ කියන්න ඕනෙනේ. සරල සුන්දර බොළඳ උත්තර දීල ප්‍රශ්නේ මගාරින්න, කල් යවන්න පුළුවන් උනත් එකේ තේරුමක් නෑ. එහෙම කරලා මාවම රවට්ට ගන්න ඕනේ නෑනේ. 

"හ්ම්ම්,,, හරි කෙලින්ම කියනවනම් අවිශ්කයි මමයි ගොඩක් සමීපයි, හැබැයි ඒ මගේ සහෝදරයෙක්ට වගේ. පොඩිකාලේ ඉඳලම අපි අපිව හොඳට දන්නවා, නොදන්නා දෙයක් නැති තරම්. එත් දැන් හිතනවා මම නොදන්නා දේවලුත් තියනව කියල. කොහොම උනත් මම අවිශ්ක ගැන හිතන්නේ හොඳම යාලුවෙක් ගැන විදිහට මිසක් ඊට වඩා දෙයක් නෑ. අනිත් එක මම ආදරේ මාලන් ට කලිනුත් අදත් ඉස්සරහටත් එහෙමමයි." මම පුළුවන් උපරිම පැහැදිලි කළා.

දෙන්නම අඩුමතරමින් එක්කෙනෙක් හරි මොනවහරි කියයි කියල හිතුවත් කවරුත් තම තමන්ගේ ලෝකවල තනිවෙලා කලපනා කරනවා. මාලන් ගේ මුනේ දන්නා බව පෙන්වන ලා හිනාවකුත් අවිශ්ක ගේ මුනේ කලකිරීමක් එක්ක දුකකුත් මතුවෙලා පෙනුණා.

"එහෙනම් මම යනවා, පස්සේ කතා කරමු" කියල යන්තමින් හිනා වෙලා මාලන් යන්න ගියේ අවිෂ්කගේ පිටටත් තට්ටුවක් දමමින්.

මම 'හා' කියල ඔලුව වැනුවා, හිනාවෙන්න හැදුවත් වුනේ නෑ.

"අවිශ්ක ඉතින් කතා කරන්න, ඔයා මගේ තවම හොඳම යාලුවනේ, කියන්න තියන දෙයක් කියන්න අපි දෙන්නට ඕන දෙයක් කතාකරන්න බැරි කමක් නෑනේ" මම ටික වෙලාවකින් කිව්වේ කරුණාවෙන්.

"අපි දෙන්නගේ යාලු කමේ තේරුමක් නැහැ උත්තරා, දැනට මෙහෙම ප්‍රශ්න තියනව නම් ඉස්සරහට අපි යාලුවෝ විදිහට මුහුණ දෙන්නේ කොහොමද? ඔය වරදවා තේරුම් ගන්න එපා මම ඔයාට ආදරෙයි එත් ඔයා එහෙම නෑ. ඔයා කියනවා අපි තවම යාලුවොලු එත් එහෙම මට හිතෙන්නේ නැහැ. මම ආදරෙන් පැරදිලා ඉන්න දුක ඔයාට තේරෙන්නේ නෑ, තේරුම් කරලා වැඩකුත් නෑ.... ඔයා මට, මම ඔයාට ආදරේ කරන තරම් ආදරේ නෑ ඒකට කමක් නෑ ඒ ඔයාට හිතෙන හැටිනේ මම ඒකට ඔයත් එක්ක තරහ නැහැ. ඒත් තවත් මට ඔයාගේ යාලුවෙක් වෙන්න බෑ." අවිශ්ක කිව්වේ සෑහෙන දුකකින්කියල තේරුණා.

"අවිශ්ක මම ඔයාට ආදරෙයි තමයි, හැබැයි ඒ සහෝදරයෙක්ට වගේ. මට තේරෙනවා ඔයාට දුක ඇති. කමක් නෑ ඔයාට මගේ යාලුවෙක් වෙන්න බැරිනම්. ඒත් මම හිතන්නේ නෑ අපිට අපිව අමතක කරන්න පුළුවන් වෙයි කියල. එහෙම පුළුවන් කියල ඔයා හිතනවා නම් ඔයා ඔයාවම රවට්ටගත්ත වෙනවා."  

අවිශ්ක මගේ මුණ දිහා බලාගෙන හිටියා, කොච්චර වෙලා ගත වුණාද කියල තේරුනේ නෑ. මමත් ඒ දිහාම බලාගෙන හිටියේ සමාධියකට සමවැදිලා වගේ. මට මතක් වුනේ අපි දෙන්නගේ පොඩි කාලේ. එච්චර හොඳ යාලුවෝ වුනේ මේ විදිහට වෙන් වෙන්නද. 

අපේ යාලු කමේ අවසානය මේකද? මාලන් ව ලබාගෙන අවිශ්කව නැතිකරගන්න මට කොහෙත්තම උවමනාවක් නැති උනාට මට නොදැනුවත්වම දෙහ්න්නගෙන් එක්කෙනෙක් තොරගැනීමක් වෙලා.