tag:blogger.com,1999:blog-39189420582382364762024-03-14T01:48:48.723+05:30සම්මතයෙන් ඔබ්බට | Out of the Normසම්ප්රදායික කව්ළුව වෙනුවට,,,හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.comBlogger151125tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-46746008591350901972017-05-22T16:10:00.000+05:302017-05-22T16:12:07.617+05:30අපේ ලොකුම ලොකු වැරදි 5ක්<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbgbkcCWMMB7W9Auv7HGxwXwC1ULfYCSRjmXtBStvrQXyo75NyqJ1maJZ3vunTnB0qdZP14J67AzBCRjT5aRsAaOV75HZjCQzTbA32d5S1-A7otS4MrRqfkyPtl3kC5-KkiB95RyJex9BT/s1600/359e75eb9fe9bc6ac1284309a49f0c39.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbgbkcCWMMB7W9Auv7HGxwXwC1ULfYCSRjmXtBStvrQXyo75NyqJ1maJZ3vunTnB0qdZP14J67AzBCRjT5aRsAaOV75HZjCQzTbA32d5S1-A7otS4MrRqfkyPtl3kC5-KkiB95RyJex9BT/s400/359e75eb9fe9bc6ac1284309a49f0c39.jpg" width="286" /></a></div>
<br />
<br />
1. අපිට පුරුද්දක් තියනවා අපි වැරැද්දක් කරාම<i> "ඇයි අරයත් ක</i><i>ළානේ"</i> කියල තවත් ඊට සමාන වැරැද්දක් කරපු අයෙක්ව හරි අවස්ථාවක් හරි පෙන්නලා දෙන්න. මේක වෙන්නේ මෙහෙම පෙන්නලා ඒ මොහොතෙන් ගැලවිල යන්න හිතාගෙන. සමහර විට මේ මනුශ්ය ස්වභාවය වෙන්න ඇති. කොහොම වුණත්, කවුරු කළත් වැරැද්ද ම යි. තවත් අයෙක් කළ පමණින් හෝ ඒක සමාන්යය වූ පමණින් එය නිවැරදි දෙයක් වෙන්නෙ නෑ.<br />
<br />
පාරේ කුණු නොදැමිය යුතු තැනක, නැත්තම් කුනු දැමීම බල්ලන්ට පමණක් සීමා වුණු තැනක කවුරුහරි කුණු දාල තියෙද්දි තව තවත් එතැනටම කුණු දාන්නේ, මාර්ග නීති කඩකරමින් යන වාහනයක් පස්සෙන් ඔවුන්ට බනින ගමන් තමනුත් නීති කඩකරමින් ඒ විදිහටම වාහන ධාවනය කරන්නේ, එක දේශපාලනඥයෙක් ගේ වැරදි දැකල ඔවුන්ව ගෙදර යැව්වට පස්සේ ඊට අලුතින් පත් කරපු කෙනාගේ වැරදි දකිද්දි කලින් ගෙදර යවපු කෙනාගේ වැරදි අමතක වෙන්නේ මේ පුරුද්ද නිසා. <br />
<br />
2. අපිට අපි ගැන නැත්තම් අපි කළ හෝ නොකළ දේ ගැන වගකීමක් ගන්න බැහැ. මේක පිට කොන්දක් නැති කම ප්රශ්නයක් වෙන්න ඕන බොහෝ දුරට. ගෙදර, කාර්යාලය හෝ පාර්ලිමේන්තුව වෙනකල්ම කතාව මෙහෙම යි. තමන් අතින් වුණ හොඳ හෝ නරක ක්රියවක් ගැන ඒ වෙනුවෙන් පෙනීහිටල "මගේ අතිනුයි උනේ" කියල කියන්න අපේ තියෙන්නේ මැලි කමක්. වැරද්දේ ප්රතිඵල බරපතල වෙන තරමට මේ පෙනී සිටීම අනුලෝමව අඩු වෙවී යනවා. ඇන්තිමේදි එක් කෙනෙක්ගෙන් තවත් කෙනෙක්ට බොලේ පාස් කරනවා.<br />
<br />
මීතොටමුල්ලේ සිද්ධිය අන්තිමට වැරදි කරුවෝ නැති "ස්වභාවික විපතක්" ගණයට වැටුණා. මේ කියන්නෙ ටොපි කොලේ කින් අපිත් මේකට දායක වුණා කියන කතාව නෙවෙයි. ඊට වඩා එහාට ගිහින් මේ අපද්රව්ය කළමනාකරනය වෙනුවෙන්ම සිටින සහ පත්කළ අයගෙන් මේ සම්බන්දව ප්රතිඵල ගෙන දෙන යමක් සිද්ධියෙන් පස්සෙ වත් වුණේ නෑ කියන එක. වැරැද්ද පිළිගැනීම වැරැද්ද නිවැරදි කර ගැනීමේ පළවෙණි පියවර. වැරැද්ද "නොවුණු" තැන නිවැරදි වීමකුත් නෑ. මේ නිසා ආයෙත් අලුතෙන් අලුත් තැනක කුණු කඳු කඩා වැටෙන දවසක් එන්න වැඩිකල් යන්නේ නෑ.<br />
<br />
3. නරියා මිදි තිත්තයි කිව්වේ මිදි ඇත්තටම තිත්ත රහ නිසා නෙමෙ යි. නරියා කොච්චර උත්සහ කළත් මිදි කන්න බැරි වුණ නිසා. තමන් ඉතාම ආශා කරපු දෙයක් ලබා ගැනීමට බැරි වීමෙන් ඇති වුණ හිඩස වැහෙන්න කෝපය පැමිනීම නිසා. අන්තිමේදී ආශාවේ වස්තුව වෛරයේ සංඛේතය වෙනවා. සමහර පිරිමි ලස්සන කෙල්ලන්ට "බඩුව" කියන්න හේතුවත් ඒකයි. ඒ කෙල්ල එක්ක යහන්ගත වෙන්න අවස්ථාවක් නොලැබුනු, බොහෝ දුරට නොලැබෙන නිසා. කෙල්ලන්ගෙ කන්යාභාව ය යි, චරිත සහතිකයි හොයන්නේ තමා තුලම හිරවුණු සැඟවුනු ආශාව නිසා. ඒ ආශාව මුදාහරින්න වෙනත් ක්රමයක් උවමනා නිසා.<br />
<br />
මේ මෑතකදි ලොකුවට කතා බහට ලක්වුණු නීතිඥවරිය ගැන අදහස් වල තියෙන්නෙත් මේකම තමයි. තවත් දිගට කිව්වොත් මේක ඕනවට වඩා ලොකු සිද්දියක් වෙන්නෙත් මේ නිසාම යි. ඇය "බඩුවක්" හෝ එහිම අනිත් පැත්ත "වීරවරියක්" වෙන්නේත් මේ කතාවෙම දිගුවක් විදිහට. ඇය අමාරුවෙන් කැපවීමෙන් ඉගෙන ගත්ත පලමු කාන්තාව වත්, කාය වර්ධනය කළ පලමු කාන්තාව වත්, ඇඟ පේන්න ෆොටෝ ගත්ත පලමු කෙල්ලවත් නොවුනට මේතරම් ප්රතිචාර ලැබුනේ අර යටපත් ආශාවට තට්ටුවක් මේ සිද්දියෙන් ලැබුන නිසා. ඇයට හොඳ හෝ නරක කියමින් උවමනාවට වඩා කෑගහපු අය දෙපිරිසෙම දකින්නට තියෙන්නෙ මේ ලක්ශන.<br />
<br />
4.පහුගිය දවසක තිබුන සයිටම් විරෝධතාවය හා ඊට විරුද්ධව ගත් ප්රතිචාරය නිසා සෑහෙන්න පිරිසක් අපහසු තාවයට ලක්වුණා. අහල පහල ගමන් කරපු ගැහැණු මිනිස්සු ළමයි විතරක් නෙවෙ යි සත්තුන් වත්. ඊට පැය කිහිපයකට පස්සේ මුණ ගැහුණු ටුක් ටුක් රියදුරා රතු වුණු ඇස් ඇතිව කිව්වේ "සත්තුන්ට වගේ ගහනවා පව්!" කියල. පසුබිමින් ගමන් ගත්ත අය එහෙම කම්පනයට ලක් වුණා නම් එහි සිටි අය ගේ තත්වය හිතා ගන්න පුලුවන්. තමන් විශ්වාස කරන හරි දෙය වෙනුවෙන් පෙනී සිටින එක ඒ වෙනුවෙන් සටන් කරන එක වීරකමක් විදිහටයි මම දකින්නෙ. මෙහි "හරි දෙය" නිරපේක්ශවම හරි ද යන්න වෙනම කතාවක්.<br />
<br />
විරෝධතා නොකරන්න උසාවි නියෝග ගැනීම කොච්චර සදාචාරත්මක කියන එකත්, නියෝගය ගත්තට පස්සේ ගහල එලවන එක කොච්චර නිවැරදිද කියන එකත් අපි සයිටම් විරෝදයට පක්ශ විපක්ශ හැමෝම හිතල බලන්න ඕන. මොකද මේ වැඩේම අපි නිවැරදි යැයි කියල හිතන විරෝදතාවයකටත් වෙන්න පුලුවන් හින්ද. ලබ්බට තිබ්බ අත පුහුලටත් තියන්න ඕන තරම් හැකියාව තිබෙන නිසා. <br />
<br />
කොහොම උනත් මේ හතරවෙනි වැරද්ද ඒ ගැන නෙවෙයි. මේ අන්ධ අනුකරණය, අන්ධ භක්තිය නැත්තම් කරන්නන් වාලේ පිළි ගැනීම ගැන. මේ කියන්නේ ආගමික භක්තිය ගැන නෙවෙ යි, මට අනුව නම් හැම ආගමකම තියෙන්නේ අඩු වැඩි වශයෙන් ඕක. ඒ නිසා විශේෂයෙන් ඒ කියන්න උවමනාවක් නෑ. මේ කියන්නේ දේශපාලන මතවාද වෙනුවෙන් පෙනී සිටින එක ගැන. සිරසෙන් කරපු වීඩියෝවක සයිටම් විරෝධය වෙනුවෙන් යන සරසවි සිසුන්ගෙන් අදහස් විමසද්දි කවුරුවත්ම ඒ වෙනුවන් වචනයක් වත් කියන්නේ නෑ. සමහර වෙලාවට එහෙම නොකර ඉන්න කියල ඉහලින් ඔර්ඩස් ලැබුනා වෙන්නත් හැමොම කතා වෙලා සිරස (නැත්තම් සමස්ත මාධ්යයන් ) වර්ජනය කිරීමක් හැටියට වෙන්නත් පුලුවන්. කොහොම වුනත් කාටවත්ම මුකුත් කීයා ගන්න බැරි වීමෙන්පෙනෙන්නේ අන්ධ අනුකරණය නෙවෙයිද<br />
<br />
සයිටම් විරෝධය ගැන හෝ සයිටම් පක්ශපාතී වීම ගැන මට පෙනෙන්න තියෙන්නේ මතුවී පෙනෙන චරිත පෙනීසිටින්නේ ඒ ඒ පුද්ගලයන්ගෙ පෞද්ගලික උවමනාවන් හා න්යාය පත්රයන් මත කියන එක. පක්ශ වීමට හෝ නොවීමට ඔවුන්ට විවිද හේතු දකින්ට ලැබුනත් ඒ ඒ පුද්ගලයන් පසු පස යන පිරිස්, ශිෂ්ය පිරිස් කරන්නේ, ඔවුන් පෙනී සිටින්නේ ඇත්තටම තමන්ට උවමනා දේට කියල මට ඔවුන් කරන කියන දෑ වලින් පෙනෙන්නේ නෑ. කාගෙවත් අත්කොලුවක් වීමට වඩා එයින් ඉවත් වී සිටීම ගුණ දායක යි.<br />
<br />
5. මමත් ඇතුලුව අපි අනුන්ව විවේචනය කරන්න හරි කැමති යි. යමක් සිද්ද උනාට පස්සේ මත අදහස් දක්වන්න, වෙන අයට ඇඟිල්ල දික්කරන්න අපි දෙපාරක් හිතන්නේ නෑ. තමන් වියුක්තව බාහිර ව ලෝකය දිහා බලලා අනිත් අයට මොනවහරි කියල තමන් පැත්තකට වෙන්නයි හැමෝම බලන්නේ. තමනුත් ඒ වැරැද්දෙම කොටසක් ද කියල හිතල බලන්න උත්සහ ගන්නේ නෑ. තමන් බනින දේශපාලකයන් තම්න් විසින් ම පත් කරපු තමන්ගෙම නියෝජිතයන් බව ගොඩක් අයට අමතකයි.<br />
<br />
ක්රමයේ වැරද්දක් ගැන කියන, දේශපලනය හා දේශපාලනඥයන් ගැන ද්වේශයෙන් කතාකරන, පාලකයන් හා වගකිය යුත්තන්ටම ඇඟිල්ල දික්කරන අය හැමොටම අමතක වෙන දෙයක් තම යි තමනුත් ඒ ක්රමයේ ම පුරුකක් බව. තමනුත් ඒ වැරැද්දම කරන දැන හෝ නොදැනුවත්ව දායක වෙන්න පුලුවන් බව අපි නොසලකා හරිනවා. තමන් වැරැද්දක් කරන ගමන් අනුන්ගෙ වැරැදි හොයන්න යාම කුහක කමක්, කපටි කමක්. සමාජයක් ගොඩනැගෙන්නේ ස්වාධීන පුද්ගලයන් රාශියකගේ එකමුතු වෙන් නිසා තම තමන් වඩා නිවැරදි වෙන්න උත්සහ කිරිමෙන් හැමෝම හිතන වඩා හොඳ සමාජය, වඩා හොඳ රට හදන්න පුලුවන් වේවි.<br />
<br />
පසු සටහන: මේ වැරදි බොහෝ විට එකිනෙකට සම්බන්ද යි. එකිනෙක අත් අල්ලගෙන තමා පිටතට එන්නේ. සමහර විට එකක් නිසා එකක් ඇති වෙනවා වෙන්නත් පුලුවන්. කොහොමහරි මේ උත්සහය වැරදි කියල ඍනාත්මක වීම නෙවෙ යි. මේ කියන්නේ ස්වයං විවේචනයක් කරනගන්න පුලුවන් තරමට අපි නිහතමානි වෙන්න ඕඅන කියල. විවේචන වලින් පාඩමක් ඉගෙන ගන්න ඕන කියලා. තමන්ගෙ වැරදි අඳුන ගැනීම නිවැරදි වීමේ පලවෙනි පියවර වන හින්දා. ඉතින් හැමෝටම නිවැරදි වීමේ ගමනට සුබ පතුම්. හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-33992017243102443632016-04-11T16:05:00.002+05:302017-04-27T16:31:29.280+05:30කෑම කියා අප වහ කනවාද?<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://naturalsociety.com/wp-content/uploads/pesticides_spray_tool_735_350.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://naturalsociety.com/wp-content/uploads/pesticides_spray_tool_735_350.jpg" height="190" width="400" /></a></div>
<br />
මේ ලිපිය මම කලින් ලියූ <a href="http://sammathayenobbata.blogspot.com/2016/03/blog-post_21.html">"අපි කන කෑම ගැන දන්නේ මොනවද?"</a> නම් ලිපියේම දිගුවක් වුනත් තනිව වුවද කියවිය හැකියි. මේ ලිපියෙන් කතා කෙරෙන්නේ GMO (Geneticaly Modified Organism) ආහාර වල ඇති සෞඛ්ය සම්පන්න බව හා ලංකාව හා GMO අතර ඇති සම්බන්දය යි.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>GMO සෞඛ්යයට හිතකරද?</b><br />
<br />
ජාන නවීකරණය කළ ආහාර හිතකර ද නැති ද යන වග නිශ්චිතවම උත්තර දිය හැකි ප්රශ්නයක් නෙවෙ යි. GMO බෝග මීට දශක දෙකකට පමන පටන් වගා කරන්න ගත් කාලයේ සිට කරන ලද බහුතරයක් වූ පරික්ශන වලින් කියවුනේ GMO ආහාර ශරීර සෞඛ්යයට අහිතකර ලෙස බලපානවා යැයි කියන්නට කිසිඳු සෘජු සාධකයක් නැති බවයි. කෙසේ වෙතත් GMO ආහාර සෞඛ්යයට හානිකර යැයි කියන පරීක්ශන කිහිපයකුත් තිබෙනවා.<br />
<br />
මේ එම පරිකශන වලින් කිහිපයක්.<br />
<br />
කැනඩාවේ ගැබිනි හා ගැබිනි නොවන කාන්තවන්ගෙ රුධිරය ගෙන කළ <a href="https://www.uclm.es/Actividades/repositorio/pdf/doc_3721_4666.pdf">පරීක්ශනයකදි තහවරු වුනා</a> දරු ගැබ තුල පවා මෙම GMO ආහාර සඳහා නිපවදවන පළි බොධ නාශක වල විශ සංගටක අඩංගු බව. ගැබ වෙත මෙමගින් වෙන හානිය කොතෙරම්ද යන වග ගැන තක්සෙරුවක් නැති වුනත් මෙම පරීක්ශයන් පෙන්වා දුන්නෙ ගර්භය ඉතා සියුම් හා සන්වේදී නිසා මේ පිලිම්බදව තව දුරටත් පරීක්ශන කළ යුතු බවයි.<br />
<br />
ඒ වගේම <a href="http://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0069805">තවත් පරීක්ශනයකින්</a> තහවුරු වුනා GMO ආහර හරහා ඒවායේ සම්පූර්න ජාන මිනිස් රුධිර සංසරන පද්ධතියට ඇතුල් වන බව. සාමන්යයෙන් වෙන්නේ ආහාර ජීර්ණය වීමෙන් පස්සේ ශරීරයට අවශ්ය සංඝටක වෙන වෙනම රුධිරයට එකතුවීම. GMO නොවන අහාර වල DNA අණු ජීරනය වීමෙදි ඇමයිනො අම්ලය, නියුලික් අම්ලය වගෙ කොටස් ගණනාවකට බෙදෙනවා. ඒත් GMO DNA අණු තනිකර එහෙම් පිටින්ම රුධිරයට එක් වෙනවා, ඒක වෙන්නෙ කොහොමද කියන එකට තවම පැහැදිලි උත්තරයක් නැහැ.<br />
<br />
<a href="http://blogs-images.forbes.com/jonentine/files/2014/08/gmo-food1.jpeg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://blogs-images.forbes.com/jonentine/files/2014/08/gmo-food1.jpeg" height="240" width="320" /></a>ඌරන් යොදාගෙන කළ <a href="http://www.organic-systems.org/journal/81/8106.pdf">එක් පරීක්ශනයකදි</a> හොයා ගත්තා GMO ආහාර ගැනීමෙන් උදරය හා ගර්භාශය අසාමන්ය ලෙස ඉදිමීමකට ලක් වෙන බව. ආහාර සඳහා ඇති කරන ඌරෙකුගේ සාමාන්ය ආයු කාලය සති 23යි. මේ පරීක්ශනයේදි GMO හා GMO නොවන ආහාර ගැහැනු හා පිරිමි ඌරන් වෙත මේ කාල සීමාව තුල ලබා දුන්නා. අවසානයේ ලබා ගත් දත්ත අනුව GMO ආහාර කෑ ඌරන්ගේ ගර්භාශය GMO නොවන ආහාර ගත් ඌරන්ගේ ගර්භාශයට වඩා 25% පමණ විශාලව වැඩී තිබුන අතරම GMO ආහාර ගත් ඌරන්ගේ උදරය අනෙක් ඌරන්ට වඩා 32%කින් වර්ධනය වී තිබුනා.<br />
<br />
මීට අමතරව මෑතකදි ලෝක සෞඛ්යය සංවිධානය ප්රකාශ කළා Glyphosate පිළිකා කාරකයක් විය හැකි බවට.<br />
<br />
මේ කොයි පරීක්ශනයේදිත් ඉදිරියට වෙන්නේ මොකද්ද කියන එක ගැන සඳහනක් නෑ. මිනිස් මෙන්ම සත්ව සිරුරු වලට බලපෑමක් තිබෙනව වුනත් ඒවා අහිතකර ද යන්නට පැහැදිලි උත්තරයක් නෑ. කොටින්ම GMO ආහාර පරිභොජනයට සුදුසුද නුසුදුසුද යන්න තවමත් ගැටලුවක්. මේ පරීක්ශන කරන විද්යාඥයන්ගේ මතයත් අඩු හෝ වැඩියෙන් මේකමයි. තමත් සම්පූර්නයෙන්ම නොදන්නා GMO ආහාර සම්ප්රදායකට යාම නුවණට හුරු නොවන බවයි ඔවුන් කියන්නේ. GMO ආහාර ගැන නිවැරදි ඇස්තමේන්තුවක් දෙන්න පරීක්ශන ගණානවක් පසුකර යන්නට වේවි.<br />
<br />
<b>ලංකාව හා GMO ආහාර</b><br />
<b><br /></b>
ලංකාව ජාන නවීකරණය කළ GM (Genetically Modified) ආහාර මුලුමනින්ම අපනයනය තහනම් කළා 2001දි, ඒ එවැනි පියවරක් ගත්ත ලෝකයේ පළමු රට හැටියට. ඒත් 2006දි ආහාර පනතට සංශෝධනයක් එක්කරමින් GM ආහාර අපනයනයට තිබු බාධක එවක රජය ඉවත් කළා. ඒත් එතැනින් එහාට ලංකාවට ගෙන්වූ ආහාර, GMO ආහාරද නැතිද යන්නට පැහැදිලි තොරතුරු නැහැ වගේම ඒ GM ආහාර නියාමනය පිලිබඳ නිසි ක්රියාමර්ගයක් නෑ. කොහොම වුනත් පසුගිය වසරේ මෛත්රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිතුමා විසින් Glyphosate අඩංගු RoundUp ගෙන්වීම තහනම් කළා.<br />
<br />
දැනට ඇති තොරතුරු අනුව ලංකාව GMO බෝග වගා කරන්නේ නෑ. කොහොම වුනත් GMO බෝග සඳහා නිපදවන පලිබෝධනාශකයක් වන RoundUp නම් භාවිතා වෙනවා, හෝ අඩුම තරමින් මෑතක් වන තුරු භාවිතා වුනා. ඒ වගේම Monsanto සමාගමේ ශාඛාවක් පවා ලංකාවේ තිබෙනවා. ඒ නිසා GM බීජ තරමකින් හෝ වගා කෙරෙන්න ඉඩ කඩක් තිබෙනවා. කොහොම වුනත් මෛත්රීපාල ජනාධිපතිගේ තීරනය සාධනීය වන්නේ අවධානමට වඩා පෙර සූදානම සුබදායක නිසා.<br />
<b><br /></b>
<b>පළිබෝධනාශක හා වකුගඩු ආබාධ</b><br />
<b><br /></b>
මෙය GMO ආහාර වලට සෘජුව සම්බන්ද දෙයක් නොවුනත් එහිම අතුරු ඵලයක් ලෙස දැක්විය හැකියි. උතුරු මැද පලාත ප්රමුඛව ලංකාවේ මෙවන විට වකුගඩු රෝගීන් 400 000ක් පමන සිටිද්දි රෝගීන් 20 000ක් පමන ඒ නිසා මියගොස් ඇතැයි වාර්තා වෙනවා. නිදන්ගත වකුගඩු රෝග Chronic Kidney Disease (CKD) ලංකාව තුල බොහෝ දෙනෙක් අපහසුතාවට පත් කරන විටක මාරාන්තික වන්නටත් හැකි සෞඛ්යය ගැටලුවක්. කෙසේ වෙතත් මේ වකුගඩු රෝග කාරකය ගැන සමතයකට පත්විය හැකි ස්තිර හේතුකාරකයක් හෝ විසඳුමක් නැහැ.<br />
<br />
<a href="http://www.roundup.com/smg/article/content-article/BrandProducts_Image_Large.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.roundup.com/smg/article/content-article/BrandProducts_Image_Large.jpg" height="175" width="320" /></a><br />
ආචාර්ය චන්න ජයසුමන කල <a href="http://www.ehjournal.net/content/pdf/1476-069X-14-6.pdf">අධ්යයනයක්</a> අනුව ඔහු කියා සිටියේ Glyphosate හා ක්රියාකරන Cadmium, Arsenic වැනි බැර ලෝහ නිසා වකුගඩු වලට හානි සිදුවන බව. වී වගාවට ඉසින පළිබෝධනාශක ජලයට එක් වීමෙන් මේ ජලය අපිරිසිදු වී, ලිං හා නොයෙකුත් ජල පද්ධති හරහා Glyphosate ශරීර ගතවීම නිසා මේ වකුගඩු රෝගයට ගොදුරුවන බවයි ආචාර්ය ජයසුමනගේ මතය වන්නේ. කෙසේ වුනත්, මේ පරීක්ශනයට විරුද්ධවත් කරුනු දැක්වුනා. දත්ත හිඟ කම, Glyphosate හා වකුගඩු ආබාධ අතර සෘජු සම්බන්දයක් දැක්වීමට අපොහොසත් වීම නිසා Monsanto මේ චෝදනා ගණනකට ගත්තේ නෑ.<br />
<br />
කොහොම වුනත් ජනාධිපති සිරිසේනගේ ක්රියාමාර්ග නිසා මේ වනවිට Glyphosate අඩංගු RoundUp විකිනීමේ හැකියාවක් නෑ. ඒ නිසා අලුතින් එක් වන්නට තිබුනු Glyphosate වලින් සිදුවන්නට හැකි හානිය අවම වේවි. ඒත් දැනටමත් ඇති Glyphosate ගැන හෝ GM බීජ ගැන කතාබහක් හෝ උවමනාවක් කාටත් නැති අවස්තාවක ඔබ ආහාරයට ගන්නා දෑ ගැන ඔබට විශ්වාසයක් තිබෙනවාද? ජාන නවීකරණය කළ ආහාර ගන්න ඔබ පරිබෝජනයට කැමතිද? ඔබට මේ වෙනුවෙන් කළ හැකි දේ කුමක්ද? මේවාට උත්තර දීම ඔබට බාරයි.<br />
<br />
පහත ලිපි ඇසුරිනි,<br />
<br />
<a href="http://www.collective-evolution.com/2014/04/08/10-scientific-studies-proving-gmos-can-be-harmful-to-human-health/">10 Scientific Studies Proving GMOs Can Be Harmful To Human Health.</a>
<br />
<a href="http://theantimedia.org/sri-lanka-bans-glyphosate-and-monsantos-roundup/">Effective Immediately: Sri Lanka Bans Glyphosate and Monsanto’s Roundup.</a>
<br />
<a href="https://gmoanswers.com/ask/it-true-sri-lanka-has-become-first-country-ban-monsantos-roundup-ready-chemical-glyphosate-light">GMO Answers: CKD in Sri Lanka, RoundUp and What Monsanto Has to Say.</a></div>
හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-83226418469364596832016-03-21T18:37:00.001+05:302016-03-21T19:46:21.153+05:30අපි කන කෑම ගැන දන්නේ මොනවද?<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://ecowatch.com/wp-content/uploads/2014/02/gmodoc1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://ecowatch.com/wp-content/uploads/2014/02/gmodoc1.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>GMO (Genetically Modified Organism)</b><span style="text-align: justify;"> කියන්නේ ජාන නවීකරණය කළ ජීවීන් කියන එකයි. ජාන ඉන්ජිනේරු තාක්ශනය මගින් ඕනම ජාන විකෘතිතාවකට පත් කල සත්ව/ශාක වර්ගයක් මේ නමින් හඳුන් වන්න පුලුවන්. ඒ වගේම <b>Transgenic Organism</b> කියන්නේ එක් ජීවී වර්ගයක් තවත් ඊට වෙනස් ජීවී වර්ගයක ජාන භාවිතයෙන් වෙනස් කම් කර ඇත්නම්. 1973 දී පලමුවෙන්ම මීයෙක් ජාන නවීකරණයකට ලක් කළා වගේම මුලින්ම ශාකයක් ජාන වෙනස් කමකට භාජනය වුනේ 1983දි. එතනින් පසුව මේ ජාන ඉන්ජිනේරු තාක්ශනය පසුගිය දශක කිහිපය තුල බොහො දුර ගමනක් ඇවිත් තිබෙනවා. මේ සටහන් පෙල ජාන නවීකරණය වූ බෝග වගාව ගැනයි, ඉන් එහාට එනිසා සිදුවූ දේශපාලනික, සමාජයීය, පාරිසරික හා සෞඛ්යමය වෙනස් කම් ගැනයි.</span></div>
<br />
<span style="text-align: justify;"><b>ජාන නවීකරණයේ වැදගත්කම</b></span><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
ජාන නවීකරණය සම්පූර්ණ කලු යකෙක් හැටියට නම්කළ යුතු දෙයක් නෙවෙ යි. ඒ වගේම ජාන විකෘති කළ ආහාර නිශපාදනය සියලු ජනයා වෙනුවෙන් සද් භාවයෙන් කරන ව්යාපෘතියකුත් නෙවෙයි. ජාන වෙනස් කල බෝග ගැන කරුනු දක්වද්දි එහි ප්රධාන හේතුව හැටියට එන කාරණයක් තමයි ජනගහන වර්දනයට ගැලපෙන ආහාර ලබාදීම. ඇත්ත, වසර 2050 වන විට ලෝකයේ ජනගහනය බිලියන නවය ඉක්මවනවා කියල ඇස්තමේන්තු ගත කරලා තියෙද්දි දැනට ලෝකයේ අපට තියෙන සම්පත් කොහොමටවත් ප්රමාණවත් නෑ අනාගත්යේදි ඉල්ලුමට හරියන සැපයුමක් දෙන්න. ලෝකයේ ඇතිවිය හැකි ආහාර හීනතාව පුරන්න විසඳුමක් වෙන්නේ ඇති සම්පත් වලින් වැඩි අස්වැන්නක් ලබාගන්නයි. ජාන ඉන්ජිනේරු තාක්ශනය උදව්වට එන්නේ එතනදි.
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
මෙහි තවත් වැදගත් කම් කිහිපයක් තිබෙනවා. කෘමින්ගෙන් පරිසම් වීමට ඇති හැකියාව, ශාකයේ නිරෝගි බව ඉහල වීම, බීජ වල කාලසීමාව දිගු වීම හා එනිසා බීජ ප්රවාහනයේ පහසුව, අඩු ශ්රමය/සම්පත් මගින් ඉක්මනින් පලදාව ගත්හැකි වීම, වඩා වැඩි ගුණාත්මක බව වගේ කරුනු දක්වන්න පුලුවන්. ඒ වගේම දැනට කරන පරීක්ශන අනුව විද්ඥායන්ට මිනිස්සුන්ට රෝග නිවාරණය කල හැකි ආහාර අනාගතයෙදි හඳුන්වා දිය හැකිවේලු.<br />
<br />
<b>ජාන තාක්ශනයේ බලපෑම</b><br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ජාන නවීකරණය කළ බෝග කෘශිකාර්මික වෙළඳ පොලට හඳුන්වා දෙන්නේ 90 දශකයේ දි යි. එයින් පසු ලෝකයේ අක්කර බිලියන බාගයක පමන ප්රමාණයක මේ බෝග වගා කරල තියනවා. එතැන් පටන් මේ GMO බොහොම මතභේදයට තුඩුදෙන කාරණයක් වුනා. විද්යාගාරයක නිපදවෙන සත්ව හෝ ශාකයක් පේටන්ට් කිරීමේ සදාචාරමය හැකියාව, මෙමගින් සිදුවිය හැකි පාරිසරික වෙනස් කම්, සෞඛ්යමය බලපෑම් ගැන ලොකු හාහෝවක් ලෝකයේම ඇති වුනා. යුරෝපයේ සමහර රටවල් GMO වගා කෙරීමට එරෙහි නීති ගෙනෙද්දි තවත් රටවල් GMO සහිත ද නැති ද බව දැනුවත් කිරීමට ක්රියාමාර්ග ගත්තා. ලංකාවත් ඒ රටවල් ගොඩට ඇතුලත්.<br />
<br />
සම්ප්රදායික කෘශිකර්මයේදි ගොවීන් බීජ සොයාගන්නේ ඔවුන් විසින්ම යි. කලින් වතාවේ අස්වැන්නෙන් කොටසක් ඔවුන් ඊලඟ වතාවේ වගා කිරීම සඳහා යොදා ගන්නවා. මේ බීජ ජාන විවිදත්වයෙන් පිරිලා. GMO වල ප්රධාන ලක්ශනයක් තමයි මෙහෙම හදපු සියලුම බීජ එකම අච්චුවේ වීම. බීජවල ලක්ශන, ගුණ, හැකියා මෙන්ම නොහැකියාවන් එකකට එකක් සමාන යි. එක බීජයකින් හැදෙන ශාකයකට එක්තරා දිලීර ආසාදනයක් ඇතිවුනොත් අනිත් ශාකයටත් උරුම වන්නේ ඒ ඉරණම ම යි. ඒ එක්කම එන්නේ සියලුම බෝග විනාශ වී යාමේ අවදානමක්.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://authoritynutrition.com/wp-content/uploads/2015/11/tractor-spraying-weeds.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="230" src="https://authoritynutrition.com/wp-content/uploads/2015/11/tractor-spraying-weeds.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<b>GMO බීජ වෙළඳපොල</b><br />
<b><br /></b>
ඇමරිකාවේ වගාකරන බඩඉරිඟු හා සෝයා වලින් 90%ක්ම ජාන නවීකරණය කළ ඒවා වනවා වගේම මේ GMO බීජ නිශ්පාදනය කරන්නේ සමාගම් කිහිපයක් විසින්. එයිනුත් Monsanto කියන්නේ බීජ නිපදවීමේ ප්රමුඛයෙක්. Monsanto ඔවුන්ගේම විද්යාගාර හා විද්යාඥයන් සමගින් විවිද වෙනස් කම් සහිතව බෝග හඳුන්වා දේන්න කටයුතු කරනවා. උදාහරනයක් විදිහට ඔවුන් නිපැයූ බෝගයක එක් ගුණාංගයක් තමයි බෝගයේ නිපදවෙන අතිරේක ප්රෝටීනයක් නිසා ඒ වෙත එන කෘමීන් එය ආහාරයට ගත් විට මිය යාම. ඒනිසා ඒ බෝගයට ඒ වර්ගයේ කෘමීන්ගෙන් හානියක් නැහැ.<br />
<br />
ඔවුන් නිපදවන මේ බෝගවල තවත් ගුණාංගයක් තමයි මේවා පළිබෝධනාශක වලට ඇති ඉතා හොඳ දරාගැනීමේ හැකියාව. ඒත් ප්රශ්නයක් වෙන්නේ ඒ ඔවුන්ම නිපදවන RoundUp නම් පළිබෝධනාශකයට පමණක් වීම. ඒ නිසා මේ නිශ්පාදන දෙකම වෙළඳ පොළට නිකුත් වෙන්නෙ අත් අල්ලගෙනයි. එකක් ගන්නවා නම් අනිකත් ගතයුතුයි. ඒක වෙන්නෙ මෙහෙමයි RoundUP වල තිබෙන Glyphosate නම් සංයෝගය වල්නාශකයක් විදිහට ක්රියාකරනවා ඒත් Monsanto ඔවුන්ගේ බීජ ඊට ඔරොත්තු දෙන ලෙසට නිපදවා ඇති නිසා ඒ බෝග මතට කෙලින්ම RoundUp ඉස්සම වල් පැළෑටි මිය යනවා විතරයි බෝගයට හානියක් නෑ.<br />
<br />
<b>පැරගුවේ ආව Monsanto</b><br />
<b><br /></b>
එක්තරා විදිහකින් Monsanto ඇතුලු මේ සමාගම් වලට බීජ නිශ්පාදයේදි ලෝක ඒකාධිකාරයක් පවතිනවා. පැරගුවේ තමයි ලෝකයේ ලොකුම සෝයා වගා කරු වන්නේ. පැරගුවේ වගාකරන සෝයා බීජ එම ගොවීන්ට ලැබෙන්නේ 98%ක්ම Monsanto සමාගමෙන්. මේ ගොවීන්ට වගේම අනෙක් රටවල ගොවීන්ටත් මේ බීජ වගාකළ හැක්කේ එක කන්නයක එක වරක් පමනයි. මොකද Monsanto සමාගමට ඔවුන් නිපදවන GMO නිශ්පාදන වල Patent අයිතිය නිබෙන නිසා අලුත් කන්නයකට ගොවීන් අලුතෙන් බීජ ඔවුන්ගෙන් මිලදී ගතයුතුයි. බීජ විකිනෙන වාරයක් ගානෙම ඔවුන්ගේ පළිබෝධ නාශකයත් විකිනෙනවා.<br />
<br />
ඒත් මේ නිශ්පාදන ඔවුන් කියනා තරම්ම වැරදි නැති සුපිරි ඒවා නෙවෙ යි. පැරගුවේහි වගාවන්වල දක්නට ලැබෙන දෙයක් තමයි RoundUp වලට ඔරොත්තු දෙන වල් පැලෑටි මෙන්ම කෘමීන් හමුවීම. පළිබොධ නාශක වලට මිය නොයන මේ වල් ශාක කෙටිකාලයක් ඇතුලත පරිණාමය හා වරණය වීම නිසා පැරගුවේ ගොවීන්ට වෙනත් පළිබෝධ නාශකත් යොදන්නට වෙලා තිබෙනවා. Monsanto GMO භාවිතා කරන්නට ගිහින් කරන්න වෙලා තියෙන අතිරේක ශ්රම හා මූල්ය වියදම් සැර වුනත් සාම්ප්රදායික ක්රමයට නැවතත් යන්නට ඔවුන් පරක්කු වැඩියි.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://gmoinside.org/wp-content/uploads/2013/07/ISAAA-Major-GMO-Crops.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://gmoinside.org/wp-content/uploads/2013/07/ISAAA-Major-GMO-Crops.png" /></a></div>
<br />
මේ ගැටලු වලට තවත් නිශ්පාදයක් ඉදිරිපත් කරන්නයි Monsanto සූදානම. Glyphosate වගේම Dicamba යන සංයෝගය එක්කල බෝග හා පළිබෝධනාශක මගින් මේ අලුත් ගැටලු විසඳන්න ඔවුන් බලාපොරොත්තු වෙද්දි පැරගුවේහි කුඩා පරිමාණ ගොවීන්ට මේ ක්රමය අවාසි ජනක ලෙස බලපෑම් කරනවා. කුඩා පරිමාණ ගොවීන්ට මේ මිලෙන් අධික බීජ කුඩා ඉඩ ප්රමානයක වගා කිරීමෙන් වාසි ගන්න බැහැ. කොටින්ම වාසි සහගත ලෙස පැරගුවේහි මේ GMO වගා කරන්න හැකියාව තියෙන්න විශාල ඉඩම් තිබෙන 2%ක් වූ ගොවීන්ට පමණ යි.<br />
<br />
ඒත් මේ කුඩා පරිමාන ගොවීන්ට තම පරණ පුරුදු ක්රමය දිගටම කරගෙන යන්න අපහසු වෙන්නේ ඔවුන්ගේ හේන් අනෙක් විශාල හේන් වලට යාබදව පවතින නිසා. ඔවුන්ට තිබෙන්නෙත් විශාල භූමි ඇති ගොවීන් වදවන වල් පැලැටි උවදුරු හා කෘමි උවදුරු යි. ඒත් ඔවුන්ට ඒ වෙනුවෙන් යම් ක්රියාමර්ගයක් ගන්න අපහසු වෙන්නේ RoundUp වගේ පලිබෝධනාශක වලට ඔරොත්තු දෙන්නේ Monsanto නිපදවපු GMO බීජ පමනක් නිසා. මේ නිසා ඔවුන්ට වක්රව බලපෑම් එල්ල වෙලා තමන්ගේ බීජ වගාව වෙනස් කරගන්නට.<br />
<br />
මේ විදිහටයි Monsanto වගේ සමාගම් බීජ ලෝක වෙළඳ පොළ ආක්රමණය කරමින් ඉන්නේ. ගොවීන් කැමති වුනත් අකැමති වුනත් GMO බීජ වගා කළ යුතුයි යන තැනට තල්ලු වෙලා තිබෙනවා. නිශ්පාදනය කරන්නේ ආහාර පමණක් නම් පාරිභෝගිකයන් හැටියට අපට පරිබෝජනය කරන්නට වෙන්නෙත් ඒව යි. ගොවීන්ට වගේම අපිටත් කැමත්ත ඇතිව හෝ නැතිව ආහාරය ගන්න ජාන වෙනස් කල ආහාර පමන තිබෙන යුගයක් ඇතිවන්නට ඉඩ තිබෙනවා. එවිට ඔබ ගන්නා ක්රියා මාර්ගය කුමක්ද? සමහර විට දැනටත් ඒ ආහාර ඔබ ගන්නවා විය හැකියි. ඔබ කන දේ ගැන ඔබ දැනුවත්ද?<br />
<br />
මේ සටහන Vice HBO - Savior Seeds වාර්තාමය වැඩසටහන ඇසුරින්. ඊලඟ ලිපියෙන් ලංකාවේ GMO භාවිතය හා අතුරු ඵල ගැන කතා කරමු.</div>හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-21267652943536118542016-03-16T20:12:00.003+05:302016-03-16T20:12:59.383+05:30අකුණු | Rays of Light<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://40.media.tumblr.com/f33a96232ca7b26aac79b5c7fb0cdab1/tumblr_nhd7t1zhTI1tqg14lo1_500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://40.media.tumblr.com/f33a96232ca7b26aac79b5c7fb0cdab1/tumblr_nhd7t1zhTI1tqg14lo1_500.jpg" /></a></div>
<br />
අඳුරු අහස ඉරාගෙන නියෝන් දම්පාට ලේසර් කිරන තීරු එක දිගට හතර සැරයක් අකුණු ගැහුවෙ කාට හරි දඬුවම් දෙන්න වගේ. පාරේ හිටියේ කැහුටු ගැහුනු බල්ලො විතරයි. උන් වැස්සෙන් බේරෙන්න පුලු පුලුවන් තැන් වලින් කොම්බු ගැහිලා හිට්යා, කන් එල්ලා හැලෙන බල්ලන් එල්ලා හැලුනු කන් වලින් තමන්ගෙ ඇස් වහගෙන හිටියා. සමහර විට අකුණු වලට උන් බය නැතුව ඇති.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
වාහනයේ හිටියා වුනත් හිරිකඩ ටිකක් හරි මටත් දැනුනා. වීදුරු නියමාකරයෙන් වැහෙන්න නැතුව ඇති. කොහොම හරි හිරිකඩ මගේ මූණට වැටිලා දාඩිය වගේ තීරු තීරු මූණෙන් පහලට ගලන්න ගත්තා. වැස්ස වැටුනෙ රැලි විදිහට. රැල්ලෙන් රැල්ලට වතුර පොදි වීදුරු වලට වැටුනේ වැලි වැටෙනවා වගේ. ජල ප්රහාර නිසා වාහනයෙන් අඩි කිහිපයකින් එහාට මොනවත් පෙනුනේ නෑ.<br />
<br />
මම වාහනය නතර කරලා තිබුනේ තාර්යාගෙ ගෙදරට ගොඩක් ලඟින්. මට කරන්න තිබුනේ වාහනයෙන් බැහැලා ගෙදරට දුවන්න විතරයි. ඒත් මම එහෙම නොකලේ මම වැස්සට තියන බය නිසාමත් නෙවෙයි. ඒත් මොකක් හරි හේතුවකට මට ඒක කරන්න අපහසු වෙලා තිබුනා. ඇත්තටම කිව්වොත් හේතුව මම නොදන්න එකක් මත් නෙවෙයි. හේතුව අමතක කරන එක හේතුව මතක් කරල මම වැරදි කරයා වෙන්න මම අකමැති වුණා. නොදන්නා කම ප්රහර්ශයට හේතුවයි.<br />
<br />
තාර්යාව මට හමුවුනේ අහම්බයෙන් නෙවෙයි. ඒක දෛවයෙන් විය යුතුව තිබුනු දෙයක්. මොකද ඇය හමුවුනු ගමන්ම අපේ කිසිම වෙනසක් වුනේ නෑ. මොකද අපිට එහම කරන්න අවශ්යතාවක් තිබුනෙ නෑ. අපේ හැම දෙයක්ම අපිට ඕනවටත් වඩා ගැලපුනා. මේ කියන්නේ අපි දෙන්නටම එක සමාන රුචි අරුචි කම් තියන සමාන්තර අදහස් තියන අය කියන එක නෙවෙයි. කොහෙත්ම නෙවෙයි. මේ කියන්නෙ අපේ අසමානතා අපේ විරොධතා අපි දෙන්නව සමබර කලා කියන එකයි. විශමතා වල සංකලනය තමයි ඕනම ගැටලුවකට පිළිතුර වෙන්නෙ.<br />
<br />
මම සිගරට් එකක් පත්තු කරගෙන හිතන්න ගත්තා. අපිට වැරදුනේ කොහොමද? අපිට වැරදෙන්න වැඩ සැලසුනේ කාගේ වරදින්ද? වුණු වැරදි හදාගෙන ඉදිරියට යන්න අපිට බැරිද? ඕනම ප්රශ්නයකට උත්තරයක් තියනවා. බොහො දුරට ප්රශ්නයේ මයි උත්තරය තියෙන්නෙත්. ඒත් මෙතන තියන ගැටලුව ප්රශ්නය මොකක්ද කියන එක මට පැහැදිලි නොවීම. මම අතීතය අවුස්සන්න ගත්තේ චිත්රපටයක් පසුපසට ධාවනය කරනවා වගේ.<br />
<br />
"මම ඔයාව දන්නවද?" තාර්යා මට මුලින්ම කතා කලේ එහම. "දැකලා පුරුදුයි."<br />
"මටත්, ඒත් මට විශ්වාසයි, ඒ මේ ආත්මයෙ වෙන්න බැහැ කියල." තාර්යා හිනා වුණා.<br />
<br />
එතනින් එහාට වැඩ සිද්ද වුනේ ඉක්මනින්. බොහොම ඉක්මනින් අපි අඉව අඳුන ගන්න කල් ගෙව්වා. එයාගේ සමීකරණ මම විසඳුවා. එයා මගේ හර බැර සටහන් තුලිත කලා. කලින් කිව්වා වගේ අපි අපි දෙන්නගේ අඩුවැඩිකම් අඳුන ගනිමින් එවා සමබර කරමින් හිටියා. ඒ කාලය සුන්දරයි. තමන් ආදරය කරන තරමට තමන්ටත් ආදරය කරන්න කෙනෙක් ඉන්නවා කියල දැනගැනීම තරම් සතුටක් තවත් නෑ.<br />
<br />
"අපි බඳිමුද?" මම දනහිසට බහින්නේ නැතුවම දවසක් ඇහුවා. ඒ වෙනකොට ඒ වගේ සංදර්ශන උවමනා නැතුවම ඒ වගේ ප්රශ්නයක් අහන්න පුලුවන් කම අපිට ලැබිලා තිබුනා. තාර්යා මුකුත් නොකියම මගේ දිහා බලන් හිටියා. එයාගේ ඇස්වල තිබුනේ සතුට නෙවෙයි; වෙනත් දෙයක්. මට පැහැදිලිව ඒ මොකද්ද කියල පුලුවන් කමක් තිබුනේ නෑ. මොනවා තිබුනත් ඇය අපහසුතාවකට පත්වෙලා කියලා පැහැදිලියි.<br />
<br />
"මට උත්තර දෙන්න තව කල් ඕන තිවංක." ඇය මොහොතකට පස්සෙන් කිව්වා.<br />
<br />
මම එතනින් පස්සෙස් බඳින එක ගැන කතා කලේ නෑ. විවාහය, එකට ජීවත් වීම, අපි දෙන්නගේ පොදු අනාගතය එක්තරා විදිහකින් තහනම් මාතෘකා වලට පෙරලිලා තිබුනා. අපි දෙන්නම ඒවා මග හරිමින් කට්ටි පනිමින් පරන පුරුදු ජීවිතයට යන්න අසාර්තකව උත්සහ දැරුවා. ඒත් එවායින් වුනේ සීරුම් තුවාල වලට හැරිලා නොදැනීම ඒ තුවාල පැසවන්න ගත්ත එක විතරයි. හංගන්න යටගහන්න හදන හැම අවස්තාවකම ඒවා රබර් බෝල වතුර ගිල්ලනවා වගේ නැවත උඩට පැන්නා.<br />
<br />
"ඔයාට මට කියන්න බැරි දෙයක් තියනවද?" නොසන්සුන් කම හිර කරන් ඉන්න බැරි තැන මම ඇහුවා.<br />
<br />
තාර්යා මොහොතක් මම දිහා බලන් හිටියා. අපි දෙන්නා ඇස් දිහා බලාගෙන එකිනෙකාව තේරුම් ගන්න උත්සහ කලා. ඒත් හැබෑවටම කෙනෙක්ට තවත් කෙනෙක්ව තේරුම් ගන්න පුලුවන්ද. කෙනෙක් කොච්චර අවංකව තවත් කෙනෙක් එක්ක හැසිරුනත් ඒ කෙනා ගැන සීයට සීයක් ම දැන ගන්න, අදහස් උවමනා අසාවල් තෙරුම් ගන්න පුලුවන් කමක් නෑ. කොච්චර වුනත් තවත් දැන ගන්න දේවල් ඉතිරියි. පුද්ගලයො කියන්නේ අභිරහස්. සමහර විට තමන්ටමත්.<br />
<br />
"තිවංක මම බැඳපු කෙනෙක්." ඇය උත්තර දුන්නා.<br />
<br />
එතනින් එහාට වැදගත් යමක් අපි අතර හුවමාරු වුනේ නෑ. මම තාර්යාට එක එක නම් වලින් අපහස කරනවත් ඇය තමන්ව නිවරදි කරගන්න කරුනු සපයනවත් මට යන්තමින් මතකයි. කෝපය හා වේදනාව එකට මිශ්ර වෙලා සියලු සංවේදනයන් අඳුරු වලාකුලු වලින් වැහිලා තිබුනා. මම මගෙස් හදිසි කෝපයට ඉඩ දීලා බලාගෙන ඉඳිද්දි මම ඇයට කරන්න පුලුවන් සියලුම අපවාද කලා. ඇගේ ප්රතිචාර මට එක අතකින් වැදගත් වුනේ නෑ. අන්තිමට මම යන්න හැරුනා. මාව ගොනාට ඇන්දු, මාව පාවිච්චි කල, මගෙන් ප්රයොජන ගත් යක්ශනියගෙන් මට මිදෙන්න උවමනා වුනා.<br />
<br />
ආදරය කියන්නෙ පුදුම දෙයක්. ඒක ක්ශනයකින් ඇතිවෙන්න පුලුවන් වුනාට ක්ශනයකින් මියැදෙන්න බැහැ. තුවාල සීරීම් පිලිකාවලට අසුවුනත් ආදරය පණ ඇද ඇද හරි අපිත් එක්කම ඉන්නයි සූදානම. මගේ ආදරයත් මගෙන් මිදෙන්න කැමත්තක් නැතිව මගේම ඇඟේ ඇලිලා හිටියේ දෙවෙනි හමක් වගේ. අවසානයේ මම ඇයට සමාව දෙන්න හිතාගත්තා. ඒ වෙද්දි ඇයෙන් තොර ලොවක් ගැන හිතන්න මට පුලුවන් වුනේ නෑ.<br />
<br />
වැස්ස තරමක් අඩුවෙලා තිබුනත් අකුණු අඩුවෙලා තිබුනේ නෑ. කොහොම වුනත් මම තාර්යාව මුණගැහෙන්න යන්න තීර්නය කලා. අවසන් වෙමින් තිබුනු සිගරට් කොටය විසිකරපු මම වැස්සේ තෙමෙමින් තාර්යාගේ නිවස වෙත දුවන්නට වුනා. තෙමුනු පොලව මඩවෙලා දුවන වාරයක් පාසා මඩ "චක් චක්" හඬින් විසිවුනා. ලිස්සෙමින් වැටෙන්නට යමින් අවසානයේ ඇගේ දොරකඩට එන්නට මට පුලුවන් වුනා. ඇය විවාහක වුනත් ඇය ඇගේ සැමියගෙන් වෙන්වලා වෙනම ගෙදරක ජීවත් වුනා.<br />
<br />
දොරට කිහිප වරක් තට්ටු කරල මම බලන් හිටියේ තාර්යා ඇවිත් දොර අරින කල්. කියන්න දෙවල් ගොඩකුත් අහන්න දෙවල් දහසකුත් ගන්න පොරොන්දු ගොන්නකුත් අතැතිව මම බලන් හිටියා. මට ඕන වුනා අපි අතර තියන බැඳීම නැවතත් අලුත් කරගන්න. තියනවටත් වඩා වැඩි කරගෙන අනාගතය ගැන බලාපොරොත්තු ඇති කරගන්න. තාර්යා දොර ඇරියේ නෑ, කොටින්ම තාර්යා ගෙදර ඉන්නවද කියන්නත් අමාරුයි. ඒත් ගෙදරින් ලයිට් එලිය විහිදුනා. සමහර විට ඇය මාව මගාරිනවා ඇති.<br />
<br />
අවසානයේ මම වන්න හැරිලා දොරට තට් කරලා නිකමට වගේ අගුල අල්ලලා බැලුවා. දොර ලොක් කරල නෑ. මම දොර ඇරියා. ගෙදර එලිය හොඳින් තිබුනත් කවුරුවත් ඉන්න බව්ල් තිබුනේ නෑ. හැම දෙයම අප්රසන්න නිහඬ තාවකින් ගිලිලා හිටියා. මම ක්රමයෙන් ඇගේ කාමරය වෙත සකමන් කලා. මීට කලින් කිහිප වතාවක්ම මම ඇය පසුපසින් තාර්යාගේ කාමරය ගමන් කල හැටි මට මතක් වුනා. ඒ සතුටු කොඅල පරිච්ඡේදය මතක් වීමෙන් හදවත එක ගැස්මක් අතපසු කලා.<br />
<br />
සමහර දේ දකින්න අපි ආසයි. සමහර දේ දකින්න අපි අකැමතියි. තවත් සමහර දේ දැක්කම අපිට මොනම දෙයක්වත් හිතාගන්න බැරිවෙනවා. ඊලඟට වුනු දෙයත් ඒ වගේ. වෙන්නේ මොනවද වෙලා තියෙන්නේ මොනවද මම කරන්න ඕන මොනවද කියල හිතගන්න බැරිව මම එකල මෙකල වුනා. කාලය ගතවීම නතර වෙලා මම තාර්යගේ නිසල සිරුර දෙස බලාගෙන හිටියා. එක අතකට හැරිලා කුදු වෙලා හිටිය ඇගේ පපු ප්රදේශයෙන් ලේ ගල ගිහින් බිම ලේ විලකට හැරවිලා තිබුනා.<br />
<br />
මගේ දණහිස් පොළව සිපගත්තේ මම නොදැනුවත් ම යි. මම තාර්යාගේ අතින් අල්ලලා නාඩි පරික්ශා කලා. එවායේ ජීවය තිබුනේ නෑ. මම සීරුවෙන් ඇයව මාදෙසට හැරෙව්වා. ඇගේ ඇස් පියවිලා තිබුනේ නෑ. බලන්නෙ කොහෙද කියලා දන්නෙම නැතිව ඒවා මගේ දිහා එල්ල වීගෙන තිබුනා. තමන්ගේ අනාගත බිරිඳව ජීවිත සහකාරියව මරලා දාලා තියෙද්දි මිනිහෙක්ට දැනෙන්නේ මොනවද කියන්න මම දන්නේ නෑ. කිසියම් හිරිවැටීමකට ලක් වෙලා, ඔහේ වෙන දෙයක් වෙන්න ඉඩ දීල බලන් ඉන්න කෙනෙක් බවට මම පත්වෙලා තිබුනා. මම පහත් වෙලා ඇගේ නලල සිපගත්තා.<br />
<br />
ක්රමයෙන් වෙලා තියන දේ බරපතල කම මට වැටහෙන්න ගත්තා. මම මේක අදල පාර්ශව වලට දැනුම් දිය යුතු බවත් ඔවුන්ගේ සහය ඇතිව කරන්න සුදුසු දේ කල යුතු බවත් පසක් වෙන්න ගත්තා. මම එතනින් නැගිටලා මගේ ජංගම දුරකතනය අතට අරන් අංක ඇමතුවා. ඉන් එහාට දේවල් වුනේ ස්වයංක්රීයව. මම සියලු විස්තර දැනුම් දෙනවත් මට කරන්න උපදෙස් ලැබෙනවත් මට අපිලිවෙලට මතකයි. මම ඔව්න් කියන හැම දේටම ඔලුව වනමින් අවනත වුනා.<br />
<br />
පියවි සිහිය එන කොට මම නැවත තාර්යගෙ නිවසින් එලියට ඇවිත් මගේ කාරය දෙසට ඇවිද යමින් හිටියා. මේ වෙද්දි කොහොමත් වතුරෙන් පෙඟිලා හිටිය නිසා වැස්ස ගැන වගක් තිබුනේ නෑ. ඒත් තාර්යගේ ලේ මගේ ඇඟේ ගෑවිලා ඇලිලා තිබුනා, වැස්සට ඒවා හේදිලා ගියේ නෑ. මම ලේ පිහිද ගැනීමේ උවමනාවෙන් මගේ කාර් එකෙන් ඩිකිය ඇරියා. ඩිකියේ පරන තුවායක් තියනවා වගේ මට මතකයක් තිබුනා. ඩිකියේ තුවායක් තිබුනා. ඒත් ඒක පිරිසිදු එකක් නෙවෙයි මලකඩයි දූවිලියි වලින් පිරිලා තිබුනා. වෙන කරන්න දෙයක් නැති නිස මම තුවාය අතට ගත්තා. එතකොටම බිමට වැටුනෙ තියුනු පිහියක්. පිහියත් පිරිසිදු නෑ. පිහිය අපිරිසිදු වෙලා තිබුනේ ලේ වලින්. වැසි බිඳු වැටිලා වේලිලා තිබුනු ලේ දිය වෙන්න ගත්තා. දියවුනු ලේ දහරාවක් වෙලා ගලාගෙන ආවේ මා දෙසට.<br />
<br /></div>
හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-28715897347452142502016-01-29T12:57:00.001+05:302016-01-29T13:41:06.544+05:30නව සිංහලේ | New Taprobanah<div style="text-align: justify;">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwOz1paeMkh1_r-ZqzZi23rvD8U6HQFealB7pE7j4W6O691zUtq3_Yl6y6Pi99WOTJmbqkzcZXA7Sw6eonhhZg-HTa6PzcuHhj8WZomFQMBC5XaDwyI1-LCowQMyZJCty9kObFitRSkCQ/s1600/GTA5+2016-GTA+V+-+Sinhale+T+shirts.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwOz1paeMkh1_r-ZqzZi23rvD8U6HQFealB7pE7j4W6O691zUtq3_Yl6y6Pi99WOTJmbqkzcZXA7Sw6eonhhZg-HTa6PzcuHhj8WZomFQMBC5XaDwyI1-LCowQMyZJCty9kObFitRSkCQ/s1600/GTA5+2016-GTA+V+-+Sinhale+T+shirts.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">GTA5 <span style="font-size: 12.8px;">ක්රීඩාව "සිංහලේ" ඇඳුමක් ඇඳ ක්රීඩා කල හැක.</span></td></tr>
</tbody></table>
අහසේ තරු පෙනෙන තරමටම නගරය පුරාවට කොළ සුදු හද තරු කොඩි පිරිලා තිබුණා. ඒ ඇයි කියල මම දැනන් හිටියේ නෑ. පාරවල් වල ලයිට් කණු වල එල්ලී එල්ලී ඒවා හුළඟට ලෙල දුන්නා. ඒ අතරින් පතර සිංහයත් එල්ලිලා හිටියා. පාර දෙපැත්තේ තිබුණු බල්බ වලින් ආව කහ ආලෝකයෙන් ඒවා පෙනුනේ විකෘති රටාවලින්. හෙවනැලි ඒවා අතරින් ගිහින් රාක්ස රූප මැව්වා. මම ආලෝක රස්සයෝ අතර මොහොතක් එකල මෙකල වුණා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"මොකද බලන් ඉන්නේ? ගලවමු" සිල්වා ඇහුවා. නහය කට ලේන්සුවකින් වහගෙන හිටය උගේ ඇස් විතරක් දිලිසුනා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
මම ඔලුව වැනුවා. අපි මේ ගැන කලින් සැහෙන වතාවක් කතා කරලා තිබුණා. එකඟ වෙලත් තිබුණා. ඒත් අත්දැකීම් අඩු නිසා ප්රායෝගිකව කරන කොට ඒක ඊට ටිකක් වෙනස්. රණදේව දැනටම එක කණුවකට නැගල එක කොඩි වැලක් ගලවමින් හිටියා. ගහකට නැග ගන්නවත් පුළුවන් කමක් තිබුනේ උට විතරයි.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"මොකද බං බයයිද?" රණදේව කණුව උඩ ඉඳන් කෑගැහුවා.</div>
<div style="text-align: justify;">
"අපෝ නෑ" මම රණදේව ගලවලා තිබුණ කොඩි වැලක අගිස්සක් වැරන් ඇද්ද. කොඩි වැල ක්රමයෙන් ගැලවෙන්න පටන් ගත්තා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
කොඩි ගලවන එක අමාරු නෑ. ඒත් ඒක කරන්න පෙළඹෙන්න හිතේ ගටක් තියෙන්න ඕන. හේතුව ප්රතිපලය බලලා ක්රියාකාරීවන්න වුමනාවක් තියෙන්න ඕන. කොටින්ම කීබෝඩ් එක අත් ඇරලා එතනින් එහාට එන්න පුළුවන් කොන්දක් තියෙන්න ඕන. ඕක ගොඩක් අයට කරන්න අමාරුයි, මමත් ඇතුළුව. ඒත් කරන්න බැරි දෙයක් නම් නෙවෙයි. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
වැඩේ කරන යද්දී වයසක මනුස්සයෙක් (හිඟන්නෙක් කියන්න පුළුවන්) ඇවිත් අපි දිහා ඔහේ බලන් හිටියා. අපි මොනවත් කියන්න ගියේවත් ඒ මනුස්සයා මොනවත් අහන්න ගියේවත් නෑ. ඒත් එහෙම කවුරුවත් බලන් ඉඳීම අමුත්තක්.<br />
<br />
"මොකෝ සීයේ කන්න දෙයක් ඕනද?" අන්තිමට සිල්වා ඇහුවා.<br />
<br />
ඒ මනුස්සයා ඔහේ බලන් හිටියා මිසක් මුකුත් කිව්වේ නෑ. කොටින්ම අපිව ඇහුනද කියලවත් විශ්වාසයක් නෑ. ඒ තරමටම ඒ මනුස්සයා ගල් වෙලා හිරිවැටිලා හිටියා. හිඟන්නාගේ කතාවක් හිඟ කමින් හැමෝම ආපහු තම තමන්ගේ වැඩවලට යොමු වෙන්න වුණා.<br />
<br />
"මේවා ගලවලා විතරක් මදි බං. අපේවා එල්ලනත් ඕන." රණදේව ලයිට් කණුවක ඉඳන් බෙරිහන් දුන්නා.<br />
"අනිවා, වීරකෝන් උඹ මොකද කියන්නේ?" සිල්වා ඇහුවා.<br />
"ඔව් ඩිසයින් කරලා දුන්නනම් මට හසන්ත අයියට කියල අඩුවට ප්රින්ට් කරගන්න තිබුණා." මම උත්තර දුන්නා.<br />
"හැබැයි කල් ඇතිව කියන්න වෙයි උන්ට මේ ටිකේ ස්ටිකර්ස් ප්රින්ට් කරලා ඉවරයක් නෑ."<br />
<br />
ඈත බල්ලෝ බුරද්දී නගරයේ බල්බ නිවී නිවී දැල්වෙද්දී අපි කොඩිවැල් ගලවමින් හිටියා. එක පාරට වාහනයක් වේගයෙන් අපිව පහු කරගෙන ගියා. පොලිසියෙන්? පපුව ගැහෙන්න ගත්තා? අපි කරන වැඩේ නීති විරෝදීද? අපේ රටේ අපිට ඕන දේ කරන එක නීති විරෝදී වෙන්නේ කොහොමද? වැඩිය කලබල වෙන්න වුනේ නෑ. ආපු වාහනය ආපු වේගෙන්ම යන්න ගියා. ඒකෙත් පොඩි ආතල් එකක් නැතුව නෙමෙයි. ඇඩ්රනලින් ලේ පුරා ගිහින් ඇගට අලුත් පණක් අවා. ඕන දෙයක් කරන්න පුළුවන් වගේ හැංගීමක්. ඕනෑම දෙයක් කරන්න ශක්තියක් තියනවා වගේ ගටක්. සිංහයෙක් වගේ.<br />
<br />
"මේක අල්ලපන්" සිල්වා ස්ප්රේ කෑන් එකක් විසික් කළා.<br />
"මොකටද මේක?" මම ඇහුවා.<br />
"මෝඩ ප්රශ්න අහන්න එපා බන්. මොකට කියලද උඹ හිතන්නේ? උඹ උඹට හිතන දේ එලියට දාන්න ඕන. පපුවේ හිර කර ගෙන හිටියට වැඩක් නෑ." රණදේව කෑගැහුව.<br />
"ඔව් බන්, මෙතන තියන ඒවා එලියට දාපන්" සිල්වා පපුවට තට්ටුවක් දැම්මා. "මාර නිදහසක් දැනෙයි."<br />
<br />
ස්ප්රේ කෑන් එක හීතලයි. ඇඟිලි හිරිවැටෙන තරමට නැතත් තරමක් එහෙමයි. මම කෑන් එක හෙලෙව්වා. ඇතුලේ ඇති දෙයක් ටක ටක ගලා හෙලවුනා. කරන්න දෙයක් හිතට ආවෙත් ඒ එක්කමයි. අද හවස අහපු රැප් එකක් ඔලුවට ආවෙත් ඒ එක්කමයි.<br />
<br />
"අන්කල් මේක අහල තියනවද?" මම තවමත් හිටන් ඉන්න හිඟන්නාගෙන් ඇහුවා.<br />
"සිංහලේ තමයි කැරියෝ අපි ඉන්නේ, අපි ගැන තවම නැහැ උඹලා දන්නේ, උටෝපියාව අපි මේක කරන්නේ, කරන්න බැරිවුන් චුත වෙයන්නේ." පුළුවන් විදිහට මම රැප් එක අනුකරණය කළා.<br />
"තද බ්රෝ තද." සිල්වයි රණදෙවයි කෑගැහුවේ එකටම. "කියපන් බ්රෝ ඉතිරි ටිකත්."<br />
"සිංහලයට කියල ඉතිරි වෙලා තියන එකම රට, දෙන්න බෑනෙ කොල්ලෝ මේක වෙන උන්ට හෙට, උඹ හිටියොත් ඇල් මැරිලා බිම තියාන හොට, යන්න වෙන්නේ පිටමන් වෙලා අපේ රටින් අපිට." මේ වතාවේ උන් දෙන්නත් රැපට එකතු වුනා.<br />
"ජාති බන් උඹ. හදමු බන් අපිත් සින්දුවක්."
මට හිනා ගියා.<br />
"අනේ මන්ද බන් උඹටත් පිස්සු-" මට කියන්න ලැබුනේ නෑ.<br />
"ඒ ඒ පොලිස් ජීප් එකක් එනවා." රණදේව කණුවකින් බහින ගමන් කෑගැහුවා.<br />
"යමන් යමන්." සිල්වා කෑගැහුවා.<br />
<br />
අපි දුවන්න ගත්තා. දුවන්නේ කොහෙටද කියල දැනීමක් තිබුනේ නෑ. එතනින් පැන ගන්නයි උවමනාව. කොහොමහරි පොලිසිය මග අරින්න පුළුවන් වුනා. හිඟන්න තාමත් එතන ඉන්නවා ඇති. අපි ගැන මුකුත් නොකිව්වොත් හොඳයි. මම ඒ ගැන නොහිතා ඉන්න උත්සහ කළා. දුවල දුවල මහන්සි නිසා අපි වේගය අඩු කළා.<br />
<br />
"යකෝ මේ අර හන්දියේ කඩේ නානාගේ ගෙදර නේද?" සිල්වා ඇහුවා.<br />
"ඔව් මම හිතන්නේ." රණදේව ඕනවට එපාවට උත්තර දුන්නා.<br />
"යමන් ගෙදර. අර හිඟන්න ගම කයිද දන්නේ නෑ. ගෙදර යමන්." සිල්වා කිව්වා.<br />
"පොඩ්ඩක් හිටපන්. පොඩි වැඩක් තියනවා." මම කිව්වා.<br />
<br />
නානාගේ ගෙදර ගේට්ටුව මම මගේ අදහස් ප්රකාශ කරන්න මාධ්යක් කරනගන්න අදහසක් පැන නැගුනේ එවෙලෙමයි. ස්ප්රේ එක හොලවපු මම අඩ එළියේ රන් අකුරෙන් වැකියක් ලියන්න ගත්තා. අවසානයේ මට මගේ අදහස් ප්රකාශ කරන්න පුළුවන් වුණා. රණදේවයි සිල්වයි ඈත ඉඳන් බලන් හිටියා. පොලිසිය ආවත් කමක් නෑ කියල තමයි ඒ වෙලාවේ හිතුනේ. ලියල ඉවර වෙලා පස්සට ඇවිත් මම, මම ම ලියපු දේ කියවන්න ගත්තා.<br />
<br />
"අපි ඔක්කොම සිංහලේ හුත්තෝ!"</div>
හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-5020085961029762012015-09-27T17:25:00.002+05:302015-09-27T17:25:46.490+05:30හැංගිමුත්තන් | Play Date<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "සිගරට් එකක් බොනවද?" ඇය ඇහුවා.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> මම ඔලුව වැනුවා. සිගරට් වල කිසිම කික් එකක් නෑ. ඇත්තටම ඒක කම්මැලි වැඩක්. කේ ජී වගේ නම් සලකා බලන්නවත් තිබුනා. බීම තරම් දුම මට ගැලපුනේ නෑ. නුවර එළියේ වහලක් රහිත කාර් එකක් පදවාගෙන යාම මිය යන්න ප්රථමයෙන් කළ යුතු වැඩ වලින් එකක්. ලස්සන කෙල්ලෙක් මට එහා පැත්තෙන් ඉන්න එක ඒකට උත්තේජනයක්.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "කෝ මේකේ වහල තිබුනා නම් අපිට මොනවා හරි කරන්න තිබුණා." ඇය මගේ කලවා අතගාමින් හුරතල් වුණා.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "ඒ හේතුව මීට කලින් ඔයාට බාධාවක් උනේ නෑනේ."</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "ඒත් ඒ එදා රෑනේ"</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> මම හිනා වුනාට වහලේ වහන්න මහන්සි වුනේ නෑ. වැව වටේ මිනිස්සු පොදි ගැහිලා හිටියේ බෝට්ටු සවාරි යන්න. එතකොට මම තරමක් වේගයෙන් කාර් එක පැදෙව්වේ ඇයටත් බෝට්ටු පදින්න දොළ දුකක් එයි කියල බය වෙලා. ඒත් ඇයට ඒ වගක් තිබුනේ නෑ. වහලක් නැති වීම ගැන ඇය මුමුනුමින් හිටියා. ඇයගේ ඇත අරන් හාදුවක් දීමෙන් ඇගේ කතාව නතර වුණා.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> ඇය ලොකු ඇස් ඇති සිහින් තොල් ඇති කෙල්ලෙක්. අහුලා ගත්තේ පාරෙන්. ගණිකාවක් නෙවෙයි. ගණිකාවකට මිලක් තිබුනට ඇයට මිලක් නෑ. මිල කරන්න බැරි නිසා නෙවෙයි, පුළුවන්. හැම කෙනෙක්ටම වගේ ඇයටත් මිලක් තියනවා. ඒත් ඒ මිල නියම කරන්න ඇය අකැමැති වුණා. මම ඒ ගැන දැක්වුවේ උදාසීන ප්රතික්රියාවක්. මගේ මිල ඇගේ මිලට වඩා අඩු වෙන්න තියන ඉඩ කඩ ගැන මම බය වුණා වෙන්නත් පුළුවන්.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "ඔයා ලිබරල් ද?" මම නිකමට ඇහුවා.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "ඔයා ලිබරල් කියල අදහස් කරන්නේ මට ඕන දේ මම කරනවා කියන එකට නම් උත්තරේ ඔව්, නැත්තම් ඔයා කියන්නේ අනිත් අයට ඕන දේ කරන්න ඉඩ දෙන එකනම් උත්තරේ නැහැ."</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> මම කට කොනකින් හිනා වුණා. කෙල්ල හිතුව තරම් මෝඩත් නෑ.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "නුවර එළියේ මොකද කරන්නේ?" ඇය ඇහුවා.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "රස්නේ සපයනවා"</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "කොහොමද වැඩේ ආතල්ද?" ඒපාර ඇගේ කටේ සිනහවක්.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "වැඩි දෙනෙක් හිතන තරම් වැරද්දක් නෑ."</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> අපි කේක් කන්න ග්රෑන්ඩ් හොටෙල් එකට ගියා. ඇයට කැපචිනෝ එකකුත් මට ඇමරිකානෝ එකකුත් අරගෙන අපි ජනේලයක් ලඟට ගියා. රෙස්ටෝරන්ට් එක පිරිලා ඉන්නේ විදේශිකයන්ගෙන්. වැඩි හරියක් අරාබි ජාතිකයින්. හම්බයෝ ගැන විහිළුවක් කරන්නත් ගිහින් පස්සේ ඕන නෑ කියල කට වහගත්තා. ඇමරිකානෝ එකේ සැර තිත්ත ගතිය මට ඕන වටත් වැඩිය ගැලපුනා.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "ඔයාගේ ටෙලිනාට්ය එකක් වත් මම බලලා නෑනේ." ඇය බොරුවට දුක්වුණා.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "බැලුවයි නො බැලුවයි කියල වෙනසක් නෑ."</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "ඇයි රඟපාන්න අකමැති ද?"</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "අපෝ අකමැති කිසි දෙයක් මම කරන්නේ නෑ."</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "එහෙනම්?"</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "රඟපාන එකේ හිතුව තරම් කික් එකක් නෑ."</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> ඇය ඒ පාර හිනා වුණා. "ඔහොම ඉන්න මම ඔයාගේ කතාව මට හිතන හැටියට මුල ඉඳල කියන්නම්. ඒක සත්යයට කොච්චර ආසන්නද කියල ඔයා තීරණය කරන්න."</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> මම ඔලුව වැනුවා.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "ඔයා ගමේ කොල්ලෙක්." ඇය කතාව පටන් ගත්තා. "පවුල ගොඩක් දුප්පත්, අම්මා තමයි ඉන්න ළමයි ඔක්කොටම කන්න දෙන්නේ, ඔයා පවුලේ වැඩිමලා විදිහට ඔයාට ඒක ලොකු බරක්. වැඩි දුර ඉගෙන ගන්නේ නැතිවම ඔයා කොළඹ එනවා සල්ලි හොයන්න, ගෙදරට සල්ලි යවන්න. ටික දවසක් කුලී වැඩ කරනවා. සොච්චමකට කන්දක වැඩ කරලා එපා වෙනවා. ඊට පස්සේ යනවා මසාජ් පාලර් එකකට, ඒක කලින් රස්සාවට වඩා හොඳ යි. ඒත් නාකි පිරිමින්ගේ ඇඟවල් අතගාල ඔයාට එපා වෙනවා. දවසක් ලොකු අත්තක් එනවා පාලර් එකක්. ඔයා හොඳට උට සලකනවා. සමහර විට ඕනෑවටත් වඩා." ඇය පොඩ්ඩකට කතාව නවත්තල කොපි පොඩ්ඩක් තොල ගා ගත්තා.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "ඊට පස්සේ?"</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "ඊට පස්සේ, අර මිනිහට ඔයාව හිතට අල්ලනවා. ඔයා උගේ නිත්ය සේවා දායකයෙක් වෙනවා. ඌත් එක්ක කනවා බොනවා නිදියනවා. කොළඹ දකිනවා. කොටින්ම ඔයා කොළඹ අඳුන ගන්නේ එහෙම. මිනිහගේ යාලුවෝ අතින් අතට ඔයා යනවා. ගෑනු පිරිමි බේදයක් නැතිව. දවසක් ඔයා ගිහින් නතර වෙන්නේ ෆිල්ම් ඩිරෙක්ට කෙනෙක් ළඟ. මුලින්ම ඇඩ් එකක දෙකක ඉන්නවා, පස්සේ අතුරු චරිතයක්. අන්තිමට ප්රධාන චරිතය. දැන් ඔයා මෙතන."</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "ඔයාට තියෙන්නේ ලේඛිකාවක් වෙන්න."</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "පොත් ප්රකාශ කරන්නත් කාත් එක්ක හරි නිදාගන්න වෙනවා නම් මට එක කරන්න බැරි වෙයි."</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "හැම දේටම කාත් එක්ක හරි නිදා ගන්න වෙනවා කියල හිතන්නේ වැඩ බැරි මිනිස්සු." මම කිව්වා.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> ටික වෙලාවක් යනකන් ඇය මුකුත් කිව්වේ නෑ. මම ඇමරිකානෝ එක ඉවර කරලා තිබුණත් ඇය කැපචිනෝ එක ඉවර කරන පාටක් තිබුනේ නෑ. කණ්නාඩියෙන් එහා පැත්ත බලන් හිටියා. මනුස්සයෙක් වත්තේ මල් අතර සෙල්ලම් කරන වගේම මල කඩල වනසන ළමයි දිහා ඔහේ බලන් හිටියා. උයන් පල්ලා විය යුතු යි.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "අපි යමුද?" මම අවසානයේ ඇහුවා.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> කොහෙද යන්නේ කියලා අහන්නෙම නැතුව ඇය ඔලුව වැනුවා.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> පොද වැස්සක් වැටෙමින් තිබුන නිසා වාහනයේ වහල අවශ්ය වුණා. ඒත් ඇය ඔහේ බලන් හිටියා මිසක් මොනවත් කිව්වෙවත් කළේවත් නෑ. ඇගේ උදාසීන බාවය මාවත් උදාසීන කරමින් හිටියා. මගේ කතාව කියල ඇය කියවගෙන ගියේ එයාගෙම කතාවද? මම එහම ඇහුවේ නැතත් හිතුනා. කොහොම වුණත් ඇගේ උපකල්පන වරදිමත් නෑ. අර්ධ සත්ය පරිපුන් සත්යත් අමුලික බොරුත් නෙවෙයිනේ, මම නැවතත් ඇය දිහා බැලුවා.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "අපි දෙන්න සමහරවිට ලෝක දෙකක උනත් එච්චර ලොකු වෙනසක් නෑ."</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "වෙනස්, වෙනස්ම වෙනස්."</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "වෙන්න ඇති. නොවෙන්නත් ඇති. ඒත් මිනිස්සු දෙන්නෙක්ගේ සමානතා තියෙන්න පුළුවන් තරමට අපි අතර ගොඩක් ඒවා තියනවා. අපි දෙන්නා එක්කෙනෙක් නෙවෙයි. ඒත් එකම පූර්වජයගේ පරිණාම දෙකක්."</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "ඕවා කියල වෙන්න ඇති කලා කාරයෝ අල්ලගන්නේ." ඇය හිනා වුණා.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "ඔයත් නොදන්නා දේවල් නෙවෙයිනේ."</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> අපි කොහොමින් කොහොම හරි කන්දක් උඩ තිබුණු මගේ කොටේජ් එකට ඇවිත් තිබුණා. මුලින්ම කළේ මම වෙලාව බලන එක. අපිට විනාඩි හතලිහක් විතර තියනවා. ඊලග හතලිහ මැදිවියේ නිළියකට මම කලින්ම වෙන්කරලා ඉවර යි. කොටේජ් එක ඒ නිළියගේ නිසාත් වහනය නිළියගේ අධ්යක්ෂක සැමියාගේ නිසාත් මට සල්ලි හැර හිස් අතින් නැවත නගරයට යායුතු වුණා.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> "මොකද කියන්නේ කාලයෙන් උපරිම ප්රයෝජන ගමුද?" මම ඇහුවා.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> අගේ ඇස් දිලිසුනේ කාමයෙන් මත් නෙවෙයි.</span></div>
හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-53692105169707312362015-02-12T14:14:00.000+05:302015-02-12T14:14:40.132+05:30ජීවිතය ත්යාගයකි<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> <b>ඒ</b><span class="s1"> </span>වෙද්දී<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>අවසන්<span class="s1"> </span>වරට<span class="s1"> </span>මුණ<span class="s1"> </span>ගැසී<span class="s1"> </span>වසර<span class="s1"> </span>තිහක්<span class="s1"> </span>ගතවී<span class="s1"> </span>තිබුනි<span class="s1">. </span>ඒ<span class="s1"> </span>වසර<span class="s1"> </span>තිහ<span class="s1"> </span>ඇතුලත<span class="s1"> </span>ඇයව<span class="s1"> </span>සිහි<span class="s1"> </span>වුනු<span class="s1"> </span>වාර<span class="s1"> </span>ගණන<span class="s1"> </span>අපමණ<span class="s1"> </span>වුවත්<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>ඇයව<span class="s1"> </span>මුණ<span class="s1"> </span>ගැසීමට<span class="s1"> </span>හැකියාවක්<span class="s1"> </span>නො<span class="s1"> </span>වීය<span class="s1">. </span>ඒ<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>ඇයව<span class="s1"> </span>අප්රිය<span class="s1"> </span>කළ<span class="s1"> </span>නිසා<span class="s1"> </span>නොවේ<span class="s1">. </span>මා<span class="s1"> </span>ඇයට<span class="s1"> </span>වෛර<span class="s1"> </span>කිරීම<span class="s1"> </span>නවතා<span class="s1"> </span>ඒ<span class="s1"> </span>වන<span class="s1"> </span>විට<span class="s1"> </span>බොහෝ<span class="s1"> </span>කාලයක්<span class="s1"> </span>ගතවී<span class="s1"> </span>ගියත්<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>හට<span class="s1"> </span>වෛර<span class="s1"> </span>නොකරයි<span class="s1"> </span>කියා<span class="s1"> </span>සිතීමට<span class="s1"> </span>හේතුවක්<span class="s1"> </span>නොවු<span class="s1"> </span>හෙයිනි<span class="s1"> </span>ඒ<span class="s1">. </span>මා<span class="s1"> </span>හට<span class="s1"> </span>වෛර<span class="s1"> </span>කිරීමට<span class="s1"> </span>ඇයට<span class="s1"> </span>හේතු<span class="s1"> </span>අපමණ<span class="s1"> </span>තිබුනි<span class="s1">, </span>විටක<span class="s1"> </span>තවමත්<span class="s1"> </span>ඇත<span class="s1">. </span>වෛරය<span class="s1"> </span>හේතුවක්<span class="s1"> </span>නොමැතිව<span class="s1"> </span>පහව<span class="s1"> </span>නො<span class="s1"> </span>ය<span class="s1"> </span>යි<span class="s1">. </span>වැඩී<span class="s1"> </span>දලු<span class="s1"> </span>ලළනවා<span class="s1"> </span>මිසක<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span></span> ඇය<span class="s1"> </span>මාව<span class="s1"> </span>හඳුනා<span class="s1"> </span>ගත්තා<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>ඇගේ<span class="s1"> </span>වටකුරු<span class="s1"> </span>හිස<span class="s1"> </span>ඒ<span class="s1"> </span>කාලයේ<span class="s1"> </span>තරම්ම<span class="s1"> </span>පිරිපුන්<span class="s1"> </span>නැතත්<span class="s1"> </span>තවමත්<span class="s1"> </span>ප්රසන්න<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>ස්වභාවයෙන්ම<span class="s1"> </span>දික් වූ ඇස්<span class="s1">, </span>සිහින්<span class="s1"> </span>දෙතොල්<span class="s1">, </span>වක්<span class="s1"> </span>වූ<span class="s1"> </span>දිග<span class="s1"> </span>නහයද<span class="s1">, </span>තවමත්<span class="s1"> </span>රැලි<span class="s1"> </span>නොවැටුනු<span class="s1"> </span>සමද<span class="s1"> </span>ඇගේ<span class="s1"> </span>රූමත්<span class="s1"> </span>බව<span class="s1"> </span>තවමත්<span class="s1"> </span>රඳවාගෙන<span class="s1"> </span>තිබිනි<span class="s1">. </span>එහෙත්<span class="s1"> </span>වෙනස්<span class="s1"> </span>කම්<span class="s1"> </span>නොවී<span class="s1"> </span>නැත්තේද<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">. </span>ඇගේ<span class="s1"> </span>කොන්ඩය<span class="s1"> </span>සම්පූර්නයෙන්ම<span class="s1"> </span>අතුරුදන්<span class="s1"> </span>වී<span class="s1"> </span>තිබුනේ<span class="s1"> </span>ඇහිබැමද<span class="s1"> </span>සමගයි<span class="s1">. </span>මා<span class="s1"> </span>ඇයව<span class="s1"> </span>දැක<span class="s1"> </span>පුරුදු<span class="s1"> </span>ඇඟටම<span class="s1"> </span>ඇලුනු<span class="s1"> </span>කලිසම්<span class="s1"> </span>හා<span class="s1"> </span>ඕනෑවට<span class="s1"> </span>වඩා<span class="s1"> </span>විවිර<span class="s1"> </span>වුනු<span class="s1"> </span>කමිස<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>අත්හර<span class="s1"> </span>ඊට<span class="s1"> </span>හාත්පසින්ම<span class="s1"> </span>වෙනස්<span class="s1"> </span>ඇඳුමකින්<span class="s1"> </span>සැරසී<span class="s1"> </span>සිටියා<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>බූ<span class="s1"> </span>ගෑ<span class="s1"> </span>හිසෙනුත්<span class="s1"> </span>දවටාගත්<span class="s1"> </span>දුඹුරු<span class="s1"> </span>කණ<span class="s1"> </span>පැහැ<span class="s1"> </span>රෙද්දෙනුත්<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>මෙහෙනියක<span class="s1"> </span>බවට<span class="s1"> </span>හරවා<span class="s1"> </span>තිබුනි<span class="s1">. </span>ඇය<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>හා<span class="s1"> </span>යන්තමින්<span class="s1"> </span>සිනාසුනා<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> මම<span class="s1"> </span>මෙහෙනිය<span class="s1"> </span>වෙත<span class="s1"> </span>සෙමින්<span class="s1"> </span>ගමන්<span class="s1"> </span>කළෙමි<span class="s1">. </span>කීමට<span class="s1"> </span>කිසිදෙයක්<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>සතුව<span class="s1"> </span>නොවිනි<span class="s1">. "</span>මට<span class="s1"> </span>සමාවෙන්න<span class="s1">" </span>යැයි<span class="s1"> </span>මෙපමණ<span class="s1"> </span>කාලයකට<span class="s1"> </span>පසු<span class="s1"> </span>කීමෙන්<span class="s1"> </span>ඇති<span class="s1"> </span>ඵලය<span class="s1"> </span>කුමක්ද<span class="s1">? </span>මේ<span class="s1"> </span>සමාව<span class="s1"> </span>ඉල්ලීමට<span class="s1"> </span>අවස්තාව<span class="s1"> </span>හෝ<span class="s1"> </span>වෙලාවද<span class="s1"> </span>නොවෙ යි<span class="s1">. </span>විටක<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>සමාව<span class="s1"> </span>ඉල්ලිය<span class="s1"> </span>යුතු<span class="s1"> </span>පුද්ගලයාද<span class="s1"> </span>නොවිය හැකි යි<span class="s1">. </span>එහෙත්<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>වරදකාරී<span class="s1"> </span>හැඟීමක්<span class="s1"> </span>පැමිණීමට<span class="s1"> </span>නම්<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>කිසියම් ම<span class="s1"> </span>හෝ<span class="s1"> </span>වරදක්<span class="s1"> </span>කර<span class="s1"> </span>තිබිය<span class="s1"> </span>යුතු යි<span class="s1"> </span>නොවේද<span class="s1">? </span>මා<span class="s1"> </span>මෙසේ<span class="s1"> </span>චිත්ත<span class="s1"> </span>වාද<span class="s1"> </span>කරමින්<span class="s1"> </span>සිටින<span class="s1"> </span>අතර<span class="s1"> </span>තුර<span class="s1"> </span>මාගේ<span class="s1"> </span>පාද<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>වෙත<span class="s1"> </span>ගෙනැවිත්<span class="s1"> </span>ඇත<span class="s1">. </span>ඈත දීට<span class="s1"> </span>වඩා<span class="s1"> </span>ආසන්නයෙ දී<span class="s1"> </span>ඇයව<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>වඩාත්<span class="s1"> </span>මහලුව<span class="s1"> </span>පෙනෙ යි<span class="s1">. </span>විටක<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>ගැනත්<span class="s1"> </span>එසේ ම<span class="s1"> </span>සිතනවා<span class="s1"> </span>විය<span class="s1"> </span>හැක<span class="s1">. </span>බෞද්ධ<span class="s1"> </span>භික්ෂුනියක<span class="s1"> </span>නිසා<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>අනිත්ය<span class="s1"> </span>මෙනෙහි<span class="s1"> </span>කරනවා<span class="s1"> </span>වන්නට ද<span class="s1"> </span>පුලුවන<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span> "</span>කොහොමද<span class="s1"> </span>ප්රසන්න<span class="s1">?" </span>මා<span class="s1"> </span>වචන<span class="s1"> </span>සොයමින්<span class="s1"> </span>සිටින<span class="s1"> </span>අතර<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>ඇසුවා<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>ඇගේ<span class="s1"> </span>වචන<span class="s1"> </span>වල<span class="s1"> </span>වෛරයක්<span class="s1"> </span>නොවිනි<span class="s1">. </span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span> "</span>වරදක්<span class="s1"> </span>නෑ<span class="s1">, </span>ඔයාට<span class="s1"> </span>කොහොමද<span class="s1">? </span>ආ<span class="s1">... </span>සොරි<span class="s1"> </span><span class="s1">මෙහෙනියකට </span>කොහොමද<span class="s1"> </span>කතා<span class="s1"> </span>කරන්න<span class="s1"> </span>ඕන<span class="s1"> </span>කියල<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>දන්නේ<span class="s1"> </span>නෑ<span class="s1">."</span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span> "</span>ඒකට<span class="s1"> </span>කමක්<span class="s1"> </span>නෑ<span class="s1"> </span>දැන්<span class="s1">. </span>මම<span class="s1"> </span>තාම<span class="s1"> </span>උපසම්පදා<span class="s1"> </span>ලබලා<span class="s1"> </span>නෑ<span class="s1">. </span>උත්තරා<span class="s1"> </span>මෙහෙනි<span class="s1"> </span>කියල<span class="s1"> </span>කියන්න<span class="s1">."</span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span> "</span>හොඳමයි<span class="s1">." </span>මම<span class="s1"> </span>ඔලුව<span class="s1"> </span>වැනුවෙමි<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> මොහොතක්<span class="s1"> </span>ගත<span class="s1"> </span>වුනේ<span class="s1"> </span>අපි<span class="s1"> </span>මුකුත්ම<span class="s1"> </span>කතා<span class="s1"> </span>නොකරයි<span class="s1">. </span>උත්තරා<span class="s1"> </span>මෙහෙනිය<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>දිහා<span class="s1"> </span>බලන්<span class="s1"> </span>හිටියාට<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>වැටහුනේ<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>හරහා<span class="s1"> </span>අපි<span class="s1"> </span>එකිනෙකා<span class="s1"> </span>ගැටුනු<span class="s1"> </span>අතීතය<span class="s1"> </span>දිහා<span class="s1"> </span>බලන්<span class="s1"> </span>ඉන්නවා<span class="s1"> </span>සේ ය<span class="s1">. </span>කිහිප<span class="s1"> </span>වරක්<span class="s1"> </span>ඇගේ<span class="s1"> </span>ඇසි<span class="s1"> </span>පිය<span class="s1"> </span>ගසා<span class="s1"> </span>නැවතත්<span class="s1"> </span>පියවි<span class="s1"> </span>සිහියට<span class="s1"> </span>පැමිනියා ය<span class="s1">. </span>ඇය<span class="s1"> </span>එක්වරම<span class="s1"> </span>අනෙක්<span class="s1"> </span>පස<span class="s1"> </span>බැලු<span class="s1"> </span>නිසා<span class="s1"> </span>වෙන් මමත්<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>අනුකරනය<span class="s1"> </span>කරමින්<span class="s1"> </span>දෙන<span class="s1"> </span>මත<span class="s1"> </span>නිදා<span class="s1"> </span>සිටින<span class="s1"> </span>මළසිරුර<span class="s1"> </span>දෙස<span class="s1"> </span>බැලුවෙමි<span class="s1">. </span>දිලීප<span class="s1"> </span>මිය<span class="s1"> </span>ගිහින්<span class="s1"> </span>තිබුනේ<span class="s1"> </span>හෘදයාබායකින්<span class="s1"> </span>බවත්<span class="s1"> </span>කාලක<span class="s1"> </span>පටන්ම<span class="s1"> </span>අධික<span class="s1"> </span>රුධිර<span class="s1"> </span>පීඩනය<span class="s1"> </span>තිබුන<span class="s1"> </span>නිසා<span class="s1"> </span>එවැනි<span class="s1"> </span>අවධානමක්<span class="s1"> </span>තිබුනු<span class="s1"> </span>බවයි<span class="s1"> </span>දිලීපගේ<span class="s1"> </span>පුතා<span class="s1"> </span>මට මරණය දන්වන විට<span class="s1"> </span>කියා<span class="s1"> </span>සිටියේ<span class="s1">. </span>දිලීප<span class="s1"> </span>රෝග<span class="s1"> </span>නිසා<span class="s1"> </span>වෙනස්<span class="s1"> </span>ව සිටිය<span class="s1"> </span>යුතු<span class="s1"> </span>වුනත්<span class="s1"> </span>මැදිවියට<span class="s1"> </span>පත්වීම<span class="s1"> </span>හැර<span class="s1"> </span>වෙන්කොට<span class="s1"> </span>දැක්<span class="s1"> </span>විය<span class="s1"> </span>හැකි<span class="s1"> </span>වෙනසක්<span class="s1"> </span>වී<span class="s1"> </span>තිබුනේ<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">. </span>මට<span class="s1"> </span>පුරුදු<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>දන්න<span class="s1"> </span>කඩවසම්<span class="s1"> </span>පුද්ගලයාම<span class="s1"> </span>නොවුනත්<span class="s1"> <span class="Apple-tab-span"> </span></span>මේ<span class="s1"> </span>ඔහුගේම<span class="s1"> </span>අවස්තාවක්<span class="s1"> </span>වූ<span class="s1"> </span>නිසා<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>මට ම<span class="s1"> </span>නොදැනී<span class="s1"> </span>කම්පාවට<span class="s1"> </span>පත්වී<span class="s1"> </span>තිබුනි<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> දිලීප<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>පළමු<span class="s1"> </span>වතාවට<span class="s1"> </span>මුණ<span class="s1"> </span>ගැසෙන<span class="s1"> </span>විට<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>වයස<span class="s1"> 21 </span>ක්<span class="s1"> </span>වූවා<span class="s1"> </span>පමණි<span class="s1">. </span>මා<span class="s1"> </span>මාගේ<span class="s1"> </span>පළමු<span class="s1"> </span>රැකියාවට<span class="s1"> </span>ඇතුලත්<span class="s1"> </span>වූ<span class="s1"> </span>මුල්<span class="s1"> </span>දිනය<span class="s1"> </span>අමතක<span class="s1"> </span>නොවන<span class="s1"> </span>දිනයකි<span class="s1">. </span>ඒ<span class="s1"> </span>ඔහු<span class="s1"> </span>නිසා<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>ඔහු<span class="s1"> </span>ඒ<span class="s1"> </span>ආයතනයේ<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>අයත්<span class="s1"> </span>අංශයේ<span class="s1"> </span>ප්රධානියා<span class="s1"> </span>විය<span class="s1">. </span>ඔහු<span class="s1"> </span>එදින<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>දිනකට<span class="s1"> </span>කළ<span class="s1"> </span>නොහැකි<span class="s1"> </span>තරම්ට<span class="s1"> </span>වැඩ<span class="s1"> </span>පටවමින්<span class="s1">, </span>එම<span class="s1"> </span>ආයතනයට,<span class="s1"> </span>කොටින්ම<span class="s1"> </span>රැකියා<span class="s1"> </span>කිරීමට<span class="s1"> </span>ආධුනිකයෙක්<span class="s1"> </span>වූ<span class="s1"> </span>මාව<span class="s1"> </span>පීඩනයට<span class="s1"> </span>පත්<span class="s1"> </span>කරමින්<span class="s1">, </span>එක්තරා<span class="s1"> </span>ආකාරයකින්<span class="s1"> </span>මාව<span class="s1"> </span>බියට<span class="s1"> </span>පත්<span class="s1"> </span>කරමින්ද<span class="s1"> </span>ඔහු<span class="s1"> </span>ඒ<span class="s1"> </span>දිනය<span class="s1"> </span>මාගේ<span class="s1"> </span>මිහිපිට<span class="s1"> </span>අපායේ<span class="s1"> </span>ගත<span class="s1"> </span>කළ<span class="s1"> </span>දිනයක්<span class="s1"> </span>කිරීමට<span class="s1"> </span>වගබලා<span class="s1"> </span>ගත්තේ<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>දිනය<span class="s1"> </span>අවසන්<span class="s1"> </span>වන<span class="s1"> </span>විට<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>එම<span class="s1"> </span>ආයතනයමද<span class="s1"> </span>මුලු<span class="s1"> </span>වෘත්තීය<span class="s1"> </span>ජීවිතයද<span class="s1"> </span>එපා<span class="s1"> </span>වී<span class="s1"> </span>තිබුනි<span class="s1">. </span>අවසානයේ<span class="s1"> </span>ඔහු<span class="s1"> </span>මාට<span class="s1"> </span>ඔහුගේ<span class="s1"> </span>කැබින්<span class="s1"> </span>කාමරයට<span class="s1"> </span>පැමිනෙන්න<span class="s1"> </span>යැයි<span class="s1"> </span>සන්<span class="s1"> </span>කළේ<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span> "</span>මම<span class="s1"> </span>කතාකළේ<span class="s1"> </span>ප්රසන්න<span class="s1"> </span>අද<span class="s1"> </span>හොඳට<span class="s1"> </span>වැඩ<span class="s1"> </span>කළා<span class="s1"> </span>කියන්න<span class="s1">." </span>ඔහු<span class="s1"> </span>කිව්<span class="s1"> </span>දෙය<span class="s1"> </span>ප්රසංශාවක්<span class="s1"> </span>විය<span class="s1"> </span>යුතු<span class="s1"> </span>වුවත්<span class="s1"> </span>එය<span class="s1"> </span>ඔහු<span class="s1"> </span>කීවේ<span class="s1"> </span>උපහාසයෙන්<span class="s1"> </span>වීම<span class="s1"> </span>නිසා<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>ඔහුට<span class="s1"> </span>ස්තුති<span class="s1"> </span>කළේ<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">. </span>මම<span class="s1"> </span>ඔලුව<span class="s1"> </span>වනා<span class="s1"> </span>එළියට<span class="s1"> </span>යන්න<span class="s1"> </span>සූදානම්<span class="s1"> </span>වෙද්දී<span class="s1"> </span>ඔහු<span class="s1"> </span>මාව<span class="s1"> </span>නවතා<span class="s1"> </span>ගත්තේ<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. "</span>කව්ද<span class="s1"> </span>ප්රසන්නට<span class="s1"> </span>යන්න<span class="s1"> </span>කිව්වේ<span class="s1">? </span>මම<span class="s1"> </span>කතා<span class="s1"> </span>කරල<span class="s1"> </span>ඉවර<span class="s1"> </span>නෑ<span class="s1">."</span></div>
</div>
<div class="p3">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> මම<span class="s1"> </span>කිසිවක්<span class="s1"> </span>නොකියා<span class="s1"> </span>ඔහු<span class="s1"> </span>දෙස<span class="s1"> </span>බලා<span class="s1"> </span>සිටියෙමි<span class="s1">. </span>දිලීප<span class="s1"> </span>වචනයේ<span class="s1"> </span>සාම්ප්රදායික<span class="s1"> </span>අර්තයෙන්ම<span class="s1"> </span>කඩවසම්ය<span class="s1">. </span>ගන<span class="s1"> </span>ඇහිබැමින්<span class="s1"> </span>යට<span class="s1"> </span>වුනු<span class="s1"> </span>තියුනු<span class="s1"> </span>ඇස්<span class="s1"> </span>ඕනෑම<span class="s1"> </span>කෙනෙකුගේ<span class="s1"> </span>අවධානය<span class="s1"> </span>දිනා<span class="s1"> </span>ගැනීමට<span class="s1"> </span>සමත්<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>මම<span class="s1"> </span>ඔහුගේ<span class="s1"> </span>ඇස්<span class="s1"> </span>දෙස<span class="s1"> </span>ඕනෑවට<span class="s1"> </span>බලා<span class="s1"> </span>නො<span class="s1"> </span>සිටීමට<span class="s1"> </span>උත්සහ<span class="s1"> </span>ගත්තෙමි<span class="s1">. </span>ඔහුගේ<span class="s1"> </span>අප්රසන්න<span class="s1"> </span>හැසීරීම<span class="s1"> </span>නොවිනි<span class="s1"> </span>නම්<span class="s1"> </span>අපට<span class="s1"> </span>අඩුම<span class="s1"> </span>තරමේ<span class="s1"> </span>යහලුවන්<span class="s1"> </span>වන්නට<span class="s1"> </span>හැකියැයි<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>එවේලේ<span class="s1"> </span>සිතුනි<span class="s1">. </span>මම<span class="s1"> </span>ඔහු<span class="s1"> </span>දෙස<span class="s1"> </span>බලා<span class="s1"> </span>නොසිටින්නට<span class="s1"> </span>උත්සහ<span class="s1"> </span>ගන්නා<span class="s1"> </span>බව<span class="s1"> </span>ඔහු<span class="s1"> </span>දැන<span class="s1"> </span>ගත්තේ<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>එයට<span class="s1"> </span>ඔහු<span class="s1"> </span>දැක්වූ<span class="s1"> </span>ප්රතිචරය<span class="s1"> </span>පුදුම<span class="s1"> </span>සහගත<span class="s1"> </span>නම්<span class="s1">, </span>ඔහු<span class="s1"> </span>ඉන්<span class="s1"> </span>පසු<span class="s1"> </span>කල<span class="s1"> </span>දෙය<span class="s1"> </span>පුදුම<span class="s1"> </span>සහගත<span class="s1"> </span>බව<span class="s1"> </span>සිය<span class="s1"> </span>දහස්<span class="s1"> </span>ගුණයකින්<span class="s1"> </span>වඩා<span class="s1"> </span>වැඩි<span class="s1"> </span>විය<span class="s1"> </span>යුතු<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>සිනාසුනු<span class="s1"> </span>ඔහු<span class="s1"> </span>නැගිට<span class="s1"> </span>ඇවිත්<span class="s1"> </span>මාව<span class="s1"> </span>සිප<span class="s1"> </span>ගත්තේ<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>මොහොතක්<span class="s1"> </span>ගතවන<span class="s1"> </span>විට<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>වැටහුනු<span class="s1"> </span>දෙය<span class="s1"> </span>නම්<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>ද<span class="s1"> </span>මාව<span class="s1"> </span>පාවා<span class="s1"> </span>දෙමින්<span class="s1"> </span>ඔහුව<span class="s1"> </span>පෙරලා<span class="s1"> </span>සිපගනිමින් සිටින බවයි<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> ඉන්පසුව<span class="s1"> </span>මසක්<span class="s1"> </span>ගත<span class="s1"> </span>වන<span class="s1"> </span>තුරු<span class="s1"> </span>අපි<span class="s1">, </span>මමත්<span class="s1"> </span>දිලීපත්<span class="s1"> </span>අනුන්ටත්<span class="s1"> </span>වඩා<span class="s1"> </span>අපිටම<span class="s1"> </span>හොරා<span class="s1"> </span>අපිව<span class="s1"> </span>හැඳින<span class="s1"> </span>ගනිමින්<span class="s1"> </span>සිටියෙමු<span class="s1">. </span>දෙවෙනි<span class="s1"> </span>දිනයේ<span class="s1"> </span>දැනගත්<span class="s1"> </span>ඔහුගේ<span class="s1"> </span>කැමතිම<span class="s1"> </span>කෑම<span class="s1"> </span>කුමක්ද<span class="s1"> </span>යන්නේ<span class="s1"> </span>සිට<span class="s1"> </span>දෙවන<span class="s1"> </span>සතිය<span class="s1"> </span>වන<span class="s1"> </span>විට<span class="s1"> </span>ඔහුගේ<span class="s1"> </span>යට<span class="s1"> </span>ඇඳුම්<span class="s1"> </span>සියල්ලේම<span class="s1"> </span>පාටත්<span class="s1"> </span>මාසයක්<span class="s1"> </span>අවසන්<span class="s1"> </span>වන<span class="s1"> </span>විට<span class="s1"> </span>ඔහු<span class="s1"> </span>ශාරීරිකව<span class="s1"> </span>පමණක්<span class="s1"> </span>නොව<span class="s1"> </span>මානසිකව<span class="s1"> </span>වඩාත්ම<span class="s1"> </span>සංවේදි<span class="s1"> </span>කුමන<span class="s1"> </span>ස්ථානද හා ඒවා ස්පර්ශ කළ යුතුතේ කෙසේදැයිත්<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>මතකයෙන්<span class="s1"> </span>කීමට<span class="s1"> </span>පුලුවන් වී තිබුනි<span class="s1">. </span>රාගය<span class="s1"> </span>රතු<span class="s1"> </span>සලුවක්<span class="s1"> </span>නම්<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>ඒ මාසය<span class="s1"> </span>ගත<span class="s1"> </span>වන<span class="s1"> </span>විට<span class="s1"> </span>සිටියේ<span class="s1"> </span>ඒ<span class="s1"> </span>සලුව<span class="s1"> </span>සිරුර<span class="s1"> </span>පුරා<span class="s1"> </span>දවටා<span class="s1"> </span>ගෙන<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>මම<span class="s1"> </span>දිලීපට<span class="s1"> </span>ඒ<span class="s1"> </span>වෙද්දි<span class="s1"> </span>ආදරය<span class="s1"> </span>කළා<span class="s1"> </span>දැයි<span class="s1"> </span>කියා<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>නො<span class="s1"> </span>දනිමි<span class="s1">. </span>එහෙත්<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>ආදරයත්<span class="s1"> </span>රාගයත්<span class="s1"> </span>අතර<span class="s1"> </span>ඒදන්ඩක<span class="s1"> </span>ඒ<span class="s1"> </span>අවස්තාවක<span class="s1"> </span>ගමන්<span class="s1"> </span>කරමින්<span class="s1"> </span>සිටියෙමි යැයි කීමට හැකි ය<span class="s1">. </span>මම<span class="s1"> </span>ඒ<span class="s1"> </span>අස්තිර<span class="s1"> </span>බවට රහසින්<span class="s1"> </span>ප්රේම<span class="s1"> </span>කළෙමි<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> දිනක්<span class="s1"> </span>දිලීපගේ<span class="s1"> </span>කැබින්<span class="s1"> </span>කාමරයට<span class="s1"> </span>කෙල්ලෙක්<span class="s1"> </span>ඇතුල්<span class="s1"> </span>විය<span class="s1">. </span>ඇය<span class="s1"> </span>කුමන<span class="s1"> </span>කටයුත්තකට<span class="s1"> </span>කුමන<span class="s1"> </span>හේතුවකට<span class="s1"> </span>පැමිණියාද<span class="s1"> </span>කියා<span class="s1"> </span>නොදත්තද<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>කිසියම්ම<span class="s1"> </span>හෝ<span class="s1"> </span>හේතුවට<span class="s1"> </span>සැකයක්<span class="s1"> </span>ඇති<span class="s1"> </span>වුනි<span class="s1">. </span>මා<span class="s1"> </span>ස්වභාවයෙන්<span class="s1"> </span>කිසිවක්<span class="s1"> </span>හෝ<span class="s1"> </span>කිසිවෙක්<span class="s1"> </span>සැක<span class="s1"> </span>කරන්නෙකු<span class="s1"> </span>නොවේ<span class="s1">. </span>එහෙත්<span class="s1"> </span>තමන්ව<span class="s1"> </span>සැක<span class="s1"> </span>කරන්නට<span class="s1"> </span>හේතු<span class="s1"> </span>තමන්ම<span class="s1"> </span>හේතු<span class="s1"> </span>සාදාගන්නා<span class="s1"> </span>විට<span class="s1"> </span>අනුන්ව<span class="s1"> </span>සැක<span class="s1"> </span>කරන්නට<span class="s1"> </span>පටන්<span class="s1"> </span>ගැනීම<span class="s1"> </span>මනුශ්ය<span class="s1"> </span>ගතිය යි<span class="s1">. </span>මම<span class="s1"> </span>දිලීපගේ<span class="s1"> </span>කැබින්<span class="s1"> </span>කාමරය<span class="s1"> </span>දෙස<span class="s1"> </span>අනිමිස<span class="s1"> </span>ලෝචනයෙන්<span class="s1"> </span>බලා<span class="s1"> </span>සිටියෙමි<span class="s1">. </span>තරමක<span class="s1"> </span>කාලයක්<span class="s1"> </span>ගතවීමෙන්<span class="s1"> </span>පසු<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>පිටව<span class="s1"> </span>ගියා<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>ශරීරය<span class="s1"> </span>වැසෙනවාට<span class="s1"> </span>වඩා<span class="s1"> </span>ශරීරය<span class="s1"> </span>නිරාවරනය<span class="s1"> </span>වන්නට<span class="s1"> </span>ඇඳුම්<span class="s1"> </span>පැලඳ<span class="s1"> </span>සිටි<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>ආයතනයේ<span class="s1"> </span>බොහෝ<span class="s1"> </span>දෙනෙක්ගේ<span class="s1"> </span>අවදානය<span class="s1"> </span>දිනාගෙන<span class="s1"> </span>ඇති<span class="s1"> </span>බව<span class="s1"> </span>පෙනුනි<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span> "</span>කව්ද<span class="s1"> </span>බන්<span class="s1"> </span>ඒ<span class="s1">?" </span>පැණි<span class="s1"> </span>හලමින්<span class="s1"> </span>සිටි<span class="s1"> </span>එකෙක්<span class="s1"> </span>ගෙන්<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>විමසුවෙමි<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span> "</span>නියම<span class="s1"> </span>බාන්ඩේ<span class="s1"> </span>නේ<span class="s1">?" </span>ඌ<span class="s1"> </span>මෝඩයෙක්<span class="s1"> </span>මෙන්<span class="s1"> </span>සිනාසුනේ<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. "</span>ඒ<span class="s1"> </span>තමයි<span class="s1">, </span>මේ<span class="s1"> </span>අපේ<span class="s1"> </span>දිලීප<span class="s1"> </span>බොසාගේ<span class="s1"> </span>වයිෆ්<span class="s1">."</span></div>
</div>
<div class="p3">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> මොහොතකට<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>නිසසල<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>ඒ<span class="s1"> </span>විශාල<span class="s1"> </span>කුණාටුවක්<span class="s1"> </span>පැමිනෙන්නට<span class="s1"> </span>පෙර<span class="s1"> </span>පරිසරයේ<span class="s1"> </span>පවතින<span class="s1"> </span>නිහඬතාව<span class="s1"> </span>මෙනි<span class="s1">. </span>පැණියා<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>බඩුවක්<span class="s1"> </span>වන්නේ<span class="s1"> </span>කෙසේද<span class="s1"> </span>යන්නත්<span class="s1">, </span>දිනක්<span class="s1"> </span>ඔහුගේ<span class="s1"> </span>මිතුරෙක්<span class="s1"> </span>ඇගේ<span class="s1"> </span>පස්ස<span class="s1"> </span>මිරිකූ<span class="s1"> </span>හැටිත්<span class="s1"> </span>තවත්<span class="s1"> </span>දිනක<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>ඔහුට<span class="s1"> </span>ඇසක්<span class="s1"> </span>ගැසූ<span class="s1"> </span>සැටිත්<span class="s1"> </span>තවත්<span class="s1"> </span>මොනවාදො<span class="s1"> </span>දේවලුත්<span class="s1"> </span>විස්තර<span class="s1"> </span>කරන්නට<span class="s1"> </span>පටන්<span class="s1"> </span>ගත්තේ<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>ඒ<span class="s1"> </span>කිසිවක්<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>දැන<span class="s1"> </span>ගැනීමට<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>උවමනාවක්<span class="s1"> </span>හෝ<span class="s1"> </span>සිහියක්<span class="s1"> </span>නොවිනි<span class="s1">. </span>දිලීප<span class="s1"> </span>බැඳලා<span class="s1"> </span>යන්න<span class="s1"> </span>පමණක්<span class="s1"> </span>මගේ<span class="s1"> </span>සිතේ<span class="s1"> </span>රතු<span class="s1"> </span>එළි<span class="s1"> </span>දල්වන්නට<span class="s1"> </span>විය<span class="s1">. </span>ඒ<span class="s1"> </span>ලෝහිත<span class="s1"> </span>පැහැය<span class="s1"> </span>මගේ<span class="s1"> </span>සිත<span class="s1"> </span>වසා<span class="s1"> </span>පැතිර<span class="s1"> </span>යන්නට<span class="s1"> </span>වැඩි<span class="s1"> </span>වෙලා<span class="s1"> </span>ගත<span class="s1"> </span>වූයේ<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">. </span>ඒ<span class="s1"> </span>වෙද්දී<span class="s1"> </span>ශෝකය<span class="s1"> </span>හා<span class="s1"> </span>ක්රෝධය<span class="s1"> </span>යන<span class="s1"> </span>අඹ<span class="s1"> </span>යහලුවන්<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>සමග<span class="s1"> </span>අත්<span class="s1"> </span>අල්ලන්<span class="s1"> </span>සිටියෝ<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> තවත්<span class="s1"> </span>වාඩි<span class="s1"> </span>වී<span class="s1"> </span>පැණියාගේ<span class="s1"> </span>මෝඩ<span class="s1"> </span>කතා<span class="s1"> </span>අසා<span class="s1"> </span>සිටීමට<span class="s1"> </span>අපහසු<span class="s1"> </span>තැන<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>නැගිට<span class="s1"> </span>දිලීපගේ<span class="s1"> </span>කාමරයට<span class="s1"> </span>ඇතුල්<span class="s1"> </span>වූ<span class="s1"> </span>වෙමි<span class="s1">. </span>කතා<span class="s1"> </span>නොකර<span class="s1"> </span>ඇතුල්<span class="s1"> </span>වීම<span class="s1"> </span>ගැන<span class="s1"> </span>දිලීපගේ<span class="s1"> </span>ඇස්<span class="s1"> </span>වල<span class="s1"> </span>කේන්තියක්<span class="s1"> </span>ඇති<span class="s1"> </span>වී<span class="s1"> </span>සැටිත්<span class="s1"> </span>පැමිනියේ<span class="s1"> </span>කවුද<span class="s1"> </span>යන්න<span class="s1"> </span>දැන<span class="s1"> </span>ගැනීමෙන්<span class="s1"> </span>පසුව<span class="s1"> </span>ඒ<span class="s1"> </span>දෑසම<span class="s1"> </span>බිය<span class="s1"> </span>පත්<span class="s1"> </span>වන<span class="s1"> </span>සැටිත්<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>සන්සුන්ව<span class="s1"> </span>බලා<span class="s1"> </span>සිටියෙමි<span class="s1">. </span>ඔහුගේ<span class="s1"> </span>කමිසයේ<span class="s1"> </span>බොත්තම්<span class="s1"> </span>ගැලවී<span class="s1"> </span>ඇත<span class="s1">. </span>කම්මුල්<span class="s1"> </span>වල<span class="s1"> </span>රතු<span class="s1"> </span>පැහැ<span class="s1"> </span>තොල්<span class="s1"> </span>සායම්ද<span class="s1">, </span>මේසය<span class="s1"> </span>මත<span class="s1"> </span>වූ<span class="s1"> </span>දෑ<span class="s1"> </span>බිම<span class="s1"> </span>වැටීද<span class="s1"> </span>තිබුනි<span class="s1">. </span>සිදුවී<span class="s1"> </span>ඇති<span class="s1"> </span>දෙය<span class="s1"> </span>වටහා<span class="s1"> </span>ගැනීම<span class="s1"> </span>ඇසීරු<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">. </span>අසීරූ<span class="s1"> </span>වන්නේ<span class="s1"> </span>ඊලඟ<span class="s1"> </span>පියවර<span class="s1"> </span>යි<span class="s1">. </span>මම<span class="s1"> </span>කිසිවක්<span class="s1"> </span>කීමට<span class="s1"> </span>කලින්<span class="s1"> </span>දිලීප<span class="s1"> </span>කතා<span class="s1"> </span>කිරීමට<span class="s1"> </span>උත්සහ<span class="s1"> </span>කළේ<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span> "</span>ප්රසන්න<span class="s1"> </span>ප්ලීස්<span class="s1">, </span>මට<span class="s1"> </span>මේක<span class="s1"> </span>පැහැදිලි<span class="s1"> </span>කරන්න<span class="s1"> </span>පුලුවන්<span class="s1">." </span>දිලීප<span class="s1"> </span>ඇයදින්නට<span class="s1"> </span>පටන්<span class="s1"> </span>ගත්තේ<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>ඔහු අඩුම<span class="s1"> </span>තරමින්<span class="s1"> </span>සමාව<span class="s1"> </span>ඉල්ලුවේවත්<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> මට<span class="s1"> </span>ඔහුගේ<span class="s1"> </span>බොරු<span class="s1"> </span>ඇසීමට<span class="s1"> </span>අවශ්ය<span class="s1"> </span>නොවිනි<span class="s1">. </span>ඔහුගේ<span class="s1"> </span>විස්තර<span class="s1"> </span>කිරීම<span class="s1"> </span>මගේ<span class="s1"> </span>එක්<span class="s1"> </span>කනකින්<span class="s1"> </span>පැමින්<span class="s1"> </span>විත්<span class="s1"> </span>අනෙක්<span class="s1"> </span>කනෙන්<span class="s1"> </span>පිටව<span class="s1"> </span>ගියේ<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>මම<span class="s1"> </span>ඔහුගේ<span class="s1"> </span>කට<span class="s1"> </span>සොලවන<span class="s1"> </span>දෙස<span class="s1"> </span>අඩවන්<span class="s1"> </span>වූ<span class="s1"> </span>දෑසින්<span class="s1"> </span>බලා<span class="s1"> </span>සිටියෙමි<span class="s1">. </span>ඒ<span class="s1"> </span>දෙතොල්වලින්<span class="s1"> </span>මාව<span class="s1"> </span>සිපගත්ත<span class="s1"> </span>හැටි<span class="s1">, </span>මාව<span class="s1"> </span>වර්ණනා<span class="s1"> </span>කල<span class="s1"> </span>හැටි<span class="s1">, </span>මම<span class="s1"> </span>ආදරෙයි<span class="s1"> </span>කියා<span class="s1"> </span>නො<span class="s1"> </span>කියා<span class="s1"> </span>කියූ<span class="s1"> </span>හැටි<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>නැවතත්<span class="s1"> </span>මතක්<span class="s1"> </span>කළෙමි<span class="s1">. </span>එයින්<span class="s1"> </span>කොපමණ<span class="s1"> </span>ප්රමානයක්<span class="s1"> </span>සත්ය<span class="s1"> </span>දැයි<span class="s1"> </span>කියා<span class="s1"> </span>නීරනය<span class="s1"> </span>කිරීමට<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>උත්සහ<span class="s1"> </span>නොකළෙමි<span class="s1">. </span>එසේ<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>මාවම<span class="s1"> </span>ආත්ම<span class="s1"> </span>අනුකම්පාවකට<span class="s1"> </span>පත්කර<span class="s1"> </span>ගැනීමට<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>නොහැක<span class="s1">. </span>මම<span class="s1"> </span>අසරණයෙක්<span class="s1"> </span>නොවෙමි<span class="s1">. </span>වීමට<span class="s1"> </span>උවමනාද<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">. </span>දිලීප<span class="s1"> </span>ඔහුගේ<span class="s1"> "</span>පැහිදිලි<span class="s1"> </span>කිරීම<span class="s1">" </span>අවසන්<span class="s1"> </span>කර<span class="s1"> </span>තිබුනි<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span> "</span>ඉවරද<span class="s1"> </span>කියවල<span class="s1">?" </span>දිලීප<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>දෙස<span class="s1"> </span>ආයචනාත්මකව<span class="s1"> </span>බලා<span class="s1"> </span>සිටියේ<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span></div>
</div>
<div class="p3">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> මම<span class="s1"> </span>වැඩි<span class="s1"> </span>දුර<span class="s1"> </span>නොසිතාම<span class="s1"> </span>ඔහු<span class="s1"> </span>වෙත<span class="s1"> </span>ගොස්<span class="s1"> </span>වැරෙන්<span class="s1"> </span>ඔහුගේ<span class="s1"> </span>පපුවට<span class="s1"> </span>පහරක්<span class="s1"> </span>එල්ල<span class="s1"> </span>කළෙමි<span class="s1">. </span>ඔහු<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>රිදෙවෙවේ<span class="s1"> </span>නම්<span class="s1"> </span>මටත්<span class="s1"> </span>ඔහුට<span class="s1"> </span>රිද්දවීමට<span class="s1"> </span>සාධාරණ<span class="s1"> </span>අයිතියක්<span class="s1"> </span>ඇත<span class="s1">. </span>එහෙත්<span class="s1"> </span>අභ්යන්තරයෙන්<span class="s1"> </span>හටගත්<span class="s1"> </span>පපුවේ<span class="s1"> </span>වේදනාව<span class="s1"> </span>පිටින්<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>ඇති<span class="s1"> </span>කළ<span class="s1"> </span>වේදනාවට<span class="s1"> </span>සමපාත<span class="s1"> </span>වන්නේ<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">. </span>දිලීපත්<span class="s1"> </span>එය<span class="s1"> </span>දැන<span class="s1"> </span>සිටියේ<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>මා<span class="s1"> </span>පහර<span class="s1"> </span>දෙන<span class="s1"> </span>තෙක්<span class="s1"> </span>ඔහු<span class="s1"> </span>පහර<span class="s1"> </span>ලබමින්<span class="s1"> </span>බලා<span class="s1"> </span>සිටියේ<span class="s1"> </span>එනිසා<span class="s1"> </span>විය<span class="s1"> </span>හැක<span class="s1">. </span>මාගේ<span class="s1"> </span>ආවේගය<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>ඔහු<span class="s1"> </span>මත<span class="s1"> </span>මුදාහැර<span class="s1"> </span>අවසන්<span class="s1"> </span>වෙද්දි<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>කයෙන්<span class="s1"> </span>නොව<span class="s1"> </span>මනසෙන්<span class="s1"> </span>වෙහෙසට<span class="s1"> </span>පත්<span class="s1"> </span>වී<span class="s1"> </span>සිටියෙමි<span class="s1">. </span>කොතෙක්<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>ඒ<span class="s1"> </span>අවස්තාවට<span class="s1"> </span>වෛර<span class="s1"> </span>කළද<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>සැබැවින්ම<span class="s1"> </span>දිලීපට<span class="s1"> </span>වෛර<span class="s1"> </span>කිරීමට<span class="s1"> </span>තබා<span class="s1"> </span>ඔහුට<span class="s1"> </span>අකමැති<span class="s1"> </span>වීමට<span class="s1"> </span>වත්<span class="s1"> </span>නොහැක<span class="s1">. </span>ප්රේමය<span class="s1"> </span>වනාහි<span class="s1"> </span>අපූර්ව<span class="s1"> </span>දෙයකි<span class="s1">. </span>එය<span class="s1"> </span>ඇතිවන<span class="s1"> </span>තෙක්<span class="s1"> </span>නොදන්නා<span class="s1"> </span>අතර<span class="s1">, </span>එය<span class="s1"> </span>අහිමි<span class="s1"> </span>වෙද්දි<span class="s1"> </span>එය<span class="s1"> </span>කුමක්<span class="s1"> </span>දැයි<span class="s1"> </span>තමන්ම<span class="s1"> </span>පෙන්වා<span class="s1"> </span>දෙයි<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span> "</span>තෝ<span class="s1"> </span>මාව<span class="s1"> </span>කෑවා<span class="s1">," </span>මම<span class="s1"> </span>කෑගැසුවෙමි<span class="s1">. "</span>පර<span class="s1"> </span>බල්ලා<span class="s1">.”</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> මම<span class="s1"> </span>අසල<span class="s1"> </span>තිබූ<span class="s1"> </span>පුටුවකින්<span class="s1"> </span>වාඩි<span class="s1"> </span>වී<span class="s1"> </span>අනාගතය<span class="s1"> </span>ගැන<span class="s1"> </span>පළමු<span class="s1"> </span>වරට<span class="s1"> </span>කල්පනා<span class="s1"> </span>කරන්නට<span class="s1"> </span>පටන්<span class="s1"> </span>ගත්තෙමි<span class="s1">. </span>පසුගිය<span class="s1"> </span>මාසය<span class="s1"> </span>තුල<span class="s1"> </span>දිලීප<span class="s1"> </span>මාගෙ<span class="s1"> </span>එකම<span class="s1"> </span>ප්රාර්තනාව<span class="s1"> </span>වී<span class="s1"> </span>තිබුනත්<span class="s1"> </span>එය<span class="s1"> </span>තවදුරටත්<span class="s1"> </span>පැවතිය<span class="s1"> </span>නොහැක<span class="s1">. </span>අන්සතු<span class="s1"> </span>වූ<span class="s1"> </span>වෙකු<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>අවශ්ය<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">. </span>දිලීප<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>දෙස<span class="s1"> </span>බලා<span class="s1"> </span>සිටියේ<span class="s1"> </span>කිසිඳු<span class="s1"> </span>හැඟීමකින්<span class="s1"> </span>තොරව<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>පළමු<span class="s1"> </span>වතාවට<span class="s1"> </span>ඔහු<span class="s1"> </span>මගේ<span class="s1"> </span>නොවේ<span class="s1"> </span>යැයි<span class="s1"> </span>යන<span class="s1"> </span>අවබෝධය<span class="s1"> </span>මගේ<span class="s1"> </span>හදවත<span class="s1"> </span>කැබලි<span class="s1"> </span>වලට<span class="s1"> </span>කඩා<span class="s1"> </span>දැමීමට<span class="s1"> </span>සමත්<span class="s1"> </span>විය<span class="s1">. </span>මාසයක්<span class="s1"> </span>ගතවෙන<span class="s1"> </span>තැන<span class="s1"> </span>ඔහු<span class="s1"> </span>මාගේ<span class="s1"> </span>හදවත<span class="s1"> </span>බවට<span class="s1"> </span>පත්ව<span class="s1"> </span>සිටියේ<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>කිසිවක්<span class="s1"> </span>කියන්නට<span class="s1"> </span>නොහැකි<span class="s1"> </span>වූ<span class="s1"> </span>තැන<span class="s1"> </span>දිලීප<span class="s1"> </span>මාව<span class="s1"> </span>අල්ලා<span class="s1"> </span>තදින්<span class="s1"> </span>සිප<span class="s1"> </span>ගත්තේ<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>දෙවන<span class="s1"> </span>වතාවටත්<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>ඔහුට<span class="s1"> </span>අවනත<span class="s1"> </span>වුනෙමි<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span> "</span>තේරෙන්නෙ<span class="s1"> </span>නැද්ද<span class="s1"> </span>මිනිහෝ<span class="s1">, </span>මම<span class="s1"> </span>උඹට<span class="s1"> </span>ආදරෙයි<span class="s1">." </span>අපහසුවෙන්<span class="s1"> </span>උවත්<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>කීවෙමි<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> දෙවන<span class="s1"> </span>මාසය<span class="s1"> </span>ආරම්ඹ<span class="s1"> </span>වද්දි<span class="s1"> </span>දිලීපගේ<span class="s1"> </span>රහස<span class="s1"> </span>හෙලිවී<span class="s1"> </span>එය<span class="s1"> </span>අපගේ<span class="s1"> </span>රහස<span class="s1"> </span>බවට<span class="s1"> </span>පත්<span class="s1"> </span>විය<span class="s1">. </span>ටික<span class="s1"> </span>දිනක්<span class="s1"> </span>ගතවෙත්ම<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>දිලීපගේ<span class="s1"> </span>දෛනික<span class="s1"> </span>කාල<span class="s1"> </span>සටහන<span class="s1"> </span>පමණක්<span class="s1"> </span>නොව<span class="s1"> </span>ඉරේශා<span class="s1"> </span>එනම්<span class="s1"> </span>ඔහුගේ<span class="s1"> </span>බිරිඳගේ<span class="s1"> </span>යෑම්<span class="s1"> </span>ඒම්<span class="s1"> </span>ගැනත්<span class="s1"> </span>සියල්ල<span class="s1"> </span>දැන<span class="s1"> </span>සිටියෙමි<span class="s1">. </span>දිලීපව<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>සමග<span class="s1"> </span>රඳවා<span class="s1"> </span>ගත<span class="s1"> </span>හැකි<span class="s1"> </span>අවසන්<span class="s1"> </span>තප්පර<span class="s1"> </span>දශමය<span class="s1"> </span>වන<span class="s1"> </span>තෙක්<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>ගණන්<span class="s1"> </span>සෑදුවෙමි<span class="s1">. </span>ඔහු<span class="s1"> </span>මගේ<span class="s1"> </span>සැලසුම්<span class="s1"> </span>පිලිපැද්දේ<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>මා ඔහුට<span class="s1"> </span>අනාචාරයේ<span class="s1"> </span>හැසිරෙන්නට<span class="s1"> </span>උල්පන්දම්<span class="s1"> </span>දෙන්නා වීමි, ඔහු මාගේ ශිෂ්යායා වී ඒවා පිලි පැද්දේය<span class="s1">. </span>මම<span class="s1"> </span>එයට<span class="s1"> </span>එක්<span class="s1"> </span>අතකින්<span class="s1"> </span>කැමතිද<span class="s1"> </span>වුමෙනි<span class="s1">. </span>ආදරය<span class="s1"> </span>ක්රීඩාවක්<span class="s1"> </span>නම්<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>ඒ<span class="s1"> </span>ක්රීඩාවේ<span class="s1"> </span>යෙදුනේ<span class="s1"> </span>තහනම්<span class="s1"> </span>උත්තේජක<span class="s1"> </span>පානය<span class="s1"> </span>කරය<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> දිලීප<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>ආදරෙයි<span class="s1"> </span>කියා<span class="s1"> </span>දවසේ<span class="s1"> </span>දෙතුන්<span class="s1"> </span>වතාවක්<span class="s1"> </span>වත්<span class="s1"> </span>කීමට<span class="s1"> </span>අතපසු<span class="s1"> </span>නොකළේ<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. '</span>ඔය<span class="s1"> </span>කටින්ම<span class="s1"> </span>ඉරේශාටත්<span class="s1"> </span>ඔහොම්මම<span class="s1"> </span>කියනවද<span class="s1">?' </span>එසේ<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>නො<span class="s1"> </span>ඇසුවෙමි<span class="s1">. </span>එසේ<span class="s1"> </span>අසනවාට<span class="s1"> </span>නොව<span class="s1"> </span>ඔහු<span class="s1"> </span>ලබා<span class="s1"> </span>දිය<span class="s1"> </span>හැකි<span class="s1"> </span>පිළිතුරටයි<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>බිය<span class="s1"> </span>වූයේ<span class="s1">. </span>කෙසේ<span class="s1"> </span>වුවත්<span class="s1"> </span>ඔහු<span class="s1"> </span>නොකියා<span class="s1"> </span>කියූ<span class="s1"> </span>දෙයින්<span class="s1"> </span>මාහට<span class="s1"> </span>තරම්ම<span class="s1"> </span>නොවුනත්<span class="s1"> </span>ඉරේශාට<span class="s1"> </span>ඔහු<span class="s1"> </span>තරම්ක්<span class="s1"> </span>හෝ<span class="s1"> </span>ආදරය<span class="s1"> </span>කරයි<span class="s1">. </span>එයින්<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>තෘප්තිමත්<span class="s1"> </span>වන්නට<span class="s1"> </span>විය<span class="s1"> </span>යුතු<span class="s1"> </span>විය<span class="s1">. </span>රාගය<span class="s1"> </span>නම්<span class="s1"> </span>සලුව<span class="s1"> </span>ඒ<span class="s1"> </span>වෙද්දී<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>දෙවෙනි<span class="s1"> </span>සමක්<span class="s1"> </span>සේ<span class="s1"> </span>ඇලී<span class="s1"> </span>තිබිනි<span class="s1">. </span>යාවීමට<span class="s1"> </span>පහසු<span class="s1"> </span>වුවත්<span class="s1"> </span>වෙන්වීම<span class="s1"> </span>අපහසුය<span class="s1">, </span>වේදනා<span class="s1"> </span>කාරීය<span class="s1">. </span>මා<span class="s1"> </span>දිලීපට<span class="s1"> </span>මාගේ<span class="s1"> </span>කෝපය<span class="s1"> </span>හා<span class="s1"> </span>දුක<span class="s1"> </span>නො<span class="s1"> </span>පෙන්වීමට<span class="s1"> </span>උපරිම<span class="s1"> </span>උත්සහ<span class="s1"> </span>ගත්තෙමි<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> රහස්<span class="s1"> </span>ප්රේමය<span class="s1"> </span>තෘප්තියක්<span class="s1"> </span>වන්නේ<span class="s1"> </span>එය<span class="s1"> </span>රහසක්ව<span class="s1"> </span>පවතින<span class="s1"> </span>තුරු<span class="s1"> </span>පමණි<span class="s1">. </span>රහසේ<span class="s1"> </span>බාහිර<span class="s1"> </span>පවුරු<span class="s1"> </span>බිඳී<span class="s1"> </span>යන<span class="s1"> </span>විට<span class="s1"> </span>රහසේ<span class="s1"> </span>රස<span class="s1"> </span>සේදී<span class="s1"> </span>ය<span class="s1"> </span>යි<span class="s1">. </span>දිනක්<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>ආයතනයෙන්<span class="s1"> </span>එලියට<span class="s1"> </span>යද්දි<span class="s1"> </span>ඉරේශා<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>සොයා<span class="s1"> </span>ආවාය<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span> "</span>ඔයා<span class="s1"> </span>ප්රසන්නද<span class="s1">?" </span>මම<span class="s1"> </span>ඔලුව<span class="s1"> </span>සෙලවීමි<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> එකෙනෙහිම<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>මාගේ<span class="s1"> </span>කම්මුලට<span class="s1"> </span>පහර<span class="s1"> </span>පිට<span class="s1"> </span>පහර<span class="s1"> </span>ගසන්නට<span class="s1"> </span>වූවා<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>කම්මුල<span class="s1"> </span>එල්ලී<span class="s1"> </span>ගැලවීමට<span class="s1"> </span>මෙන්<span class="s1"> </span>රත්වී<span class="s1"> </span>ඉඳිමී<span class="s1"> </span>ආවේය<span class="s1">. </span>පැලුනු<span class="s1"> </span>තොලින්<span class="s1"> </span>යුතුව<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>දෙස<span class="s1"> </span>බැලුවාය<span class="s1">. </span>ඇය<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>ගැන<span class="s1">, </span>ඇගේ<span class="s1"> </span>සැමියා<span class="s1"> </span>ගැන<span class="s1">, </span>මා<span class="s1"> </span>හා<span class="s1"> </span>ඇගේ<span class="s1"> </span>සැමියා<span class="s1"> </span>ගැන<span class="s1"> </span>සියල්ල<span class="s1"> </span>දැන<span class="s1"> </span>ගෙන<span class="s1"> </span>ඇති<span class="s1"> </span>බව<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>කීවේ<span class="s1"> </span>ඇගේ<span class="s1"> </span>දෑස යි<span class="s1">. </span>මා<span class="s1"> </span>කිසි<span class="s1"> </span>දිනක<span class="s1"> </span>කිසිවෙකුගෙන්<span class="s1"> </span>දැක<span class="s1"> </span>නැති<span class="s1"> </span>පරිදි<span class="s1"> </span>ඒවායින්<span class="s1"> </span>ගින්දර<span class="s1"> </span>පිටවුනි<span class="s1">. </span>බැල්මකට<span class="s1"> </span>කිසිවක්<span class="s1"> </span>ගිනි<span class="s1"> </span>තබන්නට<span class="s1"> </span>හැකි<span class="s1"> </span>නම්<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>ඒ<span class="s1"> </span>වෙද්දී<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>දැවී<span class="s1"> </span>අලුවී<span class="s1"> </span>යා<span class="s1"> </span>යුතු<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>මම<span class="s1"> </span>කිසිවක්<span class="s1"> </span>කීවේ<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">. </span>ඇය<span class="s1"> </span>කීමට<span class="s1"> </span>බොහෝ<span class="s1"> </span>දේ<span class="s1"> </span>ඇතත්<span class="s1"> </span>කට<span class="s1"> </span>වසා<span class="s1"> </span>ගෙන<span class="s1"> </span>සිටියා<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>එහෙත්<span class="s1"> </span>කිසිවක්<span class="s1"> </span>නොකීම<span class="s1"> </span>බොහෝ<span class="s1"> </span>දෑ<span class="s1"> </span>කීමට<span class="s1"> </span>වඩා<span class="s1"> </span>බලවත්<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>මම<span class="s1"> </span>ඇගේ<span class="s1"> </span>ඇස්<span class="s1"> </span>මග<span class="s1"> </span>හරින්නට<span class="s1"> </span>උත්සහ<span class="s1"> </span>කළෙමි<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span> "</span>මගේ<span class="s1"> </span>මිනිහ<span class="s1"> </span>අතැරපන්<span class="s1">. </span>වනචරයා<span class="s1">!" </span>ඇය<span class="s1"> </span>වචන<span class="s1"> </span>දමා<span class="s1"> </span>ගසමින්<span class="s1"> </span>යන්නට<span class="s1"> </span>හැරුනාය<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span> "</span>මම<span class="s1"> </span>දිලීපට<span class="s1"> </span>ආදරෙයි<span class="s1">." </span>මම<span class="s1"> </span>කීවෙමි<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> ඉරේශා<span class="s1"> </span>නැවතත්<span class="s1"> </span>හැරුණා<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>කලින්<span class="s1"> </span>ඇගේ<span class="s1"> </span>නෙත්වල<span class="s1"> </span>තිබුනේ<span class="s1"> </span>ගින්දර<span class="s1"> </span>නම්<span class="s1"> </span>ඒ<span class="s1"> </span>අවස්තාවේ<span class="s1"> </span>ඒවා<span class="s1"> </span>කුඩා<span class="s1"> </span>කඩු<span class="s1"> </span>කිනිසි<span class="s1"> </span>දහසක්<span class="s1"> </span>බවට<span class="s1"> </span>පත්ව<span class="s1"> </span>තිබුනි<span class="s1">. </span>ඒ<span class="s1"> </span>අයුධ<span class="s1"> </span>ලක්ශයෙන්<span class="s1"> </span>පරිස්සම්<span class="s1"> </span>වෙන්නට<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>සතුව<span class="s1"> </span>පළිහක්<span class="s1"> </span>තිබුනේ<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">. </span>මම<span class="s1"> </span>නිරාවරණය<span class="s1"> </span>වූ<span class="s1"> </span>හදවතකින්<span class="s1"> </span>යුතුව<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>දෙස<span class="s1"> </span>බලා<span class="s1"> </span>සිට්යෙමි<span class="s1">. </span>ඇගේ<span class="s1"> </span>කේන්තිය<span class="s1"> </span>පහව<span class="s1"> </span>ගොස්<span class="s1"> </span>ඒ<span class="s1"> </span>ඉඩ<span class="s1"> </span>ශෝකයෙන්<span class="s1"> </span>පිරවිනි<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span> "</span>දිලීපට<span class="s1"> </span>ආදරේ<span class="s1"> </span>කරන්න<span class="s1"> </span>අය<span class="s1"> </span>ඕන<span class="s1"> </span>තරම්<span class="s1"> </span>ඉන්නවා<span class="s1">. </span>එයාට<span class="s1"> </span>කොහෙවත්<span class="s1"> </span>යන<span class="s1"> </span>උන්<span class="s1"> </span>ඕන<span class="s1"> </span>නෑ<span class="s1">." </span>ඇය<span class="s1"> </span>හැඬුම්<span class="s1"> </span>බරව<span class="s1"> </span>කීවාය<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> එය<span class="s1"> </span>තර්ජනයක්<span class="s1"> </span>නොවේ<span class="s1">. </span>ආයාචනයකි<span class="s1">. </span>එහෙත්<span class="s1"> </span>හිඟන්නෙක්ගෙන්<span class="s1"> </span>හිගා<span class="s1"> </span>කෑ<span class="s1"> </span>ඇති<span class="s1"> </span>ඵලය<span class="s1"> </span>කුමක්<span class="s1"> </span>ද<span class="s1">? </span>මට<span class="s1"> </span>ම<span class="s1"> </span>කියා<span class="s1"> </span>දීමට<span class="s1"> </span>ඇත්තෙ<span class="s1"> </span>එක්<span class="s1"> </span>දෙයක්<span class="s1"> </span>පමණක්<span class="s1"> </span>නම්<span class="s1"> </span>එයත්<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>ඉල්ලන්නේ<span class="s1"> </span>ඇයි<span class="s1">? </span>දිලීප<span class="s1"> </span>මගේ<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>මගේ<span class="s1"> </span>පමණක්<span class="s1"> </span>නොවන්නට<span class="s1"> </span>පුලුවනි,<span class="s1"> </span>එහෙත්<span class="s1"> </span>මටත්<span class="s1"> </span>අයිතියක්<span class="s1"> </span>ඇත<span class="s1">. </span>මම<span class="s1"> </span>ඉරේශාට<span class="s1"> </span>මුකුත්<span class="s1"> </span>නොකියා<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>පසුකර<span class="s1"> </span>ගියෙමි<span class="s1">. </span>නැත<span class="s1">. </span>දිලීප<span class="s1"> </span>ඇයට<span class="s1"> </span>හිමි<span class="s1"> </span>වීමට<span class="s1"> </span>නොදෙමි<span class="s1">. </span>ප්රේමය<span class="s1"> </span>සංග්රාමයක්<span class="s1"> </span>නම්<span class="s1"> </span>සොල්දාදුවා<span class="s1"> </span>මිය<span class="s1"> </span>යන<span class="s1"> </span>තෙක්<span class="s1"> </span>තමන්ගේ<span class="s1"> </span>පාර්ශවයට<span class="s1"> </span>සටන්<span class="s1"> </span>කළ<span class="s1"> </span>යුතුය<span class="s1">. </span>ඒ<span class="s1"> </span>පාර්ශවය<span class="s1"> </span>නිවැරදි<span class="s1"> </span>ද<span class="s1"> </span>යන්න<span class="s1"> </span>අදාල<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> ප්රේමය<span class="s1"> </span>නම්<span class="s1"> </span>ක්රීඩාව<span class="s1"> </span>කරන්නට<span class="s1"> </span>තවත්<span class="s1"> </span>තරඟ<span class="s1"> </span>කරුවෙක්<span class="s1"> </span>එක්වී<span class="s1"> </span>තිබුනි<span class="s1">. </span>අභියෝගය<span class="s1"> </span>අසීරු<span class="s1"> </span>වන්නට<span class="s1"> </span>වන්නට<span class="s1"> </span>ජයග්රහනයේ<span class="s1"> </span>තෘප්තියද<span class="s1"> </span>ත්යාගයේ<span class="s1"> </span>වටිනාකමද<span class="s1"> </span>වැඩිවෙයි<span class="s1">. </span>දන්න<span class="s1"> </span>හැම<span class="s1"> </span>පහරක්ම<span class="s1"> </span>ගසමින්<span class="s1">, </span>ඇති<span class="s1"> </span>සෑම<span class="s1"> </span>තුරුම්පුවම<span class="s1"> </span>දමමින්<span class="s1">, </span>පුලුවන්<span class="s1"> </span>හැම<span class="s1"> </span>කරනමක්ම<span class="s1"> </span>ගසමින්<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>තරඟ<span class="s1"> </span>කළෙමි<span class="s1">. </span>එහෙත්<span class="s1"> </span>ඉරේශා<span class="s1"> </span>හැම<span class="s1"> </span>වෙට්ටුවකටම<span class="s1"> </span>වැටුනේ<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">, </span>ලබාගන්නා<span class="s1"> </span>කිසිඳු<span class="s1"> </span>ගෝලයකින්<span class="s1"> </span>සැලුනේද<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">. </span>ඇය<span class="s1"> </span>පහසු<span class="s1"> </span>තරඟකාරියක<span class="s1"> </span>වූයේ<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">. </span>වඩාත්ම<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>තරඟය<span class="s1"> </span>අත්<span class="s1"> </span>හැරියේ<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">. </span>මාස<span class="s1"> </span>තුනක්<span class="s1"> </span>ගෙවෙද්දී<span class="s1"> </span>දිලීප<span class="s1"> </span>ඇගෙන්<span class="s1"> </span>වෙන්<span class="s1"> </span>වීමට<span class="s1"> </span>සූදානම්<span class="s1"> </span>වෙමින්<span class="s1"> </span>සිටියේ<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>දික්කසාදය<span class="s1"> </span>අත<span class="s1"> </span>ළඟ<span class="s1"> </span>තිබියදි<span class="s1"> </span>ඔහු<span class="s1"> </span>මගේ<span class="s1"> </span>නිවස<span class="s1"> </span>වෙත්<span class="s1"> </span>ආවේ<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>සමග<span class="s1"> </span>ජීවත්<span class="s1"> </span>වීමටයි<span class="s1">. </span>සැබැවින්ම<span class="s1"> </span>ඔහු<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>වඩා<span class="s1"> </span>ආදරෙයි<span class="s1"> </span>යන්නෙන්<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>උද්දාම<span class="s1"> </span>වුමිනි<span class="s1">. </span>ඔහුද<span class="s1"> </span>කළකට<span class="s1"> </span>පසු<span class="s1"> </span>සතුටින්<span class="s1"> </span>සිටින<span class="s1"> </span>බවක්<span class="s1"> </span>පෙනෙන්නට<span class="s1"> </span>තිබුනි<span class="s1">. </span>ජයග්රහනයේ<span class="s1"> </span>හිනි<span class="s1"> </span>පෙත්තේ<span class="s1"> </span>සිටි<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>සතු<span class="s1"> </span>වටිනාම<span class="s1"> </span>දෙය<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>සතු<span class="s1"> </span>වීම<span class="s1"> </span>ගැන<span class="s1"> </span>ආඩම්බර<span class="s1"> </span>වුනෙමි<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> එහෙත්<span class="s1"> </span>සතුටේ<span class="s1"> </span>ස්වභාවය<span class="s1"> </span>නම්<span class="s1"> </span>එහි<span class="s1"> </span>වෙනස්<span class="s1"> </span>වන<span class="s1"> </span>ගුණය<span class="s1"> </span>යි<span class="s1">. </span>කිසිදා<span class="s1"> </span>ඔබ<span class="s1"> </span>දුකින්<span class="s1"> </span>සිටින්නේ<span class="s1"> </span>නැතුවා<span class="s1"> </span>සේම<span class="s1"> </span>කිසිදා<span class="s1"> </span>ඔබ<span class="s1"> </span>සතුටින්<span class="s1"> </span>සිටින්නේ ද<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">. </span>දික්කසාදය<span class="s1"> </span>සමතයකට<span class="s1"> </span>පත්වන්නට<span class="s1"> </span>පෙර<span class="s1"> </span>දිනයේ<span class="s1"> </span>ශෝකයේ<span class="s1"> </span>දෙව්දුව<span class="s1"> </span>ඉරේශා<span class="s1"> </span>මාව<span class="s1"> </span>සොයා<span class="s1"> </span>පැමිනියා ය<span class="s1">. </span>දිලීප<span class="s1"> </span>ආයතනයේ<span class="s1"> </span>වැඩකට<span class="s1"> </span>පිටට<span class="s1"> </span>ගොස්<span class="s1"> </span>සිටි<span class="s1"> </span>නිසා<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>ඇයට<span class="s1"> </span>තනිව<span class="s1"> </span>මුහුණ<span class="s1"> </span>දිය<span class="s1"> </span>යුතුය<span class="s1">. </span>ඇගේ<span class="s1"> </span>මුහුනේ<span class="s1"> </span>පරාජයේ<span class="s1"> </span>සළකුනු<span class="s1"> </span>තිබුනි<span class="s1">. </span>ඇය<span class="s1"> </span>දැන්ම<span class="s1"> </span>ම<span class="s1"> </span>පරාජය<span class="s1"> </span>බාරගෙන<span class="s1"> </span>ඇත<span class="s1">. </span>මම<span class="s1"> </span>ජයග්රහනයේ<span class="s1"> </span>සිනාවක්<span class="s1"> </span>පෑවෙමි<span class="s1">. </span>වටින්නේ<span class="s1"> </span>ක්රීඩා<span class="s1"> </span>කරන<span class="s1"> </span>ආකාරය<span class="s1"> </span>නොව<span class="s1"> </span>දිනුම<span class="s1"> </span>ලැබීම<span class="s1"> </span>යි<span class="s1">. </span>වංචාවෙන්<span class="s1"> </span>හෝ<span class="s1"> </span>ඒ<span class="s1"> </span>වෙද්දීම<span class="s1"> </span>කුසලානය<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>සතුවිය.</div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span> "</span>ප්රසන්න<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>කියන<span class="s1"> </span>දේ<span class="s1"> </span>පොඩ්ඩක්<span class="s1"> </span>අහන්න<span class="s1"> </span>ප්ලීස්<span class="s1">." </span>ඇය<span class="s1"> </span>කීවා<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>මම<span class="s1"> </span>ඈයට<span class="s1"> </span>ඇහුම්<span class="s1"> </span>කන්<span class="s1"> </span>දිය<span class="s1"> </span>යුතුද<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">. </span>කෙසේ<span class="s1"> </span>වුවත්<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>දෙස<span class="s1"> </span>බලා<span class="s1"> </span>සිටියෙමි<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span> "</span>මම<span class="s1"> </span>ඔයාට<span class="s1"> </span>වැඳලා<span class="s1"> </span>කියන්නම්<span class="s1">, </span>දිලීපව<span class="s1"> </span>අත්තරින්න<span class="s1">. </span>ඔයා<span class="s1"> </span>හැන්ඩ්සම්<span class="s1"> </span>ඔයාට<span class="s1"> </span>තව<span class="s1"> </span>කෙනෙක්<span class="s1"> </span>හොයාගන්න<span class="s1"> </span>පුලුවන්නේ<span class="s1">." </span>ඇය<span class="s1"> </span>ඇයදින්න<span class="s1"> </span>පටන්<span class="s1"> </span>ගත්තා<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. "</span>ප්ලීස්<span class="s1">, </span>මගේ<span class="s1"> </span>පවුල<span class="s1"> </span>කඩන්න<span class="s1"> </span>එපා<span class="s1">. </span>ඔයාට<span class="s1"> </span>තේරෙන්නෙ<span class="s1"> </span>නෑ<span class="s1">, </span>ඒක<span class="s1"> </span>කෙල්ලෙක්ට<span class="s1"> </span>කොච්චර<span class="s1"> </span>ලැජ්ජාවක්<span class="s1"> </span>ද<span class="s1"> </span>කියල<span class="s1">. </span>මම<span class="s1"> </span>මැරෙනවා<span class="s1"> </span>ඊට<span class="s1"> </span>වඩා<span class="s1"> </span>හොඳයි<span class="s1">."</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span> "</span>ඔයා<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>කියන්නේ<span class="s1">, </span>ඔයා<span class="s1"> </span>වෙන<span class="s1"> </span>කෙනෙක්ව<span class="s1"> </span>හොයා<span class="s1"> </span>ගන්නකෝ<span class="s1">." </span>මම<span class="s1"> </span>එසේ<span class="s1"> </span>නොකීවෙමි<span class="s1">, </span>ඇය<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>එසේ<span class="s1"> </span>කී<span class="s1"> </span>හේතුව<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>දනිමි<span class="s1">. </span>සැබෑවටනම්<span class="s1"> </span>මේ<span class="s1"> </span>ඇගේ<span class="s1"> </span>ලැජ්ජාව<span class="s1"> </span>ගැන<span class="s1"> </span>හෝ<span class="s1"> </span>ඇගේ<span class="s1"> </span>පවුල<span class="s1"> </span>විනශවීම<span class="s1"> </span>ගැන<span class="s1"> </span>ගැටලුවක්<span class="s1"> </span>නොවේ<span class="s1">. </span>සැබැව<span class="s1"> </span>නම්<span class="s1"> </span>මෙය<span class="s1"> </span>පරාජය<span class="s1"> </span>හෝ<span class="s1"> </span>ජයග්රහනය<span class="s1"> </span>පිළිබඳ<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>මට<span class="s1"> </span>ඇගේ<span class="s1"> </span>චාටු<span class="s1"> </span>කතා<span class="s1"> </span>ඇසීමට<span class="s1"> </span>උවමනා<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">, </span>මම<span class="s1"> </span>යන්නට<span class="s1"> </span>හැරුනෙමි<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span> "</span>ප්රසන්න<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>ප්රෙග්නන්ට්<span class="s1">" </span>ඇය<span class="s1"> </span>අවසන්<span class="s1"> </span>මොහොතේ<span class="s1"> </span>හඬ<span class="s1"> </span>අවදි<span class="s1"> </span>කළාය<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> ඉන්පසුව<span class="s1"> </span>සියල්ල<span class="s1"> </span>සිදුවූයේ<span class="s1"> </span>ක්ශනයකිනි<span class="s1">. </span>මම<span class="s1"> </span>එසේ<span class="s1"> </span>නොවන්නට<span class="s1"> </span>ප්රාර්තනා<span class="s1"> </span>කළත්<span class="s1"> </span>ඉරේශා<span class="s1"> </span>ඇත්තටම<span class="s1"> </span>මාස<span class="s1"> </span>හතරක<span class="s1"> </span>සිට<span class="s1"> </span>ගැබිනියක<span class="s1"> </span>වී<span class="s1"> </span>සිටියා<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>ඈ<span class="s1"> </span>ඇගේ<span class="s1"> </span>අන්තිම<span class="s1"> </span>තුරුම්පුවද<span class="s1"> </span>යොදා<span class="s1"> </span>ගෙන<span class="s1"> </span>තිබුනා<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>මගේ<span class="s1"> </span>අතේ<span class="s1"> </span>වූ<span class="s1"> </span>කුසලානය<span class="s1"> </span>අත්හැර<span class="s1"> </span>දමනු<span class="s1"> </span>හැර<span class="s1"> </span>කරන්න<span class="s1"> </span>කිසිත්<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>සතු<span class="s1"> </span>නොවිනි<span class="s1">. </span>මම<span class="s1"> </span>එය<span class="s1"> </span>බිම<span class="s1"> </span>වැටී<span class="s1"> </span>කුඩා<span class="s1"> </span>කැබලිනි<span class="s1"> </span>දහසකට<span class="s1"> </span>සුනු<span class="s1"> </span>විසුනු<span class="s1"> </span>ව<span class="s1"> </span>යන<span class="s1"> </span>අයුරු<span class="s1"> </span>බලා<span class="s1"> </span>සිටියෙමි<span class="s1">. </span>දරුවෙකු<span class="s1"> </span>තරඟයට<span class="s1"> </span>එක්<span class="s1"> </span>වී<span class="s1"> </span>තිබුනි<span class="s1">. </span>කොතරම්<span class="s1"> </span>අමානුශික<span class="s1"> </span>වුවත්<span class="s1">, </span>කුඩා<span class="s1"> </span>දරුවෙකු<span class="s1"> </span>යටකරන්<span class="s1"> </span>යාමට<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>නොහැක<span class="s1">. </span>ඉරේශා<span class="s1"> </span>හා<span class="s1"> </span>දිලීප<span class="s1"> </span>දික්කසාද<span class="s1"> </span>වූවත්<span class="s1"> </span>දරුවෙකුට<span class="s1"> </span>සිය<span class="s1"> </span>දෙමව්පියන්ගෙන්<span class="s1"> </span>වෙන්<span class="s1"> </span>විය<span class="s1"> </span>නොහැක<span class="s1">. </span>එසේ<span class="s1"> </span>වෙන්න<span class="s1"> </span>යැයි<span class="s1"> </span>කියන්නට<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>අයිතියක්<span class="s1"> </span>ද<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">. </span>අවසානයේ<span class="s1"> </span>ජයග්රහනය<span class="s1"> </span>ඉරේශා<span class="s1"> </span>සතු<span class="s1"> </span>කර<span class="s1"> </span>ගත්තා<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> මම<span class="s1"> </span>දිලීපට<span class="s1"> </span>සමුනොදීම<span class="s1"> </span>රටට<span class="s1"> </span>සමුදුන්නෙමි<span class="s1">. </span>නැවතත්<span class="s1"> </span>තනිකඩයෙක්<span class="s1"> </span>වූ<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>අනාගතය<span class="s1"> </span>ගැන<span class="s1"> </span>කිසිම<span class="s1"> </span>බලාපොරොත්තුවක්<span class="s1"> </span>නැතුවම<span class="s1"> </span>ආගන්තුක<span class="s1"> </span>මිනිසුන්<span class="s1"> </span>ගොඩක්<span class="s1"> </span>මැද<span class="s1"> </span>මගේ<span class="s1"> </span>තනිකම<span class="s1"> </span>විඳගත්තෙමි<span class="s1">. </span>ඇඟට<span class="s1"> </span>ඇලී<span class="s1"> </span>තිබුනු<span class="s1"> </span>රාගයේ<span class="s1"> </span>සලුව<span class="s1"> </span>සමත්<span class="s1"> </span>සමග<span class="s1"> </span>ගැලවී<span class="s1"> </span>ඇවිත්<span class="s1"> </span>රිදුම්<span class="s1"> </span>දුන්නේය<span class="s1">. </span>අවසානයේ<span class="s1"> </span>තුවාල<span class="s1"> </span>කැලල්<span class="s1"> </span>රාශියක්<span class="s1"> </span>ඇතිවම<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>පරාජිතයෙකු<span class="s1"> </span>වී<span class="s1"> </span>සිටියෙමි<span class="s1">. </span>ජීවතයේ<span class="s1"> </span>පළමු<span class="s1"> </span>වතාවට<span class="s1"> </span>පැරදීම,<span class="s1"> </span>විරහව<span class="s1"> </span>විඳ<span class="s1"> </span>ගනිමින්<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>ජීවත්වන්නට<span class="s1"> </span>ඉගෙනගත්තේමි<span class="s1">. </span>තුවාල<span class="s1"> </span>සුවවුනද<span class="s1"> </span>තුවාල<span class="s1"> </span>කැලල්<span class="s1"> </span>සුව<span class="s1"> </span>වීමට<span class="s1"> </span>බොහෝ<span class="s1"> </span>කල්<span class="s1"> </span>යයි<span class="s1">. </span>විටක<span class="s1"> </span>සමහර<span class="s1"> </span>කැලැල්<span class="s1"> </span>සුව<span class="s1"> </span>නොවී<span class="s1"> </span>පරණ<span class="s1"> </span>මතක<span class="s1"> </span>මතක්<span class="s1"> </span>කරමින්<span class="s1"> </span>ඔබ<span class="s1"> </span>සමහම<span class="s1"> </span>සිටියි<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> මා<span class="s1"> </span>අතීයෙන්<span class="s1"> </span>නැවත්<span class="s1"> </span>වර්තමානයට<span class="s1"> </span>එන<span class="s1"> </span>විට<span class="s1"> </span>උත්තරා<span class="s1"> </span>මෙහෙනිය<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>දෙස<span class="s1"> </span>උපේක්ශාවෙන්<span class="s1"> </span>බලා<span class="s1"> </span>සිටියාය<span class="s1">. </span>ඇය<span class="s1"> </span>ඉරේශාගෙන්<span class="s1"> </span>දුරස්<span class="s1"> </span>වන්නේ<span class="s1"> </span>භාහිර<span class="s1"> </span>පෙනුමෙන්<span class="s1"> </span>පමනක්<span class="s1"> </span>නොවේ<span class="s1">. </span>ඇය<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>දෙස<span class="s1"> </span>බලා<span class="s1"> </span>සිටි<span class="s1"> </span>බැල්මේ<span class="s1"> </span>වූයේ<span class="s1"> </span>ශාන්තියකි<span class="s1">. </span>මම<span class="s1"> </span>සමාව<span class="s1"> </span>නොඉල්ලාම<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>සමාව<span class="s1"> </span>දී<span class="s1"> </span>ඇති<span class="s1"> </span>සැටියකි<span class="s1">. </span>මම<span class="s1"> </span>කිසිත්<span class="s1"> </span>සිතා<span class="s1"> </span>ගත<span class="s1"> </span>නොහැකිව<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>දෙස<span class="s1"> </span>බලා<span class="s1"> </span>සිටියෙමි<span class="s1">. </span>ඇය<span class="s1"> </span>මගේ<span class="s1"> </span>අත<span class="s1"> </span>අල්ලා<span class="s1"> </span>තට්ටුවක්<span class="s1"> </span>දැමුවාය<span class="s1">. </span>එය<span class="s1"> </span>මිත්රත්වයේ<span class="s1"> </span>සංකේතයකි<span class="s1">. </span>දිනක්<span class="s1"> </span>වෛරයෙන්<span class="s1"> </span>ඇයගේ<span class="s1"> </span>අත<span class="s1"> </span>තදින්<span class="s1"> </span>මිරිකුවා<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>මතක්<span class="s1"> </span>විය<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span> "</span>මට<span class="s1"> </span>සමාවෙන්න<span class="s1">." </span>මම<span class="s1"> </span>කීවෙමි<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span> "</span>ප්රසන්නට<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>සමාව<span class="s1"> </span>දීලා<span class="s1"> </span>ගොඩක්<span class="s1"> </span>කල්<span class="s1">." </span>ඇය<span class="s1"> </span>කීවා<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. "</span>ඒ<span class="s1"> </span>වගේම<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>දන්නවා<span class="s1"> </span>දැන්<span class="s1"> </span>ඔයාට<span class="s1"> </span>මගේ<span class="s1"> </span>ගැනත්<span class="s1"> </span>තරහක්<span class="s1"> </span>නෑ<span class="s1"> </span>කියල<span class="s1">. </span>ඔයා<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>සමාව<span class="s1"> </span>දෙනවද<span class="s1">?"</span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
මම<span class="s1"> </span>ඔලුව<span class="s1"> </span>සෙල්වීමි<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span> "</span>ඒක<span class="s1"> </span>හොඳයි<span class="s1">. </span>ඒත්<span class="s1"> </span>වඩා<span class="s1"> </span>වැදගත්<span class="s1"> </span>වෙන්නේ<span class="s1"> </span>තමන්ටම<span class="s1"> </span>සමාව<span class="s1"> </span>දෙන<span class="s1"> </span>එක<span class="s1">. </span>ඒක<span class="s1"> </span>කරන්න<span class="s1"> </span>ඔයාට<span class="s1"> </span>පුලුවන්ද<span class="s1">? </span>මට<span class="s1"> </span>නම්<span class="s1"> </span>තාම<span class="s1"> </span>බැහැ<span class="s1">." </span>නැවතත්<span class="s1"> </span>ඇය<span class="s1"> </span>පරණ<span class="s1"> </span>මතක<span class="s1"> </span>අතරේ<span class="s1"> </span>අතරම්<span class="s1"> </span>වුනි<span class="s1">. </span>ටිකකට<span class="s1"> </span>පසු<span class="s1"> </span>සිනා<span class="s1"> </span>සුනු<span class="s1"> </span>ඈ<span class="s1"> </span>ම<span class="s1"> </span>දෙස<span class="s1"> </span>බැලුවා<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. "</span>හෙට<span class="s1"> </span>මරණේ<span class="s1"> </span>කටයුතු<span class="s1">, </span>එනවා<span class="s1"> </span>නේද<span class="s1">?"</span></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="s1"><span class="Apple-tab-span"></span> "</span>එන්නම්<span class="s1">."</span></div>
</div>
<div class="p2">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> මා<span class="s1"> </span>යන්නට<span class="s1"> </span>හැරුනි<span class="s1">. </span>දිලීප<span class="s1"> </span>තවමත්<span class="s1"> </span>නිදා<span class="s1"> </span>සිටි<span class="s1"> </span>පරිද්දෙන්<span class="s1"> </span>දෙන<span class="s1"> </span>මතය<span class="s1">. </span>ඔහු<span class="s1"> </span>සමග<span class="s1"> </span>ගතකළ<span class="s1"> </span>ප්රේමණීය<span class="s1"> </span>රාත්රීන්<span class="s1">, </span>ඔහු<span class="s1"> </span>කී<span class="s1"> </span>ආදරනීය<span class="s1"> </span>වදන්<span class="s1">, </span>ඔහු<span class="s1"> </span>කල<span class="s1"> </span>සුරතල්<span class="s1"> </span>දෑ<span class="s1">, </span>ඔහු<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>සිනාගැස්සූ<span class="s1"> </span>සැටි<span class="s1"> </span>ඒ<span class="s1"> </span>කිසිවක්<span class="s1"> </span>දැන්<span class="s1"> </span>ඵලක්<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">. </span>ඒ<span class="s1"> </span>සෑම<span class="s1"> </span>දෙයක්ම<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>ඕනෑ<span class="s1"> </span>තරම්<span class="s1"> </span>වාරයක්<span class="s1"> </span>මතක්<span class="s1"> </span>කරමින්<span class="s1"> </span>හඬා<span class="s1"> </span>ඇත<span class="s1">. </span>විටක<span class="s1"> </span>ඉරේශාද<span class="s1"> </span>හඬන්නට<span class="s1"> </span>ඇත<span class="s1">. </span>දිලීපද<span class="s1"> </span>අඩුම<span class="s1"> </span>තරමේ<span class="s1"> </span>දුක්<span class="s1"> </span>වූවා<span class="s1"> </span>විය<span class="s1"> </span>යුතුය<span class="s1">. </span>මා<span class="s1"> </span>ඉරේශා<span class="s1"> </span>හා<span class="s1"> </span>ඇගේ<span class="s1"> </span>දරුවාට<span class="s1"> </span>ඉඩ<span class="s1"> </span>දී<span class="s1"> </span>ගියාට<span class="s1"> </span>ඉන්<span class="s1"> </span>වූයේ<span class="s1"> </span>ඔවුන්ගේ<span class="s1"> </span>වෙන්වීම<span class="s1"> </span>කල්<span class="s1"> </span>යාම<span class="s1"> </span>පමනි<span class="s1">. </span>ඔවුන්<span class="s1"> </span>නීතියෙන්<span class="s1"> </span>වෙන්<span class="s1"> </span>නොවුනත්<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>ඔවුන්ගෙ<span class="s1"> </span>ජීවිත<span class="s1"> </span>වලින්<span class="s1"> </span>ඉවත්<span class="s1"> </span>වී<span class="s1"> </span>වසර<span class="s1"> </span>කිහිපයට<span class="s1"> </span>පසු<span class="s1"> </span>ඔවුන්<span class="s1"> </span>වෙන්<span class="s1"> </span>වෙන්ව<span class="s1"> </span>ජීවත්<span class="s1"> </span>වුනි<span class="s1">.</span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="p1">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-tab-span"></span> දන්නා<span class="s1"> </span>පරිදි<span class="s1"> </span>දිලීප<span class="s1"> </span>වෙන<span class="s1"> </span>කිසිවෙකුට<span class="s1"> </span>ආදරය<span class="s1"> </span>කළේ<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">. </span>ඉරේශා<span class="s1"> </span>නීතියෙන්<span class="s1"> </span>වෙන්ව<span class="s1"> </span>නැතවත්<span class="s1"> </span>විවාහ<span class="s1"> </span>වූයේද<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">. </span>මා<span class="s1"> </span>විදෙස්<span class="s1"> </span>රටකට<span class="s1"> </span>වී<span class="s1"> </span>පරණ<span class="s1"> </span>තුවාල<span class="s1"> </span>පාරමින්<span class="s1"> </span>ඒවා<span class="s1"> </span>ලෙව<span class="s1"> </span>කමින්<span class="s1"> </span>සිටියෙමි<span class="s1">. </span>අවසානයේ<span class="s1"> </span>කිසිවෙක්<span class="s1"> </span>ජයග්රහනය<span class="s1"> </span>කළේ<span class="s1"> </span>හෝ<span class="s1"> </span>පරාජය<span class="s1"> </span>වූයේ<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">. </span>කුසාලනය<span class="s1"> </span>කිසිවෙකුට<span class="s1"> </span>හිමි<span class="s1"> </span>වූයේ<span class="s1"> </span>ද<span class="s1"> </span>නැත<span class="s1">. </span>තරඟ<span class="s1"> </span>වැදීමෙන්<span class="s1"> </span>සියල්ලෝම<span class="s1"> </span>පීඩවකටත්<span class="s1"> </span>වෙහෙසකටත්<span class="s1"> </span>පත්<span class="s1"> </span>ව<span class="s1"> </span>සිටියෝ<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>මම<span class="s1"> </span>දිලීපට<span class="s1"> </span>අවසන්<span class="s1"> </span>වතාවට<span class="s1"> </span>ගෞරව<span class="s1"> </span>කොට<span class="s1"> </span>මරණ<span class="s1"> </span>ගෙදරින්<span class="s1"> </span>පිටත්<span class="s1"> </span>වූයෙමි<span class="s1">. </span>දිලීප<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>හැර<span class="s1"> </span>ගොස්<span class="s1"> </span>ඇති<span class="s1"> </span>නමුදු<span class="s1"> </span>මා<span class="s1"> </span>එක<span class="s1"> </span>තැනක<span class="s1"> </span>සිර<span class="s1"> </span>වී<span class="s1"> </span>ඇති<span class="s1"> </span>නමුදු<span class="s1"> </span>ද<span class="s1"> </span>ලෝකය<span class="s1"> </span>තවමත්<span class="s1"> </span>කැරකෙයි<span class="s1">. </span>ජීවත්<span class="s1"> </span>වන්නට<span class="s1"> </span>නම්<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>ද<span class="s1"> </span>ලෝකය<span class="s1"> </span>සමග<span class="s1"> </span>කැරකිය<span class="s1"> </span>යුතු<span class="s1"> </span>ය<span class="s1">. </span>ඒ<span class="s1"> </span>සඳහා<span class="s1"> </span>මම<span class="s1"> </span>මට<span class="s1"> </span>සමාව<span class="s1"> </span>දෙන්නට<span class="s1"> </span>ඉටා<span class="s1"> </span>ගතිමි<span class="s1">.</span></div>
</div>
හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-14579834867621878322014-11-25T13:01:00.000+05:302014-11-25T13:01:06.482+05:30සැකය හා විශ්වාසය<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://factsandtrends.net/files/2013/12/doubting-600x250.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://factsandtrends.net/files/2013/12/doubting-600x250.jpg" height="265" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
කෙනෙක් තව කෙනෙක්ට ඇත්තටම කැමතිද කියල හරියටම දැනගන්නේ කොහොමද? කෙනෙක් තව කෙනෙක්ව උපරිමයෙන්ම විශ්වාස කරන්න පුලුවන්ද? දෙමව්පියන්ව උනත් විශ්වාස කරන්න බැරි අවස්ථා තියනවද? ඒකට නිශ්චිත පිළිතුරක් ඇති කියල මම හිතන්නේ නෑ. වඩාත්ම ආසන්න පිළිතුර වෙන්න ඕන 'ඒ අය ඔයාට සලකන විදිහ අනුව' කියන එක. ඒත් ඒකත් නිශ්චිතම උත්තරයක් නොවෙන බව මතක තියාගන්න ඕන. අපිව රවටන්න බොරු රඟපෑම් කරන්නත් පුළුවන් බව අමතක කරන්න යාමෙන් අවාසියක් වෙනවා නම් වෙන්නේ තමන්ට ම යි.<br />
<br />
මේ ලිව්වේ මම ලොකු රැවටීමකට පත්වෙලා වත්, ලොකු පාවාදීමකින් හිත රිදවාගෙන වත් නෙවෙයි. තවත් කෙනෙක් සීයටම සීයක් විශ්වාස කරන්න බැරි බාධකයක් මම මම වටාම ගොඩනගා ගෙන තියනවා කියල හිතන නිසා. ඒ බාධකය නිසා ඉන් එපිට ඉන්න අයට මා ළඟට එන්නත් මම ඔවුන් කරා යන්නත් අපහසුයි. බාධක බිදගෙන ආ ගිය අවස්ථා නැතුව නෙවෙයි. ඒත් ඒවා ඇත්තේ බොහොම අතලොස්ස යි. අතලොස්සක් වෙනුවෙන් මම ගොඩක් අවස්ථාවන් විනාශ කර ගත්තා කියල හිතෙන, හිතල පසු තැවෙන අවස්ථාවන් අතලොස්සකට වඩා ගොඩක් වැඩියි.<br />
<br />
මගේ නරකම ගති ගුණයක් තමයි මම වැඩියෙන්ම විශ්වාස කරන අය ගැන පවා, ඔවුන් මට කියන, ඔවුන් කරන දෑ ගැන ඕන වඩා හිතන්න යෑම. හැම වෙලාවේම බලන්නේ මොකක් හරි යටි අදහසක්, වෙනම යටි සැලැස්මක් ඔවුන්ට තියනවද කියල. මේ සැකය නිසා මට ඔවුන් කියන කිසිම දෙයක් 'සීරියස්' දේවල් හැටියට දැනෙන්නේ නෑ. එතන තියෙන්නේ අවිශ්වාසයම නෙවෙ යි. මම ඔවුන් කියන කිසිම දෙයකට කිසිම 'බරක්' නොදීම. නොසලකා හැරීම. සමීප පුද්ගලයන්ව නොසලකා හැරීම කැත පුරුද්දක්.<br />
<br />
අවදානම් ගන්න අවස්ථා නැතුව නෙවෙයි. ඒත් ඒ අවස්ථා වලින් විශ්වාසය තහවුරු වුනු අවස්ථා වගේම විශ්වාසය බිඳ වැටුණු අවස්ථාත් තියෙන නිසා නිගමනයකට එළඹෙන්න අපහසු යි. වෙලාවකට මේ අවිශ්වාසය දේශපාලනික එකක් වෙන්න පුළුවන්. අවුරුදු ගණනාවක ඉඳල රැවටිලා රැවටිලා නිසා ඒ මානසිකත්වය සමාජයීය තලයකට ආව වෙන්නත් පුළුවන්. ඒ වගේම අනිත් අතින් දේශපාලනය කරන්නේ එහි ගැටෙන්නේ ඇලෙන්නේ සමාජයේම පුද්ගලයන් නිසා එහි විලෝමය වෙන්නත් බැරි නැහැ. කොහොමත් දේශපාලනය හා සාමාජය අතිච්ඡාදනය වනවා මිසක් වියුක්ත දේ නෙවෙයිනේ.<br />
<br />
"අන්තිමට තමන්ට ඉතිරි වෙන්නේ තමන් ම යි" කියල කතාවක් හැදෙන්නේ මේ විදිහට හිතන්න යෑමෙන් වෙන්න ඇති. ඒත් තමන්ට තමන්ව වත් විශ්වාස කරන්න බැරි වුන අවස්ථා නැත්තේ නෑ. එතකොට 'මම' ත් නැතිවුණ තැන මොකද වෙන්නේ? 'මම' කියන කෙනාව අමතක කල තැන අනිත් අයව විශ්වාස කරන්න පහසු වෙයිද, තවත් අපහසු වෙයිද? බොහෝ විට විශ්වාසය කියල දෙයක් එතකොට නෑ. මොකද විශ්වාසය කියන දේ හැදෙන්නේ හැම කෙනෙක්ම 'තමන්ට' කොහොම සලකයි ද කියන තැන ඉඳල නිසා. 'මම' කියන ලක්ෂ්යය අමතක කළහම සාපේක්ෂ දේවල් නැති වෙනවා. සාපේක්ෂ දෑ නැති වුනහම ඇති වෙන්නේ නිරපේක්ෂ දේ නම්, ඒ ඒ පුද්ගලයා අපිට නිවැරදිම අඳුනගන්න පුලුවන්ද? මේ ගැන කියන්න මට තවම අත්දැකීම අඩුයි.<br />
<br />
මෙච්චර කාලෙකට පස්සේ ලියන්න වුනේ මේ වගේ යාන් හෑල්ලක් වීම ගැන කනගාටු යි. ඒත් මේ ප්රශ්නේ නිසා කම්පා වුනු, (සමහර විට ඕනෑවටත් වඩා) අවස්ථා ගණන කලින්ට වඩා වැඩියි. හිතේ තියෙන දේ තමයි වැඩියෙන්ම ලියවෙන්නේ. මේක අමතක කරලා ලියන්න ගියත් මටම නොදැනී විශ්වාසය ගැන සැකය ගැන ලියවෙන්න තිබුනා. සමහර වෙලාවට වක්රව කියනවට වඩා කෙලින්ම කියන එක හොඳයි. මේ ලිව්වේ එහම හිතල, සාර්ථකද කියන එක වෙනම කතාවක්.<br />
<br />
අලුතෙන් මුණ ගැහුණු කෙනෙක්ට ආදරේ කරන්න, හොඳින් නොදන්නා යාලුවෙක් එක්ක ව්යාපාරයක් පටන් ගන්න, පරණ යාලුවෙක්ට මුදලක් ණයට දෙන්න, කලක ඉඳල දන්නා පෙම්වතා/පෙම්වතිය එක්ක එකට ජීවත් වෙන්න පටන් ගන්න, අලුත් අපේක්ෂකයෙක්ට ඡන්දේ දෙන්න, මේ කෝකටත් අර කලින් උත්තරේ සීයට සීයක් වලංගු වන එකක් නෑ. ඒ නිසා මුලින්ම අහපු ප්රශ්නෙට 'ඒ අය ඔයාට සලකන විදිහ අනුව' කියන උත්තරේට වඩා ගැලපෙන උත්තරේ වෙන්නේ 'ඒ අය අනිත් අයට සලකන විදිහ අනුව' කියන එක මම හිතන්නේ. මේකත් නිරපේක්ෂ උත්තරක් නොවෙන හින්ද මම මම හදාගත්ත උත්තරේ වත් ඕන වට වඩා විශ්වාස කරන්න යන්නේ නෑ. ඒත් අලුත් කෙනෙක් මුණ ගැහෙන හැම අවස්ථාවකම වගේ කිහිප වතාවකට හෝ සැකයේ වාසිය ඔවුන්ට දීල අවධානමක් ගන්න මම සූදානම්. මොකද මග හැරුණු අවස්ථා වලට වඩා, වැඩ වැරදිලා ලබාගත් අත්දැකීම වඩා හොඳයි කියල දැන් මම හිතන නිසා.හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-18470708787175713242014-05-28T19:01:00.000+05:302014-05-28T19:10:22.496+05:30ඔලුබක්කෝ <div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
(මෙය වැඩිහිටියන්ට වඩාත් සුදුසු බව සලකන්න)</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.bitchyf.it/wp-content/uploads/2013/10/swine-le-nouveau-titre-de-lady-gaga.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.bitchyf.it/wp-content/uploads/2013/10/swine-le-nouveau-titre-de-lady-gaga.jpg" height="400" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ඔලුබක්කා පාරේ ඇවිදන් වෙසක් බලන්න යන කෙල්ලෙක්ට 'හූ' කිව්වා. වාහනේ හිටපු හිටපු අනිත් උනුත් ඒ හූවටම එකතු වුණා, කොටින්ම වාහනේ එල්ලිලා පස්සෙන් ආපු බයිසිකල්කාරයා පාවා. කෙල්ලේගේ ප්රතිචාරය බලන්න ඔලුබක්කට පුළුවන් වුණේ නෑ. ඔලුබක්කට ඕන වුනේ කෙල්ලගේ මූණ රතු වෙනවා බලන්න. ඒ හින්දා ඔලුබක්කා එහෙම හිතාගත්තා. වාහනේක නොගියා නම් හූ කියන්න නෙවෙයි ඊට වඩා දෙයක් කරන්නත් කියන්නත් පුළුවන්. කෙල්ලගේ පස්ස මිරිකද්දී කෙල්ල ගැස්සෙනවා හිතින් මවා ගත්ත ඔලුබක්කාට හිනාවක් මතුවුණා. ඒත් වෙස් මුහුණෙන් ආවරණය වෙච්ච නිසා හිනාව කාටවත් නොපෙනීම මැරිලා ගියා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
"අඩෝ දන්සලක් නවත්තපන්." තවත් ඔලුබක්කෙක් කෑගැහුවා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
පික් අප් වාහනය හදිසි නැවතුමකට එද්දී ඔලුබක්කා නොවැටී ඉන්න සෑහෙන ලොකු උත්සහයක් ගත්තා. දන්සලට ඇතුල් වෙන්න මීටර ගණනාවක පෝලිමක් තිබුණා. පෝලිම දික්කරගන්න උවමනාවෙන් පාර මැද්දට පැනල වාහන වලට කොඩි දාන පොඩි ළමයි කිහිපදෙනෙක් පාර හරහා හිටියා. දන්සැල් දෙන ටකරම් වහලේ උඩ විශාල ශබ්ද විකාශන යන්ත්ර වලින් විරහ ගීයක් හඬින් විකාශයන වුණා. ඒ අතරේ ඉඳහිට වෙන ආධාර කරන්නන්ගේ නම් නිවේදනය වන නිසා විරහ ගීය රැප් වූණා. උච්ච බේස් ශබ්ධ ඔලුබක්කාගේ හදවත් කරාම ලංවෙලා සිරුරේ ලේ ගමනාගමනය වේගවත් කළා.<br />
<br />
"බැහැපල්ලා, කාපල්ලා." රියදුරු ඔලුබක්කා කෑගැහුවා.<br />
<br />
ඔලුබක්කාට බඩගිනි නැහැ. මීට අඩ හෝරාවකට කලින් ඔලුබක්කා නුඩ්ල්ස් වළදලා හිටියේ. අනිත් ඔලුබක්කන්ට තම තමන්ගේ වැඩිම දන්සල් වැඳීමේ වාර්තාව බිඳ ගන්න ඉඩ දීල ඔලුබක්කා වටපිට බැලුවා. 'හූ' කියන්නවත් කෙල්ලෙක් ළඟ පාත හිටියෙ නෑ. ගෙදර උයන්න කම්මැලි වුනු වයසක ගෑනු තමන්ගේ පවුලේ සාමාජිකයින් එක්ක ඇවිත් හිටියේ දන්සල් සහනාධාර ලබාගන්න. බොහෝ විට මේ දන්සල් වලට ආධාර දෙන්න ඇත්තෙත් මේ මිනිස්සු කියල හිතිලා ඔලුබක්කට දෙවන වතාවටත් මන්දස්මිතියක් නැගුනා.<br />
<br />
"මොනවද යකෝ කරන්නේ මෙහෙවරෙන්." ඔලුබක්කව එක පාරටම පෝලිම මැදට ඇදිලා ගියා.<br />
<br />
ඔලුබක්කගේ අතිජාත මිත්රයා පෝලිමේ ඉහල තැනකට ඇතුල්වෙන්න පෙරුම් පුරා ලබා ගත් වසනා ශක්තියේ බල මහිමයෙන් ඔලුබක්කාත් එතනට ඇතුළු වුණාට ඔලුබක්කට කෑමට ප්රිය තාවයක් තිබුණේ නෑ. "කන්න බෑ බං." ඔලුබක්කා ඔලුව වනලා එතනින් අයින් වුණා. මිත්රයා වෙස් මුහුණත් ඉවත් කරගෙන 'මහා බත්' කෑමට දත මැදගෙන හිටියා.<br />
<br />
"උඹට ඕන පුකක්. පවට පින දෙන්න බෑනෙ බං." අවජාත මිත්රයා හයියෙන් හිනා වුණා.<br />
<br />
"පකයා." ඔලුබක්කා කිව්වට ඒ වචන වෙස් මුහුණ ඇතුලෙම රැව් පිළිරැව් දුන්නා මිසක් පිටතට දැනුනේ වත් නෑ.<br />
<br />
ඔලුබක්කා දන්සල පිටිපස්සට ගියා. උයන තැනට. සිගරට් එකක් කටේ සූප්පු කරමින් හිටි අයියෙක් එක පාරටමට ඔලුබක්කගේ කරට අත දැම්මා. අයියගේ ළඟින් ආවේ කෝකියෙකු ළඟින් එන කුළුබඩු සුවඳ නෙවෙයි. ඊට වඩා සැර ගඳක්.<br />
<br />
"දැන් බලන්න මල්ලි, මෙහෙම දවසක් එන්න ඕන මිනිස්සුන්ට ආතල් එකක් හරි ගන්න. කොහෙද අවුරුදු දවසටත් ගෙදරට වෙලා එක එක මගුල් කරනවා මිසක් මෙහෙම හැමෝම එකතු වෙලා ගමන් යන්න කන්න බොන්න නිදහසක් නෑනේ. අඩුම තරමේ කොල්ලෙක්ට හූ කියන්නවත් පුලුවන්ද මම අහන්නේ?" සිගරට් අයියගේ අයියගේ බණට ඔලුබක්කා සාධු කිව්වේ නෑ.<br />
<br />
කෝකියා රැස්ව සිටි ජනයාට තවදුරටත් විග්රහයන් කරමින් ඉඳිද්දී ඔලුබක්කා මුළුතැන් ගෙයි ඇවිද්දා. විශාල කල්දේරම් වල මහා බත් පැසෙද්දී හොදි හිඳුනු තවත් වලන් මැස්සන්ට වාසස්ථාන සපයමින් තිබුණා. භාජන අතරින් බට්ටෝ පනිමින් ගමන් කළ ඔලුබක්කා විවෘත එළිමහනකට ආවා. විශ්රාම ගන්නා දන් දෙන්නෝ බෝතලයක් වටා එකතු වෙන්නේ එතන. ඔලුබක්කගෙන් අහන්නේ වත් නැතුව ඔලුබක්කටත් කෝප්පයක් ලැබුණා. ඒ විස්කි දන්සැල.<br />
<br />
ජිනිනාස්ටික් ගැන අවබෝධයක් නැති වුනත් වෙස් මුහුණ තියාගෙනම විස්කි තොල ගාන්න ඔහුට පුළුවන් වුණා. විස්කි උගුරු උගුර රත් කරමින් අමාශය කරා ලංවෙනවා සිහියට නගමින් ඔලුබක්කා මොහොතක් භාවනාවේ යෙදුනා. අමාශය හරහා ලඟා වුනු විස්කි දහරාව කුඩා අංශුවලට වෙන්වෙලා ඔලුබක්කගේ සිරුරේ හැම සෛලයක් කරාම පිවිසිලා සිරුරේ උෂ්ණත්වය අංශක කිහිපයකින් ඉහළ දාන්න සමත් වුණා.<br />
<br />
"මේ, කෙල්ලෙක් මට නම්බරයක් දුන්නා" බෝතල් වෘත්තයේ එකෙක් ප්රකාශ කළා.<br />
"ඉස්පිරිතාලෙද බලපන්? කෙල්ලෙක්ක් දැක්කම ඔච්චර කෙළ බේරෙන්නේ ඇයි කියල බලන්න වෙන්න ඇති." තව එකෙක් උත්තර දුන්නා.<br />
"අනේ පලයන් හුත්තිගේ පුතා!"<br />
"අඩෝ අම්මට බනින්න එපා."<br />
<br />
එතනින් පස්සේ එළඹුණේ අංගජාත සූත්ර ගායනය නිසා ඔලුබක්කට කම්මැලි හිතුණා. කෝප්පෙට බෝතලේ තිබුණ ඉතිරි අමාවතුර ස්වල්පයක් එකතු කරගත් ඔලුබක්කා එතනින් ඉවත් වුණා. නැවත දන්සලේ ඉදිරියට එද්දී අනිත් ඔලුබක්කෝ කාල ඉවර වෙලා තිබුණා. ඔලුබක්කා ආයෙත් වාහනේට ගොඩ වුණා.<br />
<br />
"උඹ මොනවද බන් බොන්නේ?" මිත්ර ඔලුබක්කා ඇහුවා. "උඹ බල්ලෙක් යකෝ තනියම බිව්වා නේද?"<br />
<br />
අනිත් ඔලුබක්කන්ටත් විස්කි පානයෙන් බින්දුව බින්දුව හරි උවමනා වෙලා තිබුණා. ජය පැන් සැමරීමෙන් පස්සේ. ඔලුබක්කෝ ලඟා වුණේ කූඩුවක් ළඟට.<br />
<br />
"කූඩු ගොඩායි."<br />
<br />
ඔලුබක්කා මහා පහන් කූඩු රාජයා බලන්න පැමිණි කූඩු නැරඹීමේ නිමග්න වුණා. එලෙක්ට්රොනික තිරයක් අතරින් කූඩු බලන කෙල්ලෙක් තමන්ගේ දර්ශන පථයට ආවේ ඔහොම ලෝචන දල්වා ගෙන සිටිද්දීයි. කෙල්ලේගේ දිලිසෙන ඇඳුම පුන් පියයුරු නිසා ඉදිරියට නෙරා ඇවිත්, පහන් කූඩුවෙන් ආ ආලෝකය පියයුරු තුඩුවලින් අවකාශය පුරා පරාවර්තන වුණා. ඔලුබක්කට ඕන වුනේ දිලිසීම් නෙවෙයි. නිකම්ම නිකම් සම. සමහර විට මේ කෙල්ලගේ සම දිලිසෙන්නත් පුළුවන් කියලා හිතිලා ඔලුබක්කට තෙවන වතාවටත් සිනහ ආවා.<br />
<br />
"මොනවද බලන්නේ?" කෙල්ලව සිතින් නිරුවත් කරමින් හිටපු ඔලුබක්කා පියවි සිහියට ආවා. තමන්ට කතා කලේ ඒ කෙල්ලම කියල තේරුම් ගන්න ඔහුට මොහොතක් වැය වුණා.<br />
"මොකද්ද?"<br />
"මම ඇහුවේ මොනවද බැලුවේ කියල?"<br />
ඔලුබක්කා මුකුත් කිව්වේ නෑ.<br />
"බලපුවා ලස්සනයි ද? කැමතිද?" ඒ වතාවේ කෙල්ල යන්තම් හිනා වුණා.<br />
"කැමතියි."<br />
"යමු." කෙල්ල පෙන්වන පාරේ දිගේ ඔලුබක්කා සක්මන් කළා.<br />
<br />
පහන් කූඩුව තිබුණු කූඩාරමෙන් එළියට ඇවිත් එයින් පිටිපස්සට ගියා. එතැන ලොකු පොල් වත්තක්. පොල් වත්තේ එකම ආලෝක වස්තුවක් වත් නොතිබුණාට අවට එලිය නිසා යන්තම් ඇවිදින්න ප්රමාණවත් වුණා. ඔලුබක්කාගේ රත්වුණු සිරුර කෙල්ලගේ ආරාධනාවෙන් තවතවත් ප්රාණවත් වෙලා ඔලුබක්කාගේ කලිසමේ සිප් එක ඉදිරියට නෙරා ආවා. ඔලුබක්කා හිටියේ සිප් එක ඇරීමට පාරමිතා පුරමින්.<br />
<br />
පොල් අතු පොල් ලෙලි ගොඩැලි පහුකරමින් දෙන්නා වත්ත ඇතුලට ගමන් කළා. ඈත යමක් සෙලවෙන බව දුටු ඔලුබක්කා ඒ ගහක බැඳී එළදෙනක් බව තේරුම් ගත්තේ තව ලඟට යද්දියි. කෙල්ල එක පාරටම ඔලුබක්කා දිහා හැරුණා.<br />
<br />
"දැන්ම ම ටෙන්ට් ගහගෙන හරියන්නේ නෑ. ඊට කලින් වැඩ තියනවා." කෙල්ල හිනා වුණා.<br />
"මොකද්ද?"<br />
"ඔයා මට ගැලපෙනවද කියල බලන්න ඕන."<br />
"හෙහ්, දැන් ද බලන්නේ?"<br />
ඒ වතාවේ කෙල්ල හිනා වුනේ නෑ. පියයුරු අතරට දාපු කෙල්ල යමක් අතට ගත්තා. ඒක, ඔතල තියන බවත් ආවරණ ඉවත් කරන බවත් ඔලුබක්කට අඩ එළියෙන් වුනත් පෙනුනා. නිරාවරණය වුනු පිහියෙන් එලිය පරාවර්තනය වෙලා අවකාශය ආලෝකමත් වුණා. මේ කෙල්ල එලිය විහිදුවන්න දක්ෂයි.<br />
"කරන්න තියෙන්නේ මොකද්ද කියල කියන්න ඕන නෑ ඔයාටම තේරෙයි." කෙල්ල එළදෙන දිහා බැලුවා.<br />
<br />
යමක් තේරුණා කියන්න වගේ එළදෙන හිටිහැටියේ කෑගහන්න ගත්තා. කෙල්ල ඔලුබක්කගේ ලඟට ඇවිත් පිහිය දික්කලා. පිහිය තිබුනේ ඔලුබක්කගේ පපුවේ ගෑවී නොගෑවී. ඔහු තවත් ටිකක් ඉදිරියට ආවා. එතකොට පිහිතුට ඇදුම හිල් කරගෙන ගිහින් සම මතුපිට වැදුණා. තුවාල වුනාද නැද්ද කියල බලන්න ඔලුබක්කා වද වුණේ නෑ. කෙල්ල යන්තම් හිනාවුණා.<br />
<br />
"කරලා එන්න. ඊටපස්සේ අපි මේ ටෙන්ට් එක ගැන බලමු." ඒ වතාවේ පිහිතුඩ ගිහින් නැවතුනේ සිප එක ළඟ.<br />
<br />
එතකොට ඔලුබක්කා ඉදිරියට ගියේ නෑ. බයට නෙවෙයි. ඒ ටෙන්ට් එකට කෙල්ල මොකද කරන්නේ කියන එක ගැන හිතන්න මොහොතක් ගතවුණු නිසා. ඔලුබක්කා පිහිය අතට ගත්තා. පිහිය නුපුරුදු එකක් වුනත් ඔලුබක්කට නුපුරුදු බවක් දැනුනේ නෑ. ඔහු පිහි මිට වටා තම අත තදින් තද කළා. ක්රමයෙන් දියුණු වන අඩි වේගේ වැඩි වෙමින් ඔලුබක්කා එළදෙන වෙන යන්න ගත්තා. ඒක හිතන්න ඕන දෙයක් නෙවෙයි, ස්වාභාවිකයි.<br />
<br />
මනුෂ්යයා දඩයම් කරන එක ජානවලට පවා කාන්දු වෙච්ච පුරුද්දක්. ඔලුබක්කා ගල් යුගයේ වැද්දෙක් හිතින් මවා ගනිමින් එළදෙන වෙත ඇදුනේ පිහිය මාන්න ගනිමින්. මම දඩයක්කාරයා. ඔලුබක්කා තම්නගේ සියලු පාලනය කිරීම් පරිසරයට භාර කරමින් එළදෙන වෙත පහර එල්ල කළා. වරක් දෙවරක් පසුකරමින් ගණන් නොකළ වාර ගණනක් පිහි ඇනුම් එළදෙන හරහා ගමන් කළා. එළදෙන ගේ වේදනා හඬ පරිසරයට එකතුවුනත් පහන් කූඩුවේ ජාතක කතා ප්රචාරණය පරයා යන්න පුළුවන් වුනේ නෑ.<br />
<br />
"ඔය ඇති." කෙල්ල කෑගැහුවා.<br />
<br />
ඔලුබක්කා කෙල්ල දිහා බැලුවා. ඒ වෙද්දී කෙල්ල තමන්ගේ දිලිසෙන උඩු ඇඳුම ඉවත් කරලා තිබුණා. අඩ ආලෝකයෙන් වුනත් කෙල්ලගේ පියයුරු පෙනුනේ බැලුන් බෝල වගේ. ඔලුබක්කා ආයෙත් ටෙන්ට් ගහන්න පටන් ගත්තා.<br />
<br />
"ඇයි බලන් ඉන්නේ?" කෙල්ල හිනා වුනා.<br />
<br />
ඔලුබක්කා ඉදිරියට ගිහින් තන පුඩුවක් තදින් මිරිකුවා. පිහිය විසිකලත් ගලාගෙන ආ හරක් ලේ ඔලුබක්කගේ අතේ ගෑවිලා තිබුණා. ඒ රුධිර පැහැයම කෙල්ලගේ පයෝදර වලට ආරෝපණය වුණා.<br />
<br />
"ඉක්මනට." කෙල්ල කෙඳිරි ගෑවා. "හැබැයි ඔයා වෙස් මූණ ගලවන්න නම් එපා."<br />
<br />
ඒ වතාවේ උදා වුනේ ඔලුබක්කගේ අවසන් මන්දස්මිතිය. නිර්වාණය.<br />
<br /></div>
හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-3596822231125568892014-05-26T18:57:00.000+05:302014-05-26T18:57:29.867+05:30වැස්සත් එක්ක ඔබ එන්න<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.todanceintherain.com/wp-content/uploads/2014/01/animation.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.todanceintherain.com/wp-content/uploads/2014/01/animation.gif" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
තනුව ලෙස අත වැනෙන</div>
<div style="text-align: center;">
තත් වයා හඬ නැගෙන</div>
<div style="text-align: center;">
ගීත ය යි මම ගයන</div>
<div style="text-align: center;">
ඔබට ආරාධනා කරන</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
වියලි දුවිලි පසට </div>
<div style="text-align: center;">
කොළ හැලුණු ගහ කොළට</div>
<div style="text-align: center;">
ඇල යලිත් ගලන්ට </div>
<div style="text-align: center;">
අවදිව මම හිනැහෙන්ට</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
රත් වූ වහලය මතට</div>
<div style="text-align: center;">
පැලුණු පොළවේ තදට</div>
<div style="text-align: center;">
සිසිලස ද මුදු බව ද</div>
<div style="text-align: center;">
එක්ව මා සනසන්න</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
ගිටාරයේ තත් හඬ ද</div>
<div style="text-align: center;">
අසනා මේ ගීතය ද</div>
<div style="text-align: center;">
අසා ඔබ නො නැවතී</div>
<div style="text-align: center;">
එන්න මා හමුවන්න</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
පණ දෙන්න යළි පිබිදෙන්න</div>
<div style="text-align: center;">
මා මෙන්ම මුළු ලොව ද</div>
<div style="text-align: center;">
ජනේලය ඇර තියන්නම්</div>
<div style="text-align: center;">
වැස්සත් එක්ක ඔබ එන්න</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-85233469154496910542013-11-29T15:58:00.000+05:302013-11-29T15:58:23.967+05:30සෞම්යාලෝකයට නිරාවරණය වුණෙමි.<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUqLr-YrUbyyKoI4vxLpCZGcWKRH3uKIeMeFRNntfXZK_A5iLn4AKhFKWVpslqMfZOIwIUWaYyVSqZyVWwwWDZvxBJDyZUohVuhUAQqpF6ZHbua-0bj7iqqiq7y3oRkVS7rz233xV3-pqG/s1600/IMG_0820.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="297" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUqLr-YrUbyyKoI4vxLpCZGcWKRH3uKIeMeFRNntfXZK_A5iLn4AKhFKWVpslqMfZOIwIUWaYyVSqZyVWwwWDZvxBJDyZUohVuhUAQqpF6ZHbua-0bj7iqqiq7y3oRkVS7rz233xV3-pqG/s400/IMG_0820.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
මේ සටහන සුනේත්රා රාජකරුණානායක ලියූ සෞම්යාලෝකය නම් කෘතිය ගැන ලියැවෙන සරල කියැවීම ක් ගැන යි.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
සෞම්යාලෝකය අලුත් කතාවක් නෙවෙ යි. පොදු පුරුෂයාහි සුනේත්රා කියන්නෙත් මේ කතාව ම යි. 'කිලිනොච්චි අහසයි කොළඹ අහසයි වෙනස් නෑ' කියල පොදු පුරුෂයා පටන් ගන්න තැන ඉඳලම ඇය මතුරන්නේ සාමයේ හා සහජීවනයේ ගාථාව. එක වංචනික පුරුෂයෙක් හා කායික මානසික සම්බන්දකම් පවත්වන මවක් හා ඇගේ දියණිය අතර ඇතිවන සිත් තැවුල්, සිත් බිඳීම්, ලජ්ජාවන්, ක්රෝධයන් ගැන ලියන සුනේත්රා මේ තුන්කොන් සම්බන්දය ලංකාවේ ජනවාර්ගික අර්බුධය ගැන ලොකු රූපකයක් කරගන්නවා. මේ ලොකු රූපකය අන්තිමට ඉවරවෙන්නේ සියල්ලන්ම තම තමන්ට සමාව දීමෙන්. රටම දෙදරවන භූමි කම්පාවක් ඇවිත් ඒ කම්පනයත් එක්ක මව මිය ගියාට පස්සේ ඒ ගැන දුව කම්පා වෙනවා. තමන්ගේ අම්මත් එක්ක ඇති කරගත් ආරවුල් ගැන පසු තැවෙනවා. භූමි කම්පාවෙන් අතරමන් වුනු කුඩා දෙමල දැරියක් රැකවරණයට ගන්න ඇය, කතාව අවසන් වෙද්දී වෙනසක් නැතිව ප්රභාකරන්ටත් මෛත්රී කරන්න ඉගෙන ගන්නවා.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
පොදු පුරුෂයා සාන්ද්ර අම්ලයක් නම් සෞම්යාලෝකය කියන්නේ එහිම ඉතා තනුක කල අම්ලය. සුනේත්රා අම්ල තනුක කිරීමට බලපෑ හේතු හිතාගන්න පුළුවන්. පොදු පුරුෂයා ගැන විවිධ අයට විවිධ නිර්වචන තියෙන්න පුළුවන් වුනත් පොදුවේ පොදු පුරුෂයා එක පන්තියකට පමණක් සීමාවුණ එක පන්තියක් මුල් කරගෙන ලියු කතාවක් කියල නිගමනයකට එන්න පුළුවන් වේවි. පොදු පුරුශයාහි පාත්ර වර්ගයා ඇතුලත් වෙන්නේ ඉහල මැදි පන්තියට (නැත්තම් අඩුතරමේ ඒ පන්තියට පනින්නට උත්සහ කරන්නන්ට). ඒ නිසාම කතාවෙන් කියවෙන්නේ එක පන්තියකට යුද්ධය බලපාන (හෝ බල නොපාන) හැටි විතර යි. යුද්ධයට ඍජුව මුහුණ නොදුන් ඔවුන් යුද්ධයට විවිධ අර්ථකතන දෙනවා, විසඳුම් ඉදිරිපත් කරනවා, යුද්ධයම විවේචනය කරමින් එය වෘත්තියක් කරගන්නවා.<br />
<br />
සෞම්යාලෝකයේ පාත්ර වර්ගයාගෙන් බහුතරය යුද්ධයට ඍජුවම මුහුණ දී බැට කෑ අය. කොටින්ගෙන් බිහිසුණු ලෙස පීඩා විඳින සිංහල මායිම් ගම්මාන වැසියන්, ඊට ආසන්නයේ අනිත් ගම්මානයේ සිටින ගිරයට හසුවුණු දෙමල වැසියන් ගෙන් පටන් ගෙන කොළඹ බර්ගර් ජාතියන්, දෙමළ කොට්ටාශ, මහනුවර සිංහල භික්ෂුන් වෙනකම් පුළුල් පරාසයක චරිත මෙහි හමුවෙනවා. ඒ වගේම ඔවුන් බොහෝවිට පහල පාන්තිකයන්. ඒ නිසා එක අතකින් පොදු පුරුෂයා ලියද්දි මග අරුණු කොටසක් ඇය ලියනවා වෙන්න පුළුවන්. ඒත් ඇය ලියන්නේ එකම තේමාවක් මුල්කරගෙන නිසා එකම දේ නැවත නැවත කියවීම වෙහෙස කර යි.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
පාවාදීම්, වංචාවන්, කපටිකම්, කුහකකම් සියුම්ව පෙන්වන පොදු පුරුෂයා ස්ථර ගණනාවකින් සමන්විත වූවක්. උදාහරණයක් විදිහට මනොරම්යාගේ දරු සෙනෙහස, සාෂා වෙත ඇති ප්රේමය/ක්රෝධය, ආත්ම අනුකම්පාව ආදී සංකීර්ණ මානුෂික හැගීම් රැසක් පොදු පුරුෂා තුලින් පෙන් වන්න සුනේත්රා සමත්. සෞම්යාලෝකය සරල යි, ඍජු යි සුනේත්රා ලියන හැම කතාවක වගේම තියන අතුරු කතා එහිත් තිබුනත් වෙන්කර දැක්විය හැකි තල කිහිපයක් සියුම් බවක් නෑ. සරලවම හා මුලිකම කතාව යුද්ධයේ තුවාල් සුව කරගැනීම වෙනුවන් කියල ඇය ඍජුව කියනවා. සාහිත්යාත්මකව සෞම්යාලෝකය පොදු පුරුෂයාට වඩා පහතින් ඉන්නේ ඒ නිස යි. පොදු පුරුෂයා තුල ඇති විවිධ මාන සෞම්යාලෝකය තුලින් ගිලිහි ගිහින්. එහි සිටින්නේ බොහෝ විට පැතලි චරිත.<br />
<br />
මම හිතන්නේ නෑ සෞම්යාලෝකය අසාර්ථක කතාවක් කියල. ඒත් මට සෞම්යාලෝකය සුනේත්රා ලියපු එකක් නෙවෙයි වගේ. වැඩි පරාසයක පාඨක පිරිසක් ඉලක්ක කරගෙන ලියු නිසා එහි සුනේත්රා නෑ. සුනේත්රාගේ අනන්යතාවය පෙනෙන තැන් නැත්තෙමත් නැති වුනත් සුනේත්රාගේ කැපී පෙනෙන ස්වභාවය ලිවීම ඇතුලේ අතුරුදැන් වෙලා. කොටිම්ම කියනවා නම් මේ පොත මට ඍජු වැඩි යි. එයින් අදහස් වෙන්නේ නෑ ඍජු වීම වරදක් කියල, එයින් අදහස් වෙන්නේ සෞම්යාලෝකයේ සාහිත්ය (අව)භාවිතාවට මම අකමැතියි කියන එක.</div>
හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-85482111279865766762013-11-21T14:16:00.005+05:302013-11-21T14:16:58.688+05:30අතීතයට සමාව දෙමු<div style="text-align: justify;">
සුබෝධාට අලුත විශ්රාම ගිය සැමියෙක්ද, ළඟකදී විවාහ වූ දියණියක්ද, පිටරට රැකියාවක් කරන පුත්රයෙක්ද, මියයාමට ආසන්න බැල්ලක්ද, අල්ලපු ගෙදරට නීති පරිදි අයිති වුවත් මේ ගෙදර වැඩිකල් වාසය කරන කකුලක් කොට පූසෙක්ද සිටියි. (මේ ලැයිස්තුව දික් කිරීමට අවශ්යනම් ඉදහිට කඩාපාත් වන මහලු නැන්දම්මාද, අතමාරුවක් අවශ්ය විට පමණක් ඇයව සිහිවන තම සොයුරියවද, ආඩම්බරකාර නෑනාවද ඇතුලත් කර ගත හැකි ය. ගෙදර සිටින කූඹි ගුල්, කරදරකාර හූනන්, කොල්ලකාරී මීයන් ඇය තමාගේ කියා පිළිනොගන්නා නිසා ඒ කොට්ටාසය අත්හැරීම පහසුය.)<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
තම සැමියාගේ විශ්රාම ගැනීමෙන් පසු සුබෝධාට යම් ඉස්පාසුවක් ලැබේ යැයි ඇය විශ්වාස කලද සිදුවුයේ එහි අනිත් පැත්ත යි. සැමියාගේ සියලු අහිනි පහිනි කර අවසාන වන විට ඇගේ දවසද එලෙසම අවසාන විය. සුමනසිංහ, නැතහොත් ඇය කියන පරිදි සුමනේ නොකළ වැඩක්ද කළ වැඩක්ද නොවුණු නමුත් ඔහුගේ කාලය කිසියම් ආකාරයකින් ගෙවී තිබුණි. ඔහුගේ සහයිකාව ලෙස ඇයත් ඔහුගේ පස්සෙන් ගොස් තම කාලය ගෙවා දැම්මා ය. එක අතකින් එය ඇයට සතුටකි. වෙනත් කිසිඳු බාහිර හේතුවක බාධාවක් නැතුව තම සැමියා සමග මෙලෙස කල් මැරීමෙන් ඇය සියුම් සතුටකට පත්ව සිටියා ය.<br />
<br />
'ගබඩා කාමරය' ලෙස නම් ලද එහෙත් අනවශ්ය ප්රයෝජනයකට නැති වෙනත් වචන වලින් කියනවා නම් කුණුකසල වලින් ගහන කාමර අස්පස් කිරීමට දෙන්නා සුදානම් වුයේ එලෙස ය. හිතුවාට වඩා අපහසු වූ එය, දහවල් වන විට කාමරයෙ ඇති දෑ වලින් අරික් කාලක්වත් සෙලවීමට නොහැකි විය. දහවල් කෑමෙන් පසු සුමනේ ඇඳට වී සිටියේ අලුත හුරු වූ පුරුදක් වූ දහවල් නිදාගනීමට ය. සුබෝධා මේ සලාක ක්රමයේ වැඩ වලට ප්රිය නොවූවා ය. ඇයට අවශ්ය වුයේ ඉක්මනින් පටන් ගත කාර්යන් අවසන් කිරීමට යි. තනිවම නැවත වැඩ පටන් ගත ඈට මීට කලින් දැක පුරුදු නැති යමක් ඇගේ ඇස ගැටුණි.<br />
<br />
සැබෑවකි, මළකඩ කෑ බෙලෙක් බිස්කට් පෙට්ටි දැක නොපුරුදු ඒවා නොවේ. එහෙත් මෙහි විශේෂත්වයක් ඇයට හැඟින. පරණ බිස්කට් පෙට්ටිවල ඈ දමා ඇත්තේ මාල වළලු අභාරණ ය. ඒවා මෙතන තිබීමට ඉඩක් නැත. දුවිල්ලෙන් ගහන පෙට්ටිය අතට ගත් ඇය එය පිස දැමුවා ය. ඊළඟට එළැඹුණේ අපහසු කටයුත්තකි, මළ කෑ එය විවෘත කිරීමට ඇයට ඇගේ සිරුරේ තිබු සෑම ශක්තියක්ම වැය කරන්නට අවශ්ය විය. අවසානයේ 'ප්ලොප්' හඬකින් එය විවෘත වුයේ සුබෝධාට අස්වැසිල්ලක් ගෙන දෙමිනි.<br />
<br />
පෙට්ටිය තුලටද තරමක් දුවිල්ල කාන්දු වී තිබෙන බව සුබෝධාට හදිසියේ ඇතිවූ කැස්සෙන් පසක් වුණි. පෙට්ටියේ ඇති දෑ එකින් එක එලියට ගත් ඇය ඒවා එකින් එක පිරිකසන්නට විය. යතුරු රදවනයක් සමග යතුරු කැරැල්ලක්, කුරුළු ජෝඩුවක් සංකේතවත් වන කුඩා සිහිවටනයක්, ගැහැණු ලේන්සුවක්, සිහින් සුවඳ විලවුන් බඳුනක් ඇරෙන්නට එහි තිබුනේ කහ පැහැ කඩදාසි පාර්සලයකි.<br />
<br />
කුතුහලය සංසිදුවා ගැනීම සඳහාම ඈ පාර්සලය විවෘත කළා ය. එහි වුයේ ලිපි කිහිපයකි. සුබෝධාට දැන් මෙය තමාගේ නොවන බව පැහැදිලි ය. පුතාගේ හෝ දුවගේද විය නොහැකිය, ඔවුන් ලිපි හුවමාරුවට හිනාසෙන්නේ 'ඕවා ආදී කාලේ වැඩ' කියමිනි. ඉතින් ඉතිරිවන්නේ සුමනේ ව ය. එහෙත් ප්රශ්නයනම් මේ ලිපි ගොනුව මෙසේ දමා ඇත්තේ ඇයිද යන්න යි. තම පුතා තමාට දුරකතනයෙන් කතා කරනවාට අමතරව ලිපි ලිව්වා නම් ඒවා නැවත නැවතත් කියවන්නට හැකි නේදැයි තමන්ට කියා සුසුමක් හෙලමින් ඇය ලියුම කාගෙන් දැයි බැලීමට එකක් විවෘත කොට බැලුවා ය.<br />
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<i>සුමනේ,</i><i><br /></i><i>මම දන්නවා දැන් මට ඔයාට ආදරණීය මගේ සුමනේ කියල කතා කරන්න බැරි බව. ඔයා දැන් මගේ නෙවෙයි. ඔයාට ඒක විශ්වාස කරන්න පුලුවන්ද. මටනම් මේක හීනයක් වගේ. මට තාමත් හිතෙන්නේ ඔයා මගේ ම යි කියල. ඔයාට උත්තරයක් දෙන්න පුලුවන්ද සුමනේ, ඔයාට එක ගෑණියෙක් ට ආදරෙයි කියල තවත් ගෑණියෙක් කසාද බඳින්න පුලුවන්ද. ඔයා මහා චපලයි සුමනේ. මම ආදරේ කලේ මේ වගේ මිනිහෙක්ටද කියල මටම හිතා ගන්න බැහැ. ඒත් ඔයා දන්නවද මමත් චපලයි මොකද ඒ මම තාමත් ඒ චපල පුරුෂයාට පිස්සුවෙන් වගේ ආදරය කරන හින්දා.</i></blockquote>
<br />
ලිපිය ඉදිරියටත් තිබුනේ අඩු වැඩි වශයෙන් සුමනේට ඇති ආදරය ගැනම ය. ලිපිය අවසන් කර ඇත්තේ 'හැමදාමත් ඔයාගේම නිර්මලා' යන නමිනි. සුබෝධා සුසුමක් හෙලුවා ය. මොහොතකට ඇය තමන් සිතිය යුත්තේ කුමක් දැයි කියා අමතකව තිබුණි. ඇයට තමා සමගම ඇති වූයේ කෝපයකි. තරහව පැසවන ගමන්ම ඇය ඊළඟ ලිපියත් අතට ගත්තාය. එයද කලින් ලිපියට වඩා වෙනසක් නැත. නිර්මලාගේ ශෝකයෙන්ද හද වේදනාවන්ගෙන්ද එය පිරී තිබිණි. සුබෝධාට එවර කෝපයක් මතු වුයේ නිර්මලා වෙතය. තම සැමියාට මෙලෙස වහ වැටි ඇති චපල ස්ත්රිය ගැන සුබෝධා සිතා තම නළල රැලි කරගත්තා ය. "වේසි" ඇයට ඉබේම කියවිණි. ඊළඟ ලිපියට ඇගේ අත ගියේ අවිඥානිකව ය. ඒ හසුන කලින් ඒවාට වඩා වෙනස් වන්නේ සුමනේ හා නිර්මලා අතර සිදුවේ ආදර කතා බහින්, කල් මැරීමේ මතක වලින්, නිර්මලා හා ගිය ගමන්වලින් ඇති වූ අත්දැකීම් වලින් පිරුණු නිසා ය. පළමු වතාවට සුමනේ ගේ පැත්තෙන් නිර්මලා ගැන දැනගන්නට හැකි විය.<br />
<br />
නිර්මලා ආතුර වූ ප්රේමය ඒක පාර්ශවික එකක් නොවීම නිසා ඇය එවර කෝපයට පත් වුයේ ඇගේ සැමියා වෙත යි. සුමනේ තමා බැලීමට ආ පළමු වතාව ඇයට සිහිවිය. ඈතින් නෑ වන නැන්දා කෙනෙක් ගෙනා යෝජනාවකින් තම පවුල සමග ආ, පිරුණු හිනාවක් ඇති ඒ කඩවසම් පුරුෂයා ගැන සුබෝධාට කැමැත්තක් ඇති කිරීමට බාහිර බලපෑම් අවශ්ය නොවී ය. පළමු වර සුමනේ සමග කතා කරද්දී සුමනේ වචන දෙක තුනකින් උත්තරදී සිනා සුනු විට ඈ සිතුවේ ඒ ඔහුගේ ලාමක ලැජ්ජාව නිසාවෙන් කියා ය. නිර්මලා ඒ පසුපසින් සිටි වග පසක් කර ගත් සුබෝධාගේ උගුර සිරවිනි.<br />
<br />
කිසිත් නොසිතන්නට තැත් කරමින් ඇය ඊළඟ ලිපියද අතට ගත්තා ය. එය නිර්මලා හා සුමනේ අතර වූ අතිශය පෞද්ගලික හුවමාරුවක් ගැන ලියවී ඇත්ත කි. සුබෝධාට එය වැඩි දුර කියවීමට අපහසු විය. ඈට ඕනෑ වුයේ සුමනේව නැගිට්ටවා "ඈ යකෝ තෝ කොහෙවත් යන පට්ට බල්ලියෝ එක්ක නිදාගෙන ඉඳලද මාව හොයාගෙන ආවේ?" කියා ඇසීමට ය. එහෙත් ඇය එසේ නොකළාය, ඒ ඇයි යන පැනයට උත්තරයක් ඇය සොයන්නට උත්සහද නොගත්තා ය. සුමනේ කහින ශබ්ධයකින් සුබෝධා නැවතත් පියවි ලෝකයට පැමිණියා ය. ලිපි එකතුව නැවත පෙට්ටියට එබූ ඇය පෙට්ටිය තම දියණියගේ පරණ අල්මාරිය තුලට තල්ලු කළා ය.<br />
<br />
ඉන් පසුව සිදුවුයේ හැමදාම සිදුවන දෑ ය. කිසිවක් නොවූ පරිදි සිටීමට සුබෝධා උත්සහ කළා ය. බහුතරයක් ලෙස ඈ එහිදී සාර්ථක ද වුවා ය. එහෙත් ඈට තම සැමියා ගැන මීට හෝරාවකට කලින් මෙන් සිතන්නට නොහැකි විය. එක මොහොතකින් ජීවිත කාලයක දෑ ප්රශ්නය නගන්නට ඈට සිදුවී ඇත. ඈට ඈ ගැනම ඇතිවූ ආත්ම අනුකම්පාවකින් පෙලී ඉක්මනටම ඇඳට වැදුනා ය. එහෙත් ඇය කරා ආ නින්දට නිර්මලාගේ අත් අකුරු වලින් පහුරු කෑම් බාධා සිදුවිය. තම මදුසමය දා සුමනේ තමා සමග රාජකාරියකට මෙන් කායිකව එක්වූ සැටි සිහියට නැංවී සුබෝධාට හැඬුම් ආවා ය.<br />
<br />
"සුබෝ, මට ඔයාව බඳින්න කලින් කෙල්ලෙක් හිටියා. ඒත් දැන් ඒක ඉවරයි. මාව තේරුම් ගන්න, මේ අපි දෙන්නගේ කාලේ ඉස්සරහටත් එහෙමයි. මම පොරොන්දු වෙන්නම්." යැයි සුමනේ මීට අවුරුදු තිහකට ප්රථමයෙන් කිව්වනම් සුබෝධා එය කල් ගතවී හෝ බාර ගන්නා බව සුබෝධා දැන සිටියා ය. එසේ වූවා නම් තත්වය මීට බොහෝ සෙයින් වෙනස් වෙයි. එවිට සුබෝධා කරන්නේ ඒ කතාවට තිත තබා සුමනේ සමග ජීවිතය අලුතින් පටන් ගැනීම යි. එහෙත් ඒසේ වුයේ නැත, සුමනේ නිරමලා ගැන කීවේ නැත. විවාහ වූ පසු කලින් පෙම්වතිය සමග ලිපි හුවමාරු කරගත්තා කියා හැඟෙව්වේ ද නැත. වංචාකාරයා සුමනේ බව සැබෑ වුවත් සුබෝධාද වරදකාරී බවකින් මිරිකී සිටියා ය.<br />
<br />
පසු දිනයේ සුමනේ තමාගේ සුපුරුදු කඩපිල් සංචාරයේ යෙදෙද්දී සුබෝධා ලිපි එකතුව යලිත් තමා අතට ගත්තා ය. නැවැත්වූ තැනින් නැවත කියවීම ආරම්බ කල ඈ ලියා ඇති ඕනෑම දෙයකට ඔරොත්තු දීමට තම මනස සුදානම් කර ගත්තා ය. එහෙත් එසේ බිය විය යුතු කිසිවක් ඒවායේ වුයේ නැත. එක ලිපියක නිර්මලා සුමනේව හමුවීමට අවශ්ය බව කියා සිටියත් ඊළඟ ලිපියෙන් සුමනේ එය ප්රතික්ෂේප කර ඇති බව පසක් වීමෙන් සුබෝධා සුසුමක් හෙළුවා ය. අවසන් ලිපිය වන තෙක් ඈ ඇය එය කියා විය යුතුද නැතිද යන උභතෝකෝටිකයකින් ඇය පීඩා වින්දාය.<br />
<blockquote class="tr_bq">
<i>දැන් ඔයා මට ලියන එකත් නතර කරලා. මම දන්නවා සුබෝධා ඔයාට හොඳ ඇති ආදරෙත් ඇති. සමහරවිට මටත් වඩා. ඔයා මාව දාල ගිය එකට තරහ නෑ සුමනේ. සුබෝධව දාලා මා ගාවට එන්න කියල මම කියන්නේ නෑ. ඇත්තටම මම මෙහෙම මම ලියන්නේ ඇයි කියලත් මම දන්නේ නෑ. මම දන්නේ මම ඔයාට ආදරෙයි කියල විතරයි සුමනේ. එදත් අදත් හෙටත් හැමදාටමත් එහෙමයි. මාව අමතක කරන්නා එපා. ඒත් සමහර විට ඒක ඔයා දැනටමත් කරල ඇති. කමක් නෑ සුමනේ මට තේරුම් ගන්න පුළුවන්. සුබ ගමන්. මම ඇත්තටමයි කියන්නේ, ඔයාට සුබ ගමන්. මේ මගේ අන්තිම ලියුම. මීට පස්සේ මගෙන් ඔයාට කරදරයක් නෑ. පුලුවන්නම් සුබෝධටත් මටවගේම ආදරේ කරන්න. ඔයාට මගේ සුබ පැතුම්. </i></blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<i>මීට,<br />ඔයාගේ නොවන නිර්මලා.</i></blockquote>
පළමු වතාවට සුබෝධාට නිර්මලා කෙරෙහි අනුකම්පාවක් ඇති විය. නිර්මලා වෙනුවට ඇය එතන සිටියානම් ඇයද මීට නොවෙනස් ලෙස ක්රියාකරන්නට ඇති ඉඩ කඩ වැඩි බව ඇයට පසක් විය. එක අතකින් ඇය හා නිර්මලා එකම කාසියේ පැත්ත වෙයි. වෙනස සුබෝධා වැඩි වාර ගණනක් ජයග්රහණය කිරීමයි. පරාජිතයාගේ සිතුම් ගැන ඇයට ජීවිතයේ පළමු වරට අදහසක් ආවා ය. දෙවැනියා කිසිඳු අත්දැකීමක් නැති ඈට මෙතෙක් කලක් තමන් දෙවැනියෙක් ව සිට ඇති බව ද පසක් විය. පුදුමයකට මෙන් ඇය කෝපයට පත් වුයේ නැත. වටහාගත නොහැකි පරිදි ඇය ඒ ගැන තෘප්තියට පත් ව සිටියා ය.<br />
<br />
මේ සියල්ල අතරේ සුමනේ සිටින්නේ කොතනද දැයි ඇයට සිතා ගැනීමට කල් වැය කරන්නට සිදු විනි. අතීතය මතක් කරද්දී පළමුව සිහියට නැගෙන මතක ගණනාවකින් සුබෝධා නැහැවී සිටිද්දී, දියණිය උපත ලද දා සුමනේ කුඩා බිලිඳා වඩා ගත් සැටි, පළමු වරට තම පුතු තාත්ත කියූ විට සුමනේගේ ඇස් තෙත් වූ අයුරු මතක් වී ඇයට නැවතත් හැඬුම් ආවා ය. ඇය නැවතත් ලිපි බිස්කට් පෙට්ටියට දමා පියනෙන්ද වසා දැම්මා ය.<br />
<br />
ඉන් පසුව ඈ කලේ එම පෙට්ටිය සාලයේ වූ මිටි මේසය මත තැබීම යි. සුමනේ මෙය දුටු විට කුමක් කර යි දැයි ඇය නොදත්ත්ද තමන් සුමනේගේ අතීතය ගැන දැන ගත බව හැඟවීමට සුබෝධාට ඕනෑ විය.තම සංචාරය නිමාකර පැමිණි සුමනසිංහට බිස්කට් පෙට්ටිය ඇස ගැටිණි. එය කුමක් දැ යි, කෙසේ මෙතනට පැමිණියේ දැ යි තේරුම් ගැනීමට මොහොතක් වැය කළ ඔහු එතැනම ගල් ගැසුනේ ය. සුබෝධා පසෙකින් වී ඔහු දෙසා බලා සිටියා ය.<br />
<br />
"අපි ඒ ටික පුච්චලා දාමු." සුමනසිංහ ටිකකින් කීවේ ය.<br />
<br />
ඒ සුබෝධා බලාපොරොත්තු වූ පිළිතුර නොවේ. කලබල වී ඝෝෂා කරන්නට නැතිනම් දිගින් දිගටම ඇගෙන් සමාව ඉල්ලන්නට සුමනේ සුදානම් වනු ඇති ඇය සිතුවා ය. එහෙත් ඇය එම ප්රතිචාරය පිළිගත්තා ය. ජීවිතේ සැටි එලෙස ය. දෙදෙනෙකු ගේ සතුට වෙනුවෙන් එක කෙනෙකුගේ සිත වෙනස් කරන්නට සිදුවේ. තුන්වැනි යෝජනාවකට දෙදෙනාටම එකඟ වන්නට සිදුවේ. තම හිස වැනු ඇය, පිලිස්සනු වස් ගෙනිපෙට්ටියක් සෙවීමට යොමු වුවා ය.</div>
හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-5560983870729757702013-11-17T17:40:00.000+05:302013-11-17T17:40:20.718+05:30ඩොක්සාවට එරෙහිව! <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://25.media.tumblr.com/1430cee61e0f33b1a1bfa830575ae735/tumblr_mrrzsuyS8l1s36cnmo1_500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://25.media.tumblr.com/1430cee61e0f33b1a1bfa830575ae735/tumblr_mrrzsuyS8l1s36cnmo1_500.jpg" width="266" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
රළ නැගෙයි රළ බසියි</div>
<div style="text-align: center;">
නගින රළ බැසයත්ම තවත් රළක්</div>
<div style="text-align: center;">
රළ මම වන අතර ඔබ මුහුද වෙයි</div>
<div style="text-align: center;">
මම ඔබෙන් වෙන්වීද</div>
<div style="text-align: center;">
ඔබ හට මා ලංවීද</div>
<div style="text-align: center;">
ඔබෙන් තොර වීමක් නැත</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
රළ වදින තරමට </div>
<div style="text-align: center;">
බාධක වැඩිවුණු පමණට</div>
<div style="text-align: center;">
වැඩිද සුන්දර බව</div>
<div style="text-align: center;">
වැලි අතර ගල් පතර</div>
<div style="text-align: center;">
සිපගමිනි ස්නේහයෙන්</div>
<div style="text-align: center;">
ලස්සන කරනු වස්</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
හිරු එළිය පතිත</div>
<div style="text-align: center;">
පෙන මත වර්ණ නංවයි</div>
<div style="text-align: center;">
දේදුනු රටා මත අලුත් වර්ණයක්</div>
<div style="text-align: center;">
නැගෙන රළ අතර</div>
<div style="text-align: center;">
කිසිදා නොකියූ කතාවකින්</div>
<div style="text-align: center;">
මතුවෙයි ඩොක්සාවට විරෝධය</div>
හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-17926470004298055832013-07-24T11:10:00.000+05:302013-07-24T11:10:11.727+05:30කළු<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.colorcombos.com/images/colors/000000.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://www.colorcombos.com/images/colors/000000.png" width="400" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
තවත් දිනක් ගතවුණා.</div>
හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-91918240634005764292013-07-19T11:32:00.001+05:302013-07-19T11:32:24.523+05:30සප්ත පාප: මානය<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://25.media.tumblr.com/871d2b172f247dc14c5d857b599f4d56/tumblr_mmr5zvy2iX1rx4is3o1_500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://25.media.tumblr.com/871d2b172f247dc14c5d857b599f4d56/tumblr_mmr5zvy2iX1rx4is3o1_500.jpg" width="315" /></a></div>
<br />
විදුලි ආලෝක දහසක් ඒ සුරූපී මුහුණ ඉදිරියේ නිවෙමින් පත්තු වෙන්න පටන් ගත්තා. රිදී තිරයේ දකිනවාටත් වඩා දිව්යමය ස්වරූපයක් ඇයට උරුම වෙලා තිබුණේ. ඇය වාහනයෙන් එළියට බැහැල රසික රසිකාවියන්ට අතවනමින් රතු පලස මතින් ගියේ බළල් ගමනින්. අමාට පුදුමයි මේ අවස්ථාව ගැන. ප්රවීනා පලිපාන කියන ජනප්රිය නිළිය කවදාවත් පෞද්ගලිකව මුණ ගැහෙන්න ලැබෙයි කියල අමා හිතුවේ නෑ.<br />
<br />
අමාට ප්රවීනා රඟපෑ සිනමා පටයක් ඇස ගැසුනේ අහම්බෙන්. දවසක් අමා සැක කාරයෙක් පස්සෙන් ඇවිත් ඇතුළු වෙලා තිබුනේ සිනමා ශාලාවකට. සැකකරයා පෙනෙන මානයෙන් වාඩි වුණු අමාගේ අවධානය ගන්න තිරයේ හැසිරුණු ප්රවීනාට ගතවුනේ මොහොතකටත් අඩු කාලයක්. අමාගේ හද ගැස්ම සාමාන්ය එකක් වුණානම් හද ගැස්ම ඉහල යන්න ඉඩ තිබුණා. කොටින්ම කිව්වොත් දශක ගණනාවකට පස්සේ දැකපු ආකර්ශනීයම කෙල්ල තමයි ප්රවීනා. අමා ප්රවීනාගේ තාත්වික රඟපෑම දිහා ඇසිපිය නොහෙලා (වචනයේ පරිසමාප්ත අර්ථයෙන්ම) බලා හිටියා. සැකකාරයා චිත්රපටය ඉවර වෙනකම් හිටියේ නැති හින්ද අමාටත් නැගිටලා යන්න වුණා. ඒත් සිනමා ශාලාවෙන් එලියට එද්දී 'ප්රවීනා සින්ඩ්රෝමයෙන්' අමා ආතුර වෙලයි හිටියේ. කොහොම හරි සතියක් ඇතුලත අමා ප්රවීනා රඟපාපු ච්ත්රපටි හැම එකක්ම කිහිපවතාවක් බලල තිබුණා.<br />
<br />
ඔය අතරේ තමයි චිත්ර පටයක මංගල දර්ශනයකට ප්රවීනා සහභාගී වෙනවා කියල දැනගන්න ලැබුනේ. ඉතින් මේ වගේ අවස්ථාවක් පැහැර හරින්නේ කොහොමද. රසිකයන්ගේ බෙරිහන් දීමත් මාධ්ය වේදීන්ගේ නොනවතින ප්රශ්නත් අතරින් ප්රවීනා ශාලාව ඇතුලට ඇදුනේ ලොකු පිරිවරකුත් එක්ක. අමාත් කලබල අතරින් ශාලාවේ කෙළවරකට රිංග ගත්තා. සිනමා පටය දර්ශනය කරන්න කලින් පවත්වන්නට යෙදිලා තිබුණේ ප්රවීනාගේ මාධ්ය සාකච්චාව.<br />
<br />
"ප්රවීනා, ප්රවීනා, අපිට ඔයාගේ අලුත්ම ෆිල්ම් එක ගැන කියන්න!" රසික ඝෝෂාව හා කැමරා ක්ලික් ශබ්ධ අතරින් එක මාධ්යවේදියෙක් ඇහුවා.<br />
<br />
"මේ කතාව මගේ යාළුවෙක් ලියපු කතාවක්. හිරණ්ය කතාව ලියද්දි මට කිව්වේ එයා රන් මැණිකාගේ චරිතය නිර්මාණය කළේ කාටවත් රඟපාන්න බැරි විදිහටයි කියල. ඉතින් මම මේක භාරගත්තේ අභියෝගයක් විදිහට. ඒත් මට රඟපාන්න බැරි චරිතයක් තියනවද. නේද?" ප්රවීනා සිහින්ව හිනාවුණා. "හිරණ්ය වැරදියි කියල පෙනන්න මට ඕනේ වුණා."<br />
<br />
"රන් මැණිකා මොන විදිහේ කෙනෙක්ද?" ඒ ඊළඟ ප්රශ්නය.<br />
<br />
"රන් මැණිකා සම්ප්රදායික ගැමි ගැහැනියක් නෙවෙයි. රන් මැණිකා කලාකාරිනියක්, විප්ලවකාරියක්, සමාජ සේවිකාවක්, වෛද්යවරියක් ඒවගේම රන් මැණිකට මන්තර ගුරුකම් එහෙමත් පුළුවන්. කතාවේ රසය නසන්නේ නැතුව කිව්වොත් එක අවස්ථාවක රන් මැණික අඬනවා තමන්ගේ ප්රේමවන්තයා තමන්ට වංචා කළා කියලා දැනගත්තම. සාමාන්යයෙන් නම් ඊළඟ පියවර හැටියට වෙන්නේ මේ චරිත ලක්ෂනත් එක්ක රන් මැණිකා මොනවහරි මන්තර බලයෙන් අවැඩක් කරන එකනේ. ඒත් රන් මැණිකා කරන්නේ සාමාන්යයෙන් හිතන දේට සම්පූර්ණ විරුද්ධ දෙයක්. එයා අඬ අඬම ලොකු දානයක් දෙනවා හිටපු පෙම්වතා වෙනුවෙන්. අන්තිමට වෙන දෙයක් හිතාගන්න බැරි වුණ ඒ මිනිහ අන්තිමට රන් මැණිකාගෙන් සමාව ගන්නේ වැඳ වැටිලා. ඔය වගේ ගුණාංග හින්ද මේ චරිතය විශේෂයි."<br />
<br />
රැස් වුණු පිරිස ටික වෙලාවක් යනකම් නිශ්ශබ්ධ යි. ප්රවීනා වටපිට බලලා හිනා වුණාම ආයෙත් ඝෝෂාව නැගී හිටියා.<br />
<br />
"ප්රවීනා ජනප්රියම නිළියයි හොඳම නිළියයි හින්ද දැන් හරි ආඩම්බරයි කියල කියනවා."<br />
<br />
"ඇත්තට?" ප්රවීනා ඇස් පුංචි කරලා බැලුවා, ඊට පස්සේ හිනා වුණා. "ආඩම්බර වෙන්න දේවල් තියෙද්දී ආඩම්බර වෙනවා තමයි."<br />
<br />
එහෙම කියල ප්රවීනා යන්න හැරුණා. අමාට පියවි සිහිය ලැබුනේ එතකොටයි. අමා ඔලුව ගසල සෙනග පීරමින් ප්රවීනා වෙත ඇදුනේ පෙනෙන නොපෙනෙන වේගයෙන්. තමන්ගේ වැම්පයර් ගතිගුණ පුළුවන් තරමින් රහසක් හැටියට තියාගන්න ඇය උත්සහ කළාට මේ අවස්ථාවේ අමාගේ පරිස්සම අතපසු වෙලා තිබුණා.<br />
<br />
"ප්රවීනා!" අමා තම හඬ අවදි කළා. ප්රවීනා ආපසු හැරිලා බැලුවෙත් සිනමාත්මක විලාශයෙන්. ඇත්තටම එහෙම නැතත් අමාට පෙනුනේ එහෙමයි.<br />
<br />
"ඔව්?" ප්රවීනා ඇස් පුංචි කළා.<br />
<br />
"මට ඔයත් එක්ක කතා කරන්න පුලුවන්ද?" අමා ඇහුවා.<br />
<br />
"කියන්න දෙයක් තියනවා නම් ඉක්මනට කියන්න." මාධ්ය සාකච්චාවේදී තිබුණු මිත්රශීලි ස්වභාවය ප්රවීනාගේ වචනවලින් කොහෙටද මන්ද අතුරුදන් වෙලා තිබුණා.<br />
<br />
"මෙහෙම නෙමෙ යි. පෞද්ගලිකව කතා කරන්න පුලුවන්ද?"<br />
<br />
ප්රවීනා අමා දිහා බැලුවේ 'ඔයාට පිස්සුද?' කියල අහන්න වගේ. තප්පර කිහිපයක් ඇය එහෙම බලන් ඉඳල නැවත හැරුණා.<br />
<br />
"ප්රවීනා!" අමාට කියවුණා.<br />
<br />
ඊට පස්සේ වුණේ හිතාගන්නත් බැරි දෙයක්. ප්රවීනා ආරක්ෂක නිලධාරීන් දෙදෙනෙකුට සඥා කරනවත් එක්කම ඔවුන් අමා වෙත ඇවිත් අමාව ශාලාවෙන් එලියට ඇදලා දැම්මා. වැම්පයර් බලයන් පාවිච්චි කළා නම් පහසුවෙන්ම නිලධාරීන්ව පරද්දන්න තිබුනත් අමාට එහෙම කරන්න උවමනාවක් තිබුනේ නෑ. ප්රවීනාගේ සැහැල්ලු මිත්රශීලි ප්රතිරූපය බිඳීමෙන් ඇය අතාර්කික විදිහට කම්පාවට පත්වෙලයි හිටියේ.<br />
<br />
ශාලාව දෙස එක වරක් නැවතත් හැරිලා බලපු අමා තමන්ගේ හුරුපුරුදු අන්ධකාරය වෙත නැවතත් එළැඹුණා.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * *</div>
<div style="text-align: left;">
කලින් වුණු සිද්ධියෙන් ප්රවීනා කනස්සලටත් කලබලයටත් පත්වෙලා හිටියා. ජනප්රිය වීමේ යහ විපාක වගේම දුර් විපාකත් මේ වෙනකොට හොඳට අත්විඳින්න පුළුවන් අවස්ථා ගණනාවක් ඇය පසු කරගෙන ඇවිත් තිබුණා. ඒ ගැන වැඩිය වදවෙන්න ඉඩ ලැබෙන්නේ නැතිවම චිත්ර පටය පටන් ගත්තා. සැබෑ ප්රවීනා ඉදිරියේ රිදී තිර ප්රවීනා විසල්ව වැඩ හිටියා.<br />
<br />
ප්රවීනා කවදාවත් තමන් රඟපාපු චරිතයක හරි වැරදි හොයන්නේ නෑ. එක, එහෙම කරලා වැඩක් නෑ. තමන් තෝරාගන්න චරිත එකිනෙකට වෙනස් නිසා එකක වැරදි හඳුනාගැනීම තව එකකට උදව්වක් වෙන්නේ නෑ. දෙක, ප්රවීනාට තමන්ගේ රංගනය උපරිම විශ්වාසයක් තිබුණා. තුන, ඒක මහා කම්මැලි වැඩක්.<br />
<br />
ප්රවීනා සිනමා පටය අවසන් වෙන්නත් කලින්ම ශාලාවෙන් පිටතට ආවේ හිරණ්යට කතා කරන්න හිතාගෙන. ඇය ඔහුගේ අංක ඇමතුවා. හිරණ්ය ඇමතුම බාරගත්තේ කිහිප වරක්ම නාද වුණාට පස්සෙයි.<br />
<br />
"කුමබකර්ණ නිදගෙනද හිටියේ?" ප්රවීනා කාර් එකට හේත්තු වුණා.<br />
<br />
"හ්ම්..."<br />
<br />
"මොකද ආවේ නැත්තේ? පුරුදු කම්මැලි කමටද නැත්තම් මම චැලේන්ජ් එක දිනනවා දකින්න අකමැති හින්දද?"<br />
<br />
"හපොයි, මට තමුසෙගෙ ඕව ඇක්ටින් බලන්න ඕනේ නෑ. ශුව එකටම නාගෙන ඇති."<br />
<br />
"හෙහෙ දැන්ම පරාජය බාරගෙන වගේ.ඒයි!" රථගාලේ එක පැත්තකින් එළියක් ඇතිවෙලා නැතිවෙලා ගියා. ප්රවීනා එකපාරටම ගැස්සුනා. "කව්ද එකෙක් ෆොටෝ ගන්නවද කොහෙද? මේ පැපරාසියෝ මහා වාතයක්."<br />
<br />
"නිකම් බොරු කරන්න ඕනේ නෑනේ, ඔයා ඒකට කැමතියිනේ."<br />
<br />
"මැට්ටා. මම තියනවා."<br />
<br />
"ලොකු දෙයක්."<br />
<br />
ප්රවීනා වටපිට බැලුවත් කවුරුවත් පෙනෙන්න හිටියේ නෑ. පැපරාසි ගිහින් වෙන්න ඇති. තවත් වදවෙන්නේ නැතිවම ප්රවීනා වහනයට නැගල තමන් කැමති විදිහට වේගයෙන් රිය පදවන්න පටන්ගත්තා. ඒ යන අතරවාරයේ තමයි ඇයට චිත්රපටය වෙනුවෙන් ප්රදර්ශය කළ විසල් දැන්වීම් පුවරුව දකින්න ලැබුණේ. ඇය ගාම්භීර ගැමි පෙනුමකින් නැගී හිටියේ දේශපාලන නායිකාවක් වගේ. හිරණ්යට කියල ඒවගේ කතාවකුත් ලියවගන්න ඕනේ කියල සිතුවිල්ලක් එක්ක ඒ වෙනුවෙන් අන්තර්ජාතික සම්මානයක් ලැබෙන්වත්. සම්මානය අතැතිව පාවඩ මැද ගුවන්තොටුපලෙන් එනවත් සිහින ගැන්විලා, ප්රවීනාට මන්දස්මිතියක් පහළ වුණා.<br />
<br />
<i>ඉතිරිය මතුවට. </i><br />
<i><br /></i>
<i>ප.ලි. : කුමාරිහාමි ඉදිරිපත් කළ පසුව අමා අතින් තවත් දීර්ග වූ කතාව මේ ලියන්නේ අපි නිතර දකින බ්ලොග් ලියන්නන් ලියන්නියන් ගේ නම් ඇසුරින් වුණත් ඔවුන් හා මේ චරිත අතර කිසිඳු ඍජු සම්බන්ධයක් නැහැ වගේම ඔවුන්ට අපහාසයක්/උපහාසයක් බලපොරෝත්තු වන්නෙත් නෑ. මෙය හුදු විනෝදය සඳහා ලියන්නක් පමණයි.</i></div>
හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com19tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-65119918860637631962013-06-04T20:20:00.000+05:302013-06-04T20:20:25.495+05:30තවම දළඹුවෙක්<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://24.media.tumblr.com/68d1afc358ecefa7d70c7580ca18ef4a/tumblr_mnvfn6yxPg1stzaxno1_500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="367" src="http://24.media.tumblr.com/68d1afc358ecefa7d70c7580ca18ef4a/tumblr_mnvfn6yxPg1stzaxno1_500.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
අහස දෙස බලන මම;</div>
<div style="text-align: center;">
පියාපත් විහිදුවා</div>
<div style="text-align: center;">
හුළඟේ දැවටෙමින්</div>
<div style="text-align: center;">
කලුවරද නොතකමින්</div>
<div style="text-align: center;">
මුදු සමනලයෙක් වන්නට,</div>
<div style="text-align: center;">
දළඹුවෙකි පෙරුම් පුරන</div>
<br />
<br />හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-79517244159477241402013-05-18T14:50:00.000+05:302013-05-18T15:01:00.530+05:30ඇමරිකානු සිහිනය | The Weeping Eagleඔහු සිගරට් එක පත්තු කරගෙන කන්යාරාමයේ දොරට තට්ටු කළා. සතියේ දවසක රාත්රියේ නිසා ගොඩනැගිල්ල අවට පරිසරයේම තිබුනේ පාලු ස්වභාවයක්. විදි පහන්වල මලානික ආලෝකය ගොඩනැගිල්ලේ වර්ණ ගැන්වූ ජනෙල මතට වැටිලා දිස්නේ දුන්නා. නගරයේ දුහුවිල්ල නිසාම රාත්රී අහස අපැහැදිලියි. තරු නොපෙනෙන තරම්, අඩ හඳ උස් ගොඩනැගිලි අතරින් දිස් වුනේ බොඳ වෙලා. ශ්රී ලාංකික පුරුෂයා ආයෙත් දොරට තට්ටු කරන්න යද්දීම මැදි වියේ වූ කන්යා සොයුරියක් බර හඬක් නගමින් ලී දොර හැරියා.<br />
<br />
"ඇයි?" ඇගේ කටහඬ සෞම්යයි.<br />
<br />
"මම සුසන්ත, ලංකාවෙ ඉඳන් ආවේ. මට නවතින්න තැනක් නැහැ. තැනක් හොයාගන්න සල්ලිත් නැහැ." සුසන්ත පින්සෙන්ඩු වුණා. "අනේ කරුණාකරලා."<br />
<br />
"බැහැ බැහැ, අපිට පිරිමි නවත්තගන්න බැහැ."<br />
<br />
"එහෙම කියන්න එපා. මම මේ හීතලේ පාරේ නිදාගත්තොත් හෙට උදේ වෙද්දී මැරිලා යාවි. මම ඕනෙම උදව්වක් කරන්නම්."<br />
<br />
කන්යා සොයුරිය නළල රැලි කරගත්තා. කල්පනා සාගරයක මොහොතක් නිමග්න වුණා. "ඕනෙම උදව්වක්?"<br />
<br />
සුසන්ත යුහුසුළුව ඔලුව වැනුවා. ඔහු ඇමරිකාවට පය තියල දවස් තුනකට වැඩියි. බෝට්ටුවට නැගල සති දෙකකකට වැඩියි. වමනේ යන ඔලුව කැරකෙන ගතිය අඩුවෙලා තිබුනට හරි නින්දක් නැති හින්ද ඔහු හිටියේ හරියකට කෙලින් හිටගන්නත් බැරිව. කන්යා සොයුරිය වරක් දෙවරක්ම වටපිට බැලුව. ඉඳහිට ඈතින් යන වාහන හැරුණු කොට මිනිස් ජීවයක ලකුණු තිබුනේ නෑ.<br />
<br />
"හ්ම් ඇතුලට එන්න." කන්යා සොයුරිය හඬ අවදි කළා.<br />
<br />
සුසන්තට ලැබුණු කාමරය කුඩයි. අපිරිසිදුම නැති වුණත් කාලෙකින් භාවිතා කරලා නැති නිසා පුස් ගන්ධක් වහනය වුණා. කුඩා කාමරයේ පැත්තකින් ඇතිරිලි රහිත මෙට්ටයක් ඇඳ මත තිබුණත්, කොට්ටයක සලකුණු තිබුනේ නෑ. ශ්රී ලාංකික පුරුෂයාට මේ අඩුපාඩු පෙනුනේ නෑ. අතේ තිබුණු ගමන් මල්ල බිමින් තියල ඔහු ඇඳේ වැතිරුණා. එහෙම ඉඳගෙන මතක් කළේ ඇයි ඇමරිකාවට එන්න යෙදුනේ කියල. ගෙවල් ළඟ නිමල් අයියා බෝට්ටුවෙන් ඇමරිකාවට පැනගත්ත හැටිත්, නිමල්ගේ ගෙදර තට්ටු දෙකට හදපු හැටිත්, අලුත් අලුත් ඇමරිකන් ටීවී ෆ්රිජ් කැමරා වලින් ගේ පිරුණු හැටිත්, අවුරුද්දකට විතර පස්සේ සුද්දියෙක් එක්ක ලංකාවට ආව හැටිත්, වැඩිකල් නොගිහිම්ම මුළු පවුලම ඇමරිකාවට ගෙන්න ගත්ත හැටිත් සුසන්තට මතක් වුණා.<br />
<br />
"කොහෙද උඹට පුලුවන්ද එච්චර වැඩක් කරගන්න. බලාපල්ලකෝ අර අල්ලපු ගෙදර උන් ටික. දැන් උන් ඇමරිකන්කාරයෝ. පුහ්! උඹට වාසනාව නෑ. කාලකන්නි..." නිමල්ගේ පවුල රට ගිය අලුතම සුසන්තගේ අම්ම කිව්වේ එහෙම.<br />
<br />
කොහොම වුණත් සුසන්තට බෝට්ටුවේ එන්න සල්ලි හොයල දෙන්න අම්මා සෑහෙන මහන්සි වුණා. තියන රත්තරන් බඩු ඔක්කොම උගස් කරලා දන්න දන්න අයගෙන් ණය අරගෙන ගාන හදාගෙන බෝට්ටු මුදලාලිට ගෙව්වා. පොරොන්දු වුණු හැටියට හැමදේම නොවුණත් සුසන්ත ඇමරිකාවට ගොඩ බැහැල තිබුණා. තමන්ව මුණගැහෙන්න කෙනෙක්, රස්සාවක් ඉන්න තැනක් දෙන්න කෙනෙක් ඉන්නවා කියල කිව්වා පොරෝද්දු කඩ වුණත්, ඇමරිකාවට ආ එක ගැන ඔහු සතුටු වුණා. තමන් අල්ලගනිවී කියන බය සුසන්තට කරදර කළේ සුළු වෙලාවකට විතරයි. ඇමරිකාව කියන්නේ ලංකාව වගේ වගේ දහස් ගණනක් විතර විශාල රටක් බවත්, අඩියෙන් අඩියට හඳුනුපත් පරික්ෂා කරන පොලිස් නිලධාරීන් නැති බවටත් සුසන්තට තේරුණා. සැක හිතෙන්නේ නැති විදිහට ඉන්න හැටිත් මිනිස්සුත් එක්ක ස්වභාවික විදිහට හැසිරෙන විදිහත් ආයාසයකින් තොරවම ඇඟට ඇවිත් තිබුණා.<br />
<br />
"අර පැත්තෙන් බාත් රූම් එකට යන්න පුළුවන්. කන්න නම් දෙයක් නෑ. අපි කළා ඉවර වෙලා දැන් ගොඩක් වෙලා." කන්යා සොයුරිය කිව්වා.<br />
<br />
සුසන්ත කමක් නෑ කියන්න ඔලුව වැනුවා. කොහොමත් මන්සියයි නිදිමතයි එක්ක කන්න ප්රියතාවයක් ඔහුට තිබුනේ නෑ. සුසන්ත නාන කාමරයට ගිහින් ජල කරාමය ඇරියා. උණු වතුර මාංශ පේශි ලිහිල් කරලා ගෙනාවේ සැහැල්ලුවක්. ඒ සුවයත් එක්ක විනාඩි ගණනක් ගත කරලා නාල තුවාය දවටගෙන අයෙත් කාමරේට එද්දී කන්යා සොයුරිය ඇඳේ වැතිරිලා ඉන්නවා දැකල ශ්රී ලංකික පුරුෂයා ගැස්සුනා.<br />
<br />
"මේ... මේ මොකද?" සුසන්ත ගොත ගැහුවා.<br />
<br />
කන්යා සොයුරිය නැගිට ඇඳේ වාඩි වුණා. ඔහුටත් වාඩිවෙන්න වෙන්න කියල අතින් සං කළා. සුසන්ත ඇය පසෙකින් වාඩි වුණේ හිතේ දෙගිඩියාවෙන්. ඇය අගේ හිස් වැසුම අයින් කරලා හිටියේ, ඇඳ හිටි ගවුමත් කලින්ට වඩා ලිහිල්ව පෙනුණා. කන්යා සොයුරිය සුසන්තගේ මුහුණ අත ගාන්න පටන් ගත්තා. ක්රමයෙන් අත ඔහුගේ බෙල්ල, පපුව, බඩ, යටි බඩ වෙනකම් පහලට ආවා. මහන්සිය නිදිමත නිසාම සුසන්තට මේ ඇත්තක්ද හීනයක්ද කියල හිත ගන්න බැරිව ලත වුණා. තුවාය කඩල අයින් කරන්න යද්දීම තමයි ඔහුට වැටහුනේ මෙය වෙන්නේ සැබෑ ලෝකයේ බව.<br />
<br />
"එපා." ඔහු කන්යා සොයුරියගේ අත ඇදල විසිකළා.<br />
<br />
"එපා? මට ඔයාගේ වීසා එක පෙන්නන්න කිව්වොත් ඒකටත් ඔයා එපා කියනවද? පොලිසියට කියනවා කිව්වොත්? එතකොට ඔයා මොකද කියන්නේ?" සුසන්ත ගල් ගැහුණා. පොලිසිය ඇවිත් කුදලාගෙන යනවත්, මාස ගණනක් හිරේ ඉන්නවත් හිස් අතින්ම ආයේ ලංකාවට යනවත්, බලාපොරොත්තු කඩ වුණු මවගේ මුහුණත් සුසන්ත ඉදිරියේ දිස් වෙන්න ගත්තා.<br />
<br />
කන්යා සොයුරිය හයියෙන් හිනා වුණා. "ඒක තමයි මාත් හිතුවේ. අපි එපා නොකිය ඉමු. අනික ඔයා කිව්වනේ ඕනෙම උදව්වක් කරනවා කියල. මේක දෙවියන්ට කරන උදව්වක් කියල හිතන්න."<br />
<br />
ඇය සුසන්තව ඇඳේ පෙරලලා ඔහුගේ ඇඟ උඩ නැග්ගේ ගවුම ගලවලා විසිකරන ගමන්. ටික වෙලාවකින් ඇය පොඩි කාලේ වගේ අස්සයා පදින්න ගත්තේ ශබ්ධ නගන ගමන්. අගේ වැහැරුණු පියයුරු ඉහල පහල යද්දී ගෙල මත පැළඳි කුරුසයත් රටාවකට නැලවුණා. සුසන්ත පියාගෙන මේ ඇත්තක් නෙමෙයි කියල හිතාගන්න අසාර්ථක උත්සාහයක යෙදුනා. දෙවියන් වෙනුවෙන් කළ උදව්ව අවසන් වෙද්දී සුසන්ත සිහිසුන් වෙලාද නින්ද ගිහින්ද කියල හිතාගන්න කන්යා සොයුරියට අපහසු වුණා.<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * * * *</div>
<div>
සුසන්ත මැදියම් රාත්රියේ එක් වරම ඇහැරුණා. තමන් කොහෙද ඉන්නේ, මොකද්ද වුණේ කියල මතක් වෙන්න ඔහුට මොහොතක් අවශ්ය වුණා. කන්යා සොයුරිය පෙනෙන මානයක නොහිටි හින්ද ඔහුට යම් සහනයක් හිතට දැනුණා. අලුයම වෙන්න තව වෙලා තිබුනත් ඔහු යන්න සුදානම් වුණා. කලින්ටත් වඩා ඇඟට තද අපහසුවක් දැනුනත් තව මොහොතක් වත් රැඳී ඉන්න සුසන්තට උවමනා වුණේ නෑ. කිලිටි ඇඳුම් නැවතත් ඇඟලා ගත ඔහු කුඩා කාමරයෙන් එළියට ආවේ හැරිලාවත් බලන්නේ නැතිව.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
කන්යාරාමයෙන් එළියට යද්දීම තමයි ඔහුට මතක් වුණේ තමා අත මුදල් නැති බව. කාර්යාල කාමරයට සීරුවෙන් ගිහින් අගුල කඩල ඩොලර් නෝට්ටු ගණනක්ම සාක්කුවේ දාගන්න ශ්රී ලංකික පුරුෂයාට හැකි වුණා. සුසන්ත ඒ පවුකාර ගොඩනැගිල්ලෙන් පිටවෙද්දී වත් හිරු එළියේ සලකුණු මතුවෙලා තිබුණේ නැහැ. තව දවස් කිහිපයකට සරිලන්න මුදල් තිබුනත් ඉක්මනින් රස්සාවක් හොයගැනීමේ අවශ්යතාවයකින් ඔහු පෙලුනා. නැවත වරක් දෙවියන්ට උදව් කරන්න නම් කිසි උවමනාවක් ඔහුට තිබුනේ නෑ. ඒ මතක හිතේ අඳුරු කොනක අගුලු දමන්න උත්සහ කරමින් ශ්රී ලාංකික සංක්රමණික පුරුෂයා සුස්මක් හෙලුවා. පරිසරයේ අධික සිසිලස ඔහුට අපහසුවක් බව ඔහුට අමතක වෙලා තිබුණා.<br />
<br />
<i>ප.ලි.: මේ ''ලංකාව ඉන්දියාව යටින් තියෙන්නෙ නැතුව කියුබාව තියෙන තැනට රී ප්ලේස් වෙනවා..එතකොට අපිට ඇමරිකාවට පනින්න ලේසියි...'' කියල අමිල ඉදිරිපත් කල අදහස වෙනුවෙන් ලියු කෙටි කතාව. කොහොමද අමිල?</i></div>
හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-85709589865775822062013-04-26T21:36:00.002+05:302013-04-27T13:20:12.716+05:30අවසන් යම - Say Goodbyeරෝහලේ සෙනග එච්චර හිටියේ නැතත් වෛද්යවරුන් සහ හෙදියන් කිහිප දෙනෙක් එහෙ මෙහෙ ගියේ කලබලෙන්. රෝගීන් ලබන්න ආපු අයත් හිමින් ඇවිදිමින් එකිනෙකාට කොඳුරමින් ගියේ තම තමන්ගේ ලෝක වල තනිවෙලා. එළිමහනට විවර වුණු තැනක ඇති දිග පුටු පේළියක කෙලවකරකින් මම වාඩිවුණා. ඉර එළිය අප්රාණවත්ව වැටුනේ ගිම්හානය නිසා කොළ හැලුණු ගසකට. අඩ එළිය ගහේ කඳේ වැදිලා සෙවනැල්ල සහ ආලෝකය කලාත්මක චිත්රයක ස්වරූපයක් මතු කළා.<br />
<br />
ඉර එළිය අඳුර අතරින් අතුරුදන් වෙද්දී රෝහලේ සෙනග තරමක් වැඩිවෙන්න ගත්තා. තරුණ තාත්තෙක් එක්ක ආපු පුංචි ළමයෙක් මට පසෙකින් ඇති පුටුවේ වාඩිවුණා. වයස හතරක් විතර වෙන්න පුළුවන් දරුවා අතේ තිබුනේ කතා පොතක්. මම ඒ දිහා බලලා හිනා වුණා. ඒ පුතාගේ ඇස් තිබුනේ පොතේ නිසා එයා දැක්කේ නෑ මාව. කොහොම වුණත් ඒ දර්ශනය මට පැහැදිලි කරගන්න අපහසු හේතුවකට සතුටක් ගෙනාවා. ටිකකින් ළමයාගේ තාත්තා ඇවිත් දරුවා එක්ක ගෙන ගියා. මම පුතා දිහා බලල හිනා වෙලා අත වැනුවා. මම ඉන්න දිහා බලන් ගියත් ඒ ළමයට මාව පෙනුනේ නෑ. මොහොමතකට ඒ දරුවට ඇස් පෙනීමේ දුර්වලතාවයක් ඇති කියල ඇති වෙලා නැතිවෙලා ගියේ පොත කියවපු බව මතක් වෙලා.<br />
<br />
මම එතැනින් නැගිටලා ඇවිදින්න ගත්තා. රෝහලේ විදුලි බල්බ දැල්විලා ටයිල් පොලව බිත්ති හැමතැනම සුදු පාටින් ඒකාලෝක වුණා. හිමින් ඇවිදන් යද්දී මම ඉදිරියට දෙතුන් දෙනෙක්ම මුණගැහුනත් ඒ කාටවත් මාව පෙනෙන ලෙසක් දැනුනේ නෑ. එකපාර ම මම අදිසි වෙලා තිබුණා. එක අතකින් ඒක හොඳයි. කාගෙන්වත් කරදරයක් නැතිව ඉන්න පුළුවන්. මම මගේ අලුත් බලයෙන් ප්රයෝජන ගන්නත් එක්ක මම හිතෙන හිතෙන තැන ඇවිදින්න ගත්තා. එක එක වාට්ටු වල, පෞද්ගලික කාමරවල, වෛද්යවරුන්ගේ කැබින් වල පවා මම නිදහසේ ඇවිද්දා. මාව නවත්තන්න කවුරුවත් හිටියේ නෑ. එක්වරම මට සිහිවුණා මා කළ යුතු ම දෙය. එකම තැන එකම විදිහට ඉඳල එපාවුණු නිසා ලැබුණු නිදහසෙන් ප්රයෝජන ගත්තට ඒ නිදහස නිවැරදිව පාවිච්චි කරන්න ඕනේ. ඔව්; මම ගෙදර යන්න ඕනේ. මම රෝහලෙන් එලියට යන්න පටන් ගත්තා. කිහිප සැරයක් වටපිටත් පිටුපසත් බැලුවට මම යනවා කාටවත් පෙනුනේවත් දැනුනේ වත් නෑ. කිහිපවතාවක්ම පඩි නැගල බැහැල දකුණට වමට හැරිලා ඇවිත් මම පිටවීමේ දොර පෙනෙන මානයට ආවා.<br />
<br />
"ඔහොම ඉන්න" කව්ද කතා කළා. මම හැරිලා බැලුවේ නැතුවම අඩි ඉක්මන් කළා.<br />
<br />
"ඔහොම ඉන්න!" ඒ වතාව කලින්ට වඩා සද්දෙන් ඇහුනේ. මම දුවන්න උත්සහ කළා.<br />
<br />
ඒත් අසාර්ථක යි. කව්ද කෙනෙක් මගේ අතින් අල්ල ගත්තා. බලාපොරොත්තු වුණාට වඩා ඒ ග්රහණය සුමට යි. මම ආපස්ස හැරුණා. හිටියේ තරුණ ගැහැණු කෙනෙක්. එයා ලස්සනයි. ඒත් තරමක් සුදුමලියි. තනි සුදු පාට දිග ගවුමකින් සැරසිලා හිටි ඇය රෝහලට ගැලපීමක් නැතිව කැපිල පෙනුණා. ඇය මම දිහා බලලා හිනා වුණා. පිවිතුරු මත් නොවන ව්යාජත් නොවන ඒ අතර ස්වභාවයේ හිනාවක්.<br />
<br />
"ඔයාට මාව පේනවද?" කියන්න දෙයක් හිතාගන්න බැරිතැන මම ඇහුවා. එයා කළේ ඔලුව වනපු එක විතර යි.<br />
<br />
"ඔයා කවුද?" මට එහෙම අහන්න ලැබුනේ නෑ. "අපි යමු" එයා මගෙන් අතෙන් ඇදගෙන ආපහු රෝහල ඇතුලට යන්න ගත්තා. මට ආයේ යන්න කිසිම උවමනාවක් නොතිබුනත් මම හොරෙන් යන්න හැදුව කියල දැනගනීවි කියන බයෙන් මම මුකුත් කරන්න ගියේ නෑ.<br />
<br />
අපි රෝහල ඇතුලටම ගමන් කළා. මම පසු කරගෙන ආ තැන නැවතත් හමුවුනේ සිනමා පටයක් ආපස්සට ධාවනය කරනවා වගේ. මම හිටපු කාමරය ළඟට ඇවිත් අපි නතර වුණා. ඇය මා දිහා බලල ඇතුලට යන්න කියල අතින් සන් කළා. මම ඇතුලට අකමැත්තෙන් වුණත් ගියා. ඒත් මම හිටපු ඇඳේ කවුද හිටියා. ඒ හිටියේ කවුද කියල දකින්න ලැබුනම මට මොහොමතක් කාලය නතර වුණා වගේ දැනුනා. මුළු ලෝකයම නතර වෙලා මම මොනවද කරන්නේ කියල බලන් ඉන්නවා වගෙත්, මහා මේරු පර්වතය මගේ කරපිට තැබුවා වගෙත් ලෝක අන්තයෙන් පහලට වැටෙනවා වගෙත් හැඟීම් ගොන්නක් ඇති වුණේ ඒ එක්කම යි. මම නැවතත් ඒ රෝහල් ඇඳ මත හිටිය පුද්ගලයා දිහා හොඳින් බැලුවා. ඔව්, විශ්වාසයි ඒ මම ම යි.<br />
<br />
මට කරන්න දෙයක් හිතාගන්න බැරිතැන මම පිටුපස බැලුවා. පුදුමෙකින් ඇය වගේ තාමත් හිටියා. මම බලාපොරොත්තු වුනේ ඇය නැතිවෙලා ඉන්න. මේ කවුරුහරි මට කරන ඇස් රතු වෙන විහිළුවක් වෙන්න තවමත් අවස්ථාව තිබුණා. නැත්තම් මම දකින නරකම නරක හීනයක් වෙන්නත් පුළුවන්. මම පුළුවන් තරම් තදින් මගේ කම්මුල කොනිත්තා ගත්තා. පුදුමයි; මම හීනෙකින් ඇහැරුනේ වත් කෙනිත්තුවට රිදුනේවත් නෑ.<br />
<br />
"බය වෙන්න එපා" ඇය මගේ අතින් අල්ලාගෙන සන්සුන් හඬකින් කිව්වා.<br />
<br />
"ඒත්... ඒත්? මේ..." මම අහන්න දෙයක් හිතාගන්න බැරිව ලතවුණා.<br />
<br />
"මතක් කරලා බලන්න." මම ඔලුව වැනුවා. "ඔයාට පුළුවන්, මතක් කරන්න"<br />
<br />
මම ඇස්දෙක පියාගෙන මතක් කරන්න ගත්තා. මොහොතක් දෙකක් යනකම් කිසිවක්ම වුණේ නෑ. මම වැඩේ අසාර්ථක වුණු තැන ඇස් අරින්න උත්සහ කරන කොටම මට මතක් වෙන්න ගත්තා. මීට පැය ගණනකට කලින්: මම මගේ බිරිඳ එක්ක රණ්ඩු වෙච්ච හැටි, ඇයව තල්ලු කරලා ගෙයින් එලියට ඇවිත් වාහනයට ගොඩවුණු හැටි, පුළුවන් උපරිමයෙන් කාර් එක එලවගෙන් ගිය හැටි, පාරේ යන අනික් වාහන ගැන අවධානය යොමු නොකරපු හැටිත් එක්වරම නොපෙනී ආ විසල් ලොරියක් වහනයේ බඳේ හැපිලා බරපතල තුවාල වුණු හැටිත් යන මතකයයත් මගේ ඉස්සරහ දැන් වෙනවා වගේ පෙනෙන්න පටන් ගත්තා. ඊට පස්සේ සිහිය යන එන විදිහට රෝහලේ විදුලි එලිත් වෛද්යවරුන් සැත්කම් කරන හඬත් අපිළිවෙලට අපැහැදිලිව මතක් වෙන්න ගත්තා.<br />
<br />
"මම... මම හැ-" මට කතා කරන්න අපහසු වුණා. ඇය තාමත් සුදුමැලි මුහුණින් යුතුව මා දිහා බලන් හිටියා. මම ඇඳේ ඉන්න 'මම' වෙත ඇඟිල්ල දිගුකළා. ඇය කළේ ඔලුව වනපු එක විතර යි.<br />
<br />
"අපි යමු නේද? ඔයා ලැහැස්තිද?" මම මොකටද කොහෙටද කියල ඇහුවේ නෑ. ඇය ඒ ගැන නොකියත් මට ඒ ගැන යම් අදහසක් කොහෙන් හරි ඇවිත් තිබුණා.<br />
<br />
මම නැවතත් නිදාගෙන වගේ ඉන්න මම දිහා බලන් හිටියා. අනතුර වුණ හැටි නැවත නැවතත් සිහියට ආවා. ඊළඟට ආවේ මගේ බිරිඳ ගැන මතකය. ඇය මේ ගැන දන්නවද, දන්නවනම් ආවේ නැත්තේ ඇයි, මගේ අම්මා තාත්තා? එතකොට යාළුවො? ප්රශ්න කෝටියයි තව එකකින් මගේ හිත බරවෙන්න ගත්තා. මගේ බිරිඳට කතා කරන්න ඇයගෙන් සමාව ඉල්ලන්න අවස්ථාවක් ලැබෙනවානම් කියන ප්රාර්ථනාවක් ආවේ ඒ මතකයන් එක්ක සැරිසරද්දි යි.<br />
<br />
"අපි යමු නේද?" සුදු වත හැඳි කත ආයෙමත් ඇහුවා. මට කරන්න ඕනේ මොනවද කියල පැහැදිලි අදහසක් වත් ඒ ගැන සිහියක් වත් නැතුව වටපිට බැලුවා.<br />
<br />
"අත්තරින්න දරුවෝ, අත් ඇරලා දාන්න." ඇය දයාබර කට හඬකින් කිව්වා. මම ඔලුව වැනුවා.<br />
<br />
ඇය මා ළඟට ඇවිත් මාව වැළඳ ගත්තේ අම්මෙක් දරුවාව තුරුළු කරගන්නවා වගේ. මම ඇස් දෙක පියා ගත්තේ අලුත උපන් සහනයකුත් එක්ක යි. ලෝකය ම කරමත වගේ දැනුන බර සැහැල්ලු වෙලා ගියා. හිතට වද දුන්න මගේ අනතුර ගැන මතකය කෙමෙන් අමතක වෙන්න පටන් ගත්තා. බිරිඳ ගැන, දෙමව්පියන් ගැන හිතවතුන් ගැන ඇති ඇල්ම බිඳිලා යද්දිනම් දුකක් දැනුනත් ඒ ගැන කම්පා වෙන්න වෙලාවක් නැතුව ගියා. මම මගෙන් වෙන්වෙලා සුදු කත සමග අවකාශය අතරින් යන්න ගත්තා. පාවෙන සැහැල්ලුවක්. සැහැල්ලු පාවීමක්. මම කොටස් දෙකකට කැඩිලා ගත හැරලා සිත ගමන් ගත්තා.<br />
<br />
රෝහල් කාමරයෙන් හදගැස්ම පෙන්වන යන්ත්රයේ හදගැස්ම නැවතිලා "නීක් නීක්" හඬින් නලාව නාද වෙන්න පටන් ගත්තෙත් ඒ එක්කම යි.<br />
<br />
<i>ප.ලි. : මේ අග්නි ධාරාගේ "තමන්ගේ මරණය තුන්වැනියෙක් හැටියට අත්දකින අවස්ථාවක් ගැන ලියන්න" කියූ ඉල්ලීමට ප්රතිචාරය. අග්නි ධාරා කතාවට කැමති වෙයි කියල හිතනවා.</i>හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-11892276519005750982013-04-11T17:20:00.000+05:302013-04-11T17:20:12.862+05:30ඊළඟට ලියන්නේ මොනවද?මේක අර්ධ-ලිපියක්. ඒ මේක සම්පූර්ණ වෙන්නේ ලැබෙන ප්රතිචාරත් එක්ක ඒ වෙනුවෙන් ක්රියාත්මක වෙද්දී නිසා. මා ලවා කතාවක් ලියවා ගන්න නැත්තම් මම එක් ආකාරයක, එක් වස්තු විෂයක කතාවක් ලියන තෙක් බලා ඉන්න අයට අවස්ථාවක් මේ. කරන්න තියෙන්නේ මම ලියනවට ඔබ කැමති දේ කියන එක යි.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiZbtB1f2ROnvW2IpZl9mKv9S5dy4URzQn8lX4vIKfm53nNRewLY5ygHxGuaZ5mPw7kWHqPbsa9WPw87GidqQ_GjvY_qOu20_5-3Uv04dCTl2zslZnsyJ6xjRFYqdfW3V2b6nfWSN8GG6MpBkfydqisd54kHEf9s6YGFH360whoeSdYcR4u4tLVfZOG5f8csM1tCxEVvlZKzYdWj6I=" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="198" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiZbtB1f2ROnvW2IpZl9mKv9S5dy4URzQn8lX4vIKfm53nNRewLY5ygHxGuaZ5mPw7kWHqPbsa9WPw87GidqQ_GjvY_qOu20_5-3Uv04dCTl2zslZnsyJ6xjRFYqdfW3V2b6nfWSN8GG6MpBkfydqisd54kHEf9s6YGFH360whoeSdYcR4u4tLVfZOG5f8csM1tCxEVvlZKzYdWj6I=" width="400" /></a></div>
<br />
උදාහරණයක් විදිහට ඔබට ඕනෑ කරන කතාව මෙහෙම කෙටියෙන් කියන්න.<br />
<br />
<ul>
<li>සමරිසි වැම්පයර් කෙල්ලෙක් අපරාධකාරයන්ට දඬුවම් දෙන කතාවක්.</li>
<li>අල්ලපු ගෙදර වයසක ආච්චි පිට සක්වල ජීවියෙක් බව අඳුන ගන්න ළමයි දෙන්නෙක් ගැන කතාවක්.</li>
<li>සාතන් දවසක් උදේ නැගිටිද්දී තමන් කෙල්ලෙක් වෙලා කියල දැන ගත්තට පස්සේ ආයේ කොල්ලෙක් වෙන්න මොකද කරන්න ඕනේ කියල හොයන ස්වයං සංචාරයක්.</li>
<li>පොඩි කුමාරිහාමිගේ ක්ලෝනයක් කුමාරිහාමිව බලෙන් පැහැරගත්තට පස්සේ කුමාරිහාමි එතැනින් බේරිලා එන හැටි.</li>
<li>හිරණ්ය කියන්නේ මහා බොරුකාරයෙක් කියල ලෝකෙටම එළිවුණාට පස්සේ මිනිස්සුන්ට මුහුණදෙන්න බැරිවෙලා සියදිවි හානි කරගත්තට පස්සේ අවතාරයක් වෙන කතාවක්.</li>
</ul>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgWqVCTL8ln6KySvYAmqetklfVXctewM3E2V3XuLZu8gka1juu6Tcbf9ZQf9ler7it0oc-TR36hx-4f1dGASJL7RxI3FWZdlelI-xOSWQahH2gNXTdwVgjXE58a5z2AcPD4hoU690Hh5e1J7qxMNrgGUZH6X0BYhFZ5R6W_k51J1GLXc4J_iru6pEJYK-kGO0m3qaFUVU2PtpecdOs=" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="226" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgWqVCTL8ln6KySvYAmqetklfVXctewM3E2V3XuLZu8gka1juu6Tcbf9ZQf9ler7it0oc-TR36hx-4f1dGASJL7RxI3FWZdlelI-xOSWQahH2gNXTdwVgjXE58a5z2AcPD4hoU690Hh5e1J7qxMNrgGUZH6X0BYhFZ5R6W_k51J1GLXc4J_iru6pEJYK-kGO0m3qaFUVU2PtpecdOs=" width="400" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
ඔය උඩින් මම ලියල තියන ඒවා ආකාරයේ වෙන්න ඕනේ නෑ, ඔබට කැමැති ඕනෙම අදහසක් ඉදිරිපත් කරන්න පුළුවන්. ඔබ කරන යෝජනාව වඩාත්ම නිර්මාණාත්මක වෙන තරමට, අභියෝගාත්මක වන තරමට මම කැමති යි. එහෙම ලැබුණු කතා සංකල්ප වලින් වඩාත් හොඳයි කියල හිතන යෝජනා තුනකට මම කතා ලියනවා. දැනට හිතන් ඉන්නේ එක් කොටසකින් කෙටිකතාව බැගින් ලියන්න වුණත් ඉදිරිපත් කරන අදහස කොටස් කිහිපයක් තෙක් දික් වෙන විදිහේ එකක් නම් එහෙම ලියන්නත් බැරි නැහැ.</div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjjf5qods63KuCKW47AkLOwQx42W7Togr-BLBnPxVpSiTszYAf1QK7BuFAUwYCawfwYWaIFRwkCCYntEGAQuxDJabPxUJAVJfhZhr-JP1ypfD2EvIq6tuc1eBt9Anjwf2f3XibCNIEL8zjVT2rqy8dF0QTsALGKxpyzYFq1G3Aw7BVt9XQxhwujcEO-gS0w4lXzJkjhVOs9MR5i9iI=" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="190" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjjf5qods63KuCKW47AkLOwQx42W7Togr-BLBnPxVpSiTszYAf1QK7BuFAUwYCawfwYWaIFRwkCCYntEGAQuxDJabPxUJAVJfhZhr-JP1ypfD2EvIq6tuc1eBt9Anjwf2f3XibCNIEL8zjVT2rqy8dF0QTsALGKxpyzYFq1G3Aw7BVt9XQxhwujcEO-gS0w4lXzJkjhVOs9MR5i9iI=" width="400" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<br />
<!-- Blogger automated replacement: "http://images-onepick-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?container=onepick&gadget=a&rewriteMime=image%2F*&url=http%3A%2F%2Fmedia.tumblr.com%2Fd1dbf774e060e67baf942451b6738221%2Ftumblr_inline_mkqmquzT4g1qz4rgp.gif" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiZbtB1f2ROnvW2IpZl9mKv9S5dy4URzQn8lX4vIKfm53nNRewLY5ygHxGuaZ5mPw7kWHqPbsa9WPw87GidqQ_GjvY_qOu20_5-3Uv04dCTl2zslZnsyJ6xjRFYqdfW3V2b6nfWSN8GG6MpBkfydqisd54kHEf9s6YGFH360whoeSdYcR4u4tLVfZOG5f8csM1tCxEVvlZKzYdWj6I=" --><!-- Blogger automated replacement: "http://images-onepick-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?container=onepick&gadget=a&rewriteMime=image%2F*&url=http%3A%2F%2Fmedia.tumblr.com%2F6999343c15643bea694b23bf5d95f594%2Ftumblr_inline_mi0v1uVrWq1qz4rgp.gif" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgWqVCTL8ln6KySvYAmqetklfVXctewM3E2V3XuLZu8gka1juu6Tcbf9ZQf9ler7it0oc-TR36hx-4f1dGASJL7RxI3FWZdlelI-xOSWQahH2gNXTdwVgjXE58a5z2AcPD4hoU690Hh5e1J7qxMNrgGUZH6X0BYhFZ5R6W_k51J1GLXc4J_iru6pEJYK-kGO0m3qaFUVU2PtpecdOs=" --><!-- Blogger automated replacement: "http://images-onepick-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?container=onepick&gadget=a&rewriteMime=image%2F*&url=http%3A%2F%2Fmedia.tumblr.com%2F47abf4a70229438dca4cc142135298a3%2Ftumblr_inline_mjrlurXU7Y1qz4rgp.gif" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjjf5qods63KuCKW47AkLOwQx42W7Togr-BLBnPxVpSiTszYAf1QK7BuFAUwYCawfwYWaIFRwkCCYntEGAQuxDJabPxUJAVJfhZhr-JP1ypfD2EvIq6tuc1eBt9Anjwf2f3XibCNIEL8zjVT2rqy8dF0QTsALGKxpyzYFq1G3Aw7BVt9XQxhwujcEO-gS0w4lXzJkjhVOs9MR5i9iI=" -->හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com33tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-61056993837346489412013-04-04T18:40:00.001+05:302013-04-04T18:50:07.483+05:30විසඳුම<b>ලැබුණු සාක්ෂි සලකා බැලීම් පසුව නැවත ගොඩනගන ලද සිදුවීම.</b><br />
<br />
"චානක ඊළඟට ලියන්න ඉන්න කතාව මොනවගේද?" රශ්මි චනකගෙන් ඇහුවා.<br />
<br />
"කතා ගොඩක් හිතේ තියෙනවා. හැබැයි එකක්වත් හිතට හරියන්නේ නෑ."<br />
<br />
"හිතේ තියන එක කතාවක් කියන්න, මම පුලුවන්නම් උදව් කරන්නම්."<br />
<br />
චානක කෝපි කෝප්පේ අතට අරන් එහෙට මෙහෙට හැරෙව්වා. ඊළඟට පිම්බා. කෝපි රස්නේ නැති වුණත් බොන්න කලින් පිඹින පුරුද්දක් චානකට තිබුණා. රශ්මි සිය දීප්තිමක් ඇස් දෙක හීනි කරමින් බලාසිටියේ චානක උත්තර දෙනකම්. මීට කලින් චානක ඔහොම ප්රශ්න වලට උත්තර දෙන්න හොරයි. රශ්මි බලකරලා උත්තර ගන්න නොගියත් හිතේ තියන කුතුහලය රශ්මිව චානකගේ ප්රතිචාරයක් ලැබෙනකම් සාගින්නෙන් යුතුව බලාගෙන හිටියා. රශ්මි චානකට කෙලින්ම කිව්වේ නැති වුණාට රශ්මි චානක ලියපු හැම කතාවක්ම අකුරක් නෑර කියවලයි තිබුණේ. පළවෙනි කතාව කියවද්දී රශ්මි තමන්ටම හිනාවුණා බොළඳ රහස් පරීක්ෂක කතා කියවනවට. දෙවැනි පොත කියවද්දී රශ්මිට තමන් ගැනම තරහයි. තුන්වෙනි හතරවෙනි පොත වෙද්දී අමාරුවෙන් වුනත් රශ්මිට පිළිගන්න වුණා චානකගේ ලිවීමට ඇය ඇබ්බැහි වෙලා ඉන්න බව.<br />
<br />
"මේක ටිකක්- නෑ ගොඩක්- පිස්සු අදහසක්. ඔයා ඒක ගැන මොනවා හිතයිද දන්නේ නෑ." චානක තෙපර බෑවා. "මගේ හිතේ අදහසක් තියනවා මැදි වයස පහුකරන ගෑනියෙක් මිනීමරන කතාවක් ලියන්න. කොටින්ම කිව්වොත් මට ඒ අදහස ආවේ මිසිස් මුණසිංහ අනුව."<br />
<br />
රශ්මි ඔලුව වැනුවේ කියන් යන්න කියන්න.<br />
<br />
"ඒත් ප්රශ්නේ මේකයි, ඒකට ප්රබල හේතුවක් මට හිතාගන්න බෑ. හැබෑ ජීවිතේදී ඕනෙම මිනිමරුවෙක්ට පිළිගන්න පුළුවන් හේතුවක් තියෙන්න ඕනේ නෑ මිනීමරන්න, ඒත් කතාවකදී එහෙම බෑ. මිනිස්සුන්ට ඒක දැනෙන්න ඕනේ."<br />
<br />
"ඉතින් මිසිස් මුණසිංහව මානසික ලෙඩෙක්ව කරන්න. සිරියල් කිලර් කෙනෙක්."<br />
<br />
"මම ඕක ගැන හිතුවා, ඒත් මම මේ දවස්වල පත්තරේට ලියන කතාවකත් මිනීමරුවා මානසික ලෙඩෙක්. ඉතින් එක විදිහේ කතා මම ආයේ ලියන්න කැමති නෑ." චානක ආයෙත් කොපි කෝප්පේ අතට ගත්තා. කෝපි බීලා ඉවර වුණත් කෝප්පේ ආයෙත් තොල ගෑවා. එක පාරටම චානක රශ්මි දිහා බැලුවේ බලාපොරොත්තුවේ සේයාවක් තමන්ගේ ඇස්වල රඳවා ගනිමින්. "ඔයාට කරන්න පුළුවන් උදව්වක් තියනවා. මට දැනගන්න ඕනේ මිසිස් රණසිංහ මිනිමරුවෙක් වෙනවා නම් ඒ ඇයි කියන හේතුව."<br />
<br />
"අයියෝ ඕක අමුතුවෙන් හොයන්න දෙයක් නෑ. උත්තරේ තමන්ගේ පුතා. මිසිස් මුණසිංහ එයාගේ පුතාට හරි ආදරෙයි, සමහර වෙලාවට ඒක පිස්සුවක්. එයාට ඕනේ එයාගේ පුතාව රූකඩයක් වගේ තමන්ට ඕනේ විදිහට නටවන්න. පුතා දැන් ඉන්නේ රට, මෙයාගේ වදේට කියන්නෙත් නැතුවයි ගිහින් ඉන්නේ. කතා කරන්නෙත් අවාරෙට පොල් වැටෙනවා වගේ. ඒ වුණාට කියන්නේ නම් එයත් යන්න ඉන්නේ කියල. අර වයසක මනුස්සයටත් හරියකට සලකන්නේ නෑ, එයාට ඕනේ හැමෝවම පාලනය කරගෙන ඉන්න. වෙලාවකට මහා ඇණයක්. මගෙත් වැඩවලට ඇඟිලි ගහනවනේ." රශ්මි කියාගෙන යද්දී තමන්ගේ හිතේ මිසිස් මිනසිංහගේ වැඩ ගැන තිබුණ තරහත් පිටවුණේ නොදැනුවත්වම. අනුන්ගේ වැඩවලට ඕනෙවට වඩා ඇඟිලි ගහනවට, ඉවරයක් නැති ඕපාදුප හෙවිල්ලට, මිනිස්සුන්ව අල්ලේ නටවන්න හදනවට රශ්මි කේන්තියෙන් හිටියේ.<br />
<br />
"ඉතින් මම දැන් මොනවද කරන්න ඕනේ?" රශ්මි චානක ගෙන් එහෙම ඇහුවහම චානකගේ ඇස් දිලිසුණා.<br />
<br />
"මම කියන්න ඕනේ නෑනේ. ඔයාටම ඕක කරන්න පුළුවන්."<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * * * *</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
හිතපු වෙලවටම වගීෂ ආවේ කාර් එකේ. අලුත්වැඩියා කරන්න දීල තිබුණු වාහනේ හදන්නත් කලින් අරන් එන්න විදිහට පෙළෙඹවීමක් කරන්න රශ්මිට පුළුවන් වුණා. රශ්මිගේ අතාර්කික තුරුම්පුව වුණේ වගීෂගේ ඇය ගැන තිබුණු කැමැත්ත. අනෙක් අයගේ අවධානයට ලක්වෙන්න, ආදරය ලබන්න කවුද අකමැති. වගීෂගේ විශේෂ සැලකීම් වලින් රශ්මි සතුටටත් ආඩම්බරයටත් පත්වුණා. වගීෂ පිස්සුවෙන් වගේ රශ්මි පස්සේ වැටිලා ඉන්න කොට කාර්යාල මිතුරියක් කිව්වේ, "පව් බං. ඌ මෝඩය වගේ උඹේ පස්සෙන් එන්නේ ආදරේටනේ, ඒකෙන් ප්රයෝජන ගන්න එපා" කියලා. රශ්මි එවෙලාවේ මහා හයියෙන් හිනා වුණාට තමන්ට ලැබිලා තිබුණු අවස්ථාව ගැන ඇය උද්දාමයට පත්වුණා.<br />
<br />
"මොකද්ද ඕනේ කිව්ව උදව්ව, හදිස්සියක්ද? කරදරයක්ද?" වගීෂ කර එකෙන් බැහැල ඇවිත් ගේ ඉස්සරහින් හිටගෙන ඇහුවේ කලබලෙන්.<br />
<br />
"නෑ නෑ, එහෙම මුකුත් නෑ. ගේ ඇතුලට එන්නකෝ මම කියන්න."<br />
<br />
වගීෂ පුටුවෙන් වාඩිවුණේ නුහුරු විදිහට. කලින් තිබුණු කලබල ස්වභාවය සම්පූර්ණයෙන්ම නැතත් තරමක් හිඳිලා තිබුණා. රශ්මි වාඩිවුණේ ඒ පුටු ඇන්දේ වගීෂගේ ඇඟේ හැපෙන විදිහට. රශ්මි ටික වෙලාවකට කලින් ඉහ ගත්ත සුවඳ විලවුන් වල ලා සිට්රික් ඝන්ධය වගීෂගේ නාසයේ ඇතිල්ලිලා පපුව ඇතුලටම කිඳා බැස්සා. රශ්මි වගීෂ දිහා බලලා යන්තම් හිනාවුණා.<br />
<br />
"මේක මේ යාලුවෙක්ට කරන විහිළුවක්. ඔයාට කරන්න තියෙන්නේ මෙච්චර යි. මේ නම්බර් එකට කතා කරන්න, කවුරු ආන්සර් කළත් කමක් නෑ, එයාට කියන්න ඔයා රුවන් මුණසිංහගේ යාලුවෙක් කියල. ඊට පස්සේ වැඩේ ලේසියි. මේ කොලේ බලාගෙන ඉතිරි ටික කියන්නයි තියෙන්නේ. අහන ප්රශ්න වලට උත්තර දෙන්න යන්න එපා. ඔයා ඔය ටික කිව්වම ඇති."<br />
<br />
වගීෂ රශ්මි දුන්න කොලේ කියවන්න පටන් ගත්තා,<br />
<br />
<i>විශේෂ පණිවිඩයක් තියනව කියන්න, ඔයාට කරන්න තියෙන්නේ ප්රශ්න අහන්නේ නැතුව මම කියනදේ හොඳට අහගෙන ඉන්න. තමුන්ගේ පුතා රුවන් මුණසිංහ ඉන්නේ රට නෙවෙයි ලංකාවේ ම යි. තමුන්ගේ වදේට බොරු කියල පැනල ගිහින්. දැන් ඉන්නෙත් බැඳපු තමුන්ගේ ලේලිත් එක්ක නෙවෙයි, මතක් කරලා බලනවා අන්තිමට ලේලි කතා කළේ කවද්ද කියල, දැන් තමුන්ගේ මහා ලොකු පුතා ඉන්නේ ළමයි දෙන්නෙක් එක්ක අනාත වෙච්ච නාකි ගෑනියෙක් එක්ක. මෙච්චර කල් තමුන්ට කරලා තියෙන්නේ ලොකු බොරුවක්. බයවෙන්න එපා මම මේවා කාටවත් එලි කරන්නේ නෑ. ඒත් මට උදව්වක් ඕනේ. මේ කෝල් එක ඉවර උනාට පස්සේ පුතාට කතා කරලා කියන්න ඕනේ තමුන් ඔක්කොම රහස් දන්නවා කියල. සරලයි, එච්චරයි, සුබ රාත්රියක්.</i><br />
<i><br /></i>
"මේ විහිලුවක්ද? නැත්තම් තර්ජනයක්ද?" වගීෂ ඇහුවේ සැකයෙන්. වාඩිවෙලා හිටපු පුටුවෙන් ඔහු නොදැනීම නැගිට්ටවිල තිබුණා.<br />
<br />
රශ්මි වගීෂ ගේ කම්මුල සියුම්ව අතගෑවා. වගීෂට ඇස් පියවුණේ ඉබේටම. තප්පර කිහිපයක් රශ්මිගේ සියුමැලි පහස විඳමින් ඔහු සිහින ලෝකයක පාවුණා. නැවත ඇස් අරිද්දීත් රශ්මි වගීෂ දිහා බලාගෙන හිටියේ. රශ්මිගේ බැල්ම වගීෂව පසාරු කරගෙන ගියා. වගීෂ වීදුරුවක් වෙලා රශ්මිගේ තියුණු නෙත් තුලින් ආලෝක කිරණ ගමන් කළේ වර්තනයක් වෙන්නේ නැතුව ම යි. රශ්මි ඔලුව වැනුවේ තමන් එක කළ යුතු ම බව පවසන්න. අවසානයේ වගීෂත් එය අනුමත කරන්න ඔලුව වනමින් හිටියා.<br />
<br />
"හරි එහෙනම් ඔයා කෝල් එක දෙන්න. මම ටක් ගලා මිසිස් මුණසිංහ බලල එන්නම්." රශ්මි පහත් හඬින් කිව්වා. "ආ තවත් එකක්, ඔයාට කූල් ඩ්රින්ක් එකක් ඇති ඒකත් බොන්න."<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
* * * * *</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
රශ්මි ගෙයින් එළියට බහිද්දී හඳ එළිය පරිසරය නහවල ලා නිල් පාට ආලෝකයකින් බාහිර ලෝකය වර්ණ ගන්වලා තිබුණා. රශ්මි සඳ පහස වින්ද ගනිමින් වටපිට බැලුවා. චානකගේ ගෙදර කළුවරේ තනිවෙලා, මිසිස් මුණසිංහගේ ගෙදර ඇතුලින් එක තනි එළියක් විතරක් දිස්වුණා. වගීෂ කතා කරලා මිසිස් මුණසිංහ ට විස්තරේ කියද්දී ඇය පුදුමයටත් කලබලයටත් පත්වෙන හැටි සිහිවෙලා රශ්මිට හිනා ආවා. එතන වරදකාරී හැංගීමක් නැහැ. වගීෂ දැන් කියන ඒවා බොරුමත් නෙවෙයි නේ, සුළු සංස්කරණ ටිකක් සහිත ඇත්තනේ. ඒ පාර රශ්මිට සිනහ පහල වුණේ තමන් ගැන ම යි. ඇය චානක අතින් ලියවෙන්න පුළුවන් විදිහේ කතාවක චරිතයක් වෙලා හිටියා.</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
නැවත ගෙට ඇතුළු වෙද්දී වගීෂ හිටියේ සෝපාවේ සිහිසුන්ව. සිසිල් පැන් තිබුණු වීදුරුව හිස් වෙලා වගීෂ ගේ පසකින් බිම වැටිලා තිබුණා. රශ්මිගේ සිසිල් පානය නියම ලෙසම වැඩකරලා. වගීෂව නැවත වාහනේට දාන එක හිතුව තරම් අමාරු වුණේ නැහැ. වගීෂ රශ්මිගේ උපකල්පිත බරට වඩා අඩු නිසා කරදරයක් නැතිවම වාහනේ ළඟට ගෙනියන්න ඇයට හැකිවුණා. හඳ එළියෙන් පමණක් ඔප වැටුණු පරිසරයේ රශ්මි කුමක් කරනවද බලන්න හැකියාව ඇත්තෙක් ඒ අසල හිටියේ නෑ. පසුපස ආසනයට වගීෂව වත්තම් කරගත් ඇය කාර් එක පණ නොගන්වා රියදුරු අසුනේ හිඳ බලා හිටියේ පාරේ වාහනයක් යනකම්.</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
රශ්මිට පුළුවන් වුණා, කරදරයක් නොවෙන්න වගීෂ ව නැවත ඔහුගේ ගෙදර ගිහින් ඇරලවන්න. සිසිල් පැන් වලට එක්කල බෙහෙත නිවැරදි නම් ඔහුට මේ කිසිවක් වූ බවට ඇති මතකය නැතිවෙන්න ඕනේ. රශ්මි වගීෂ ගේ වාහනය පදවාගෙන ඇවිත් නතර කළේ චානකගේ ගෙදර. කලින් සුදානම් කරගත්ත විදිහට ගේට්ටුවට යතුරක් ඇය සතුව තිබුණා. රශ්මි කාර් එකෙන් බැහැල අඩි ගණන් කළේ මිසිස් මුණසිංහගේ ගේ දෙසට. ගේ තුලින් විශ්රාමක විදුහල්පතිනියගේ තනිවම කරන වාග් හරඹ අසමින්ම (ඇත්තෙන්ම මුණසිංහ බිරිඳ පුතාගේ තතු දැන ගැනීමෙන් ලොකු කම්පනයකට පත්වෙලා තිබුණා. පුතාට කතා කරලා ඇත්ත නැත්ත ඇහුවහම පුතා වරද පිළිගත්ත එකනේ වැඩේ!) ඇය වගීෂට දුන් බෙහෙතේ ඉතිරිය තම අතට ගත්තා. වැඩි මාත්රාවක් ගැනීම මරණීය වෙන එය සම්පුර්ණයෙන්ම කටේ හලාගත් රශ්මි මුණසිංහ ගෙදර මල්පොච්චියකට හිස් බෙහෙත් කුප්පිය විසි කළා.</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
හිස බමද්දී, ගුරුත්වාකර්ෂණය පිස්සු නටද්දී, හඳ එළිය ගස්වල රටා මවද්දී රශ්මි නැවතත් චානකගේ ගෙදර මිදුලේ නතර කළ වගීෂ ගේ වාහනය වෙත පැමිණියා. බෙහෙත ඉතා ඉක්මනින් ක්රියා කරවමින් රශ්මිව අක්රීය කළා. ඇයට දැනුනේ කාලය ගතවෙන්නේ වෙනදට වඩා සීයකින් එකක වේගෙකින් කියල. රශ්මිට කාර් එකේ දොර වහගන්න අපහසු වුණා. අතේ ඇඟිලිවත් ඇස්වල දෘෂ්ටියවත් නියමිත පරිදි වැඩකළේ නැතුව රශ්මිව අඩාල කළා. ප්රකාශ කරගන්න අමාරු වේදනාවකින් මුළු සිරුරම ගැහෙද්දි, හදවත අපහසුවෙන් ලැබ-ඩබ් ශබ්ද නගද්දී, වමනේ යන්න ලොකු උවමනාවකින් බඩ පෙරලෙද්දී රශ්මි මේ කිසිවක් ගැනම නොසිතන්න ගත් උත්සහයකින් ඇය ඇස් පියාගත්තා.</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
චානකට උවමනා වුණාටත් වඩා සාර්ථක කතාවකට සාධක සපයන්න රශ්මිට පුළුවන් වීම ගැන ඇය සියුම් තෘප්තියකින් සැනසුණා.</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<i>අවසානයි.</i></div>
</div>
හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-8651475117141484852013-03-28T19:55:00.000+05:302013-03-28T19:55:54.523+05:30සාක්ෂි III<b>ශ්රීමා මුණසිංහ (රශ්මි සිටි කුලී නිවස හිමි විශ්රාමලත් විදුහල්පතිනිය) ගේ සාක්ෂිය</b><br />
<br />
මම අවුරුදු 30 කටත් වඩා හිටියේ වැඩකළේ ළමයිත් එක්කයි ළමයින්ගේ අම්මල තාත්තලා එක්කයි හින්ද කෙනෙක් කොහොමද කියන්න වචනයක් කතා කළාම ඇති. ඒ හින්ද රශ්මි ළමයා පත්තරේ පළවුණු දැන්වීම බලාගෙන මාව හම්බවෙන්න ආපු වෙලාවේම මට රශ්මි කොහොමද කියන්න පුළුවන් වුණා. රශ්මි හොඳ තැම්පත් නිවිච්ච දරුවෙක්, දැන් කාලේ හැදෙන අනිත් උන් වගේ නෙමේ අනිත් අයට හොඳට ගෞරව කරලා කතාකරන්න දන්නවා. රශ්මි වැඩිහිටියන්ට කන්දෙන හොඳ කීකරු දරුවෙක් කියල මට දැන ගන්න වැඩිකල් ගියේ නෑ. රශ්මි එහෙමයි, අම්මෙකුට තාත්තෙකුට ආඩම්බරෙන් කතාකරන්න පුළුවන් දුවක්.<br />
<br />
අපේ පුතා බැන්දට පස්සේ රට ගිය හින්ද පුතාට අපේ වත්තේම වෙනම හදපු ගේ නිකම්ම වහල දාන්න වුණා. අපි හිතුවේ පුතා ඒ ගෙදර පදිංචි වෙයි කියල ඒ වුණත් දුවට හොඳ රස්සාවක් ලැබුන නිසා ඒවා දාල රට යන්න ගියා. දැන් ඉන්නේ ඔයින් දහ ගුණයකටත් වඩා හොඳ තැනක. මම පින්තුරත් දැක්කනේ. හැබෑ ලස්සනයි. ටික කාලෙකින් මාවත් පුතාල ළඟට ගෙන්න ගන්නවා කියලයි තියෙන්නේ. අපි සතුටු වෙන්න ඕනේ පුතාලගේ වාසනාවට; අපේ මනුස්සයා පුතා නැති එක ගැන කුණු කුණු ගාද්දී මම මතක්කරල දෙන්නේ එහෙමයි. ඉතින් පාලුවට ගිය ගෙට මොකද කරන්නේ කියල මම පුතා කතාකරද්දී ඇහුවම පුතා කිව්වේ කුලියට දෙන්න කියල. ඒත් ඉතින් එහෙම ආවට ගියාට ගෙවල් කුලියට දෙන සිරිතක් නෑනේ. දැන් කාලේ මිනිස්සුන්ව විශ්වාස කරන්න පුළුවන් කාටද. මේ නාකි මනුස්සයවයි මාවයි රෑට මරල දාන්නත් බැරි නෑනේ. පහුගිය කාලේ අපේ ලේන් එකේ ගෙවල් දෙක තුනකටම හොරු පැන්නනේ. දැන් ඔච්චර යහ ගුණේට හිටි රශ්මි ළමයාට වෙච්ච වැඩේම බලන්නකෝ ඉතින්. මම හොඳට හිතල බලලා පත්තරේ දැන්වීම දැම්මා. පවුල් ගෙන්න ගත්තම කරදරයිනේ. අපිට කණක් ඇහිලාවත් ඉන්න තියෙන්න එපායැ. කුලියට දෙන්න හොඳම හොඳ හැදිච්ච තරුණ ගෑණු ළමයෙක්ට. දැන්වීමේ ඒවා පිළිවෙලට ලිව්වා. රශ්මි ළමයා මෙහෙ ආවහම මම හිතුවේ ගැලපෙනම ළමයා එයා කියල.<br />
<br />
රශ්මි ළමයාට බොහොම කාර්යබහුල රස්සාවක් තිබුණට මොකද ඉඳහිට මට කතා කරලා අපේ මනුස්සයාගේ ලෙඩ දුක් බලලයි යන්නේ. ඔය ඔක්කොමත් හින්ද මම රශ්මි ළමයට සැලකුවේ මගේම දුවෙක් හැටියට. පරක්කුවෙද්දී හොයල බලන්න, ගෙදෙට්ට යන එන අය කවුද කියල බලන්න, කතාකරන්නේ කාත් එක්කද බලන්න, රස්සාවේ හොඳ නරක අහන්න මම පුරුදු වුණා. ඒවා කරදරයක් හැටියට නෙමේ යුතුකමක් හැටියටයි සැලකුවේ. තනියෙන් ඉන්න ගෑණු ළමයනේ; හොයල බලන්න එපා යැ. කිව්වට මොකද කල වයසත් හරි නිසා මම දෙතුන් පලකින්ම මගුල් තුලා බැලුවත් එක්ක. අනේ ඉතින් ඒ කටයුතු කෙරෙන්නේ නෑනේ.<br />
<br />
ඔන්න ඉතින් එදා, රශ්මිව වාහනේ ඇතුලේ මැරිලා ඉඳල හොයාගන්න කලින් දවසේ රෑ මම අපේ ගෙදර ඉස්සරහට වෙලා අපේ මනුස්සයත් එක්ක පුතාගේ පොඩි කාලේ විස්තර කතා කර කරයි හිටියේ. සමහර දාට අපි එහෙම තමයි, කාල එහෙම ඉවර වෙලා රස්නේටත් එක්ක ටිකක් ඉස්තෝප්පුවට වෙලා ඉන්නවා. හුළඟත් නියම ගානට. මිදුලේ ගස් වලින් හින්ද සීතලකුත් එනවනේ. රශ්මි ගෙදර හිටියේ නෑ මම හිතන්නේ, ඒ වුණත් ගෙදරින් එළියක් පෙනුණා. සමහර දාට ඒ ළමයා වැඩට යද්දී ලයිට් නිවන්න අමතක කරනවා. ඉස්තෝප්පුවෙන් වම් පැත්තට වෙන්න තමයි පුතාට හදපු ගේ තිබුනේ. අපි හිටපු තැනට හොඳටම නැතත් ගොඩක් දුරට පැහැදිලිව පෙනුණා ඒ ගෙදර ඉස්සරහ. ඉතින් ටික වෙලාවකින් ඒ ගෙදර මිදුලට වාහනයක් ආවා (ඒ ගෙදරට වෙනවම පාරට යන්න එන්න පුළුවන් විදහටයි හදල තියෙන්නේ), කාර් එකක් මම හිතන්නේ. රශ්මි තව කාත් එක්කහරි මොනවද කතා කරනවත් ඇහුණා, කතා කළේ හිමින්, කතාව ටික වෙලාවක් ඇදුනා. අපු කෙනා ආයේ වාහනේට නැගල ටිකකින් ආපු වාහනේ යන්න ගියා. ඒක සක කරන්න තරම් දෙයක් නොවුනත් රශ්මි යන්නේ එන්නේ කාත් එක්කද බලන එක අපේ වගකීමක් නේ. මම මොකද කියල බලන්න යන්නත් හැදුව කොහෙද මේ අපේ මනුස්සයා කෑගහන්න ගත්තනේ යන්න ඕනේ නෑ කියල. ඊට පස්සේ විශේෂ මුකුත් වුණේ නෑ. ටිකකින් ගේ ඉස්සරහ ලයිට් එහෙමත් නිවුණා. ඊට පහුවෙනිදා තමා ඉතින් ඕං ආරංචිය ආවේ රශ්මිව මරල දාල කියල. දෙයියනේ මම බය වුණු තරමක්. මම පොලිසියට දෙතුම් පාරක් කතා කළත් එක්ක. මම පුතාටත් කෝල් කරලා කිව්වා.<br />
<br />
මටනම් සැක අර පොත් ලියන මිනිහා. ඒ මිනිහ ලියන්නෙත් ඔය අපරාධ ගැනලු නේ. මම නම් ලියපු එව්වා කියවල නෑ, ඔය බාල බොලඳ පත්තර වල යන කුණුහරප කියවන්න ඕනෙත් නෑ, අහපු කතා තමයි. කව්ද දන්නේ හැමදාම ලියන එව්වා ඇත්තටම කරලා බලන්න ඕනේ වුණාද කියල. ඔය වගේම කතා ලියල ලියලම මොලේ විකාර වෙලා ඇති. මට මතකයි දෙතුන් පාරක්ම ඒ මිනිහ රශ්මි දුවව කතාවට අල්ල ගන්න හදනවා. රශ්මිත් ඉතින් හරි නිරහංකාර ළමයා හින්ද කාත් එක්කත් කතා කරනවා. මම පස්සේ රශ්මිට කියල දුන්න සමහර වෙලාවට ගෑණු ළමයෙක් ආඩම්බර වෙන්නත් ඕනේ කියල.<br />
<br />
මීට මාස කීපයකට කලින් මට ඔය මහා ලොකු ලේඛකයාව හම්බ වුණා. අපේ ලේන් එකේ තරුණ ළමයි එකතුවෙලා ශ්රමදානයක් කළානේ. ඔය මිනිහත් ඇවිත් හිටියා. කරපු වැඩක් නම් නෑ, හැමෝවම කතාවට අල්ලාගෙන හැමෝගෙම වැඩට බාධා කළා මිසක්. මම ඉතින් ගියා මිනිහ ළඟට, මොකද්ද මේච්චර විශේෂ කියල බලන්න.<br />
<br />
"ආ මිසිස් මුණසිංහ, කොහොමද?" මිනිහා හිනා වුණා. කපටි හිනාවක්.<br />
<br />
"ළමයෝ, හරියට වැඩ නේද? මම හිතුවේ මේ ළමයාගේ කතා පත්තර වල යන තරමට ගෙදරින් හෙල්ලෙනවත් වෙලාවක් නැතුව ඇති කියල."<br />
<br />
"මේවාට නෑවිත් කොහොමද?" මිනිහ ආයෙත් බොරුවට දත් පෙන්නුවා. "ඒක නෙමෙයි. මම මේ දවස් වල ලියාගෙන යන කතාවේ මිසිස් මුණසිංහ වගේම කෙනෙක් ඉන්නවා. කතාව ලියන යද්දී මට මිසිස් මුණසිංහව ම යි මතක් වුණේ. කාටවත් කියන්නේ නැත්තම් රහසක් කියන්නම්," මිනිහා කටේ සද්දේ අඩු කළා. "මිසිස් මුණසිංහ තමයි ඒකෙ මිනීමරුවා. පත්තරේ ආවම කියවන්නකෝ." මිනිහ කතාව නැවත්තුවේ මට ඇහැකුත් ගහල.<br />
<br />
මාව පිච්චිලා ගියා. ඇයි දෙයියනේ මේ මට අහන්න පුළුවන් කතාද, මම වගේ කෙනෙක්ට කියන දේවල්ද. ඔය කෙහෙල්මල් කතාව පිට වුණාම මිනිස්සු මොනවා නොහිතයිද. මගේ කේන්තිය පිට කරන්න විදිහක් තිබ්බේ නැතුව මම එවෙලේ ගල් ගැහුණා. ගෙදර ආව ගමන් මම කලේ අපේ ප්රොක්ට මල්ලිට කතා කරලා විස්තරේ කිව්ව එක. ඒ මල්ලි කිව්වේ දැනට කලබල නොවී ඉඳල ප්රශ්නයක් වුණොත් විතරක් අර මිනිහට විරුද්ධව ඇක්ෂන් එකක් ගමු කියල. චරිත ඝාතනය වෙනුවෙන් ලොකු වන්දියක් ගන්නත් පුළුවන් වේවිනෙ. එයින් පස්සේ මම ඒ මිනිහ ඉන්න දිහාවත් බැලුවේ නෑ. ඉතින් ඒ මිනිහාව සැක කරන එක සාධාරණ නැද්ද කියන්නකෝ.<br />
<br />
අන්තිමට රශ්මි ළමයා නැති වුණා. මේ අකල් මරණේ නොදකින්න ඒ ළමයාගේ දෙමව්පියෝ නොහිටිය එකම හොඳ යි. මට දුක කියල ඉවර කරන්න බැහැ. ඒත් ඉතින් අපියි කියලත් මොනවා කරන්නද. ජීවත විනාස වෙනහැටි තමයි ඉතින්. මම මේ විස්තර මොකුත් අපේ එක්කනාට කිව්වේ නෑ. ලෙඩ මනුස්සයනේ, හදවත දුර්වලයි. මම කිව්වේ රශ්මි වැඩ වගයකට රට ගිහින් කියල. ඒ පාර එයා අහනවා පුතා ඉන්න රටටද කියල. මම කටට ආපු රටක නමක් කියාල බේරුණා. පව් ඉතින්; මම ඕවා නොකියන්නේ එයාගෙම හොඳට නේ. මීට පස්සෙනම් කවුරු මොනවා කොච්චර කිව්වත් මම නම් ආයේ කීයටවත් ගෙවල් කුලියට නම් දෙන්නේ නෑ.<br />
<br />
<i>සාක්ෂි තුනම අවසානයි. විසඳුම ඉදිරියට ඉතිරිව ඇත.</i>හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-81264196752144240622013-03-26T12:26:00.000+05:302013-03-27T19:02:52.915+05:30සාක්ෂි II<b>වගීෂ ගුණතිලක (රශ්මිගේ වෘත්තීය සහයක) ගේ සාක්ෂිය.</b><br />
<br />
රශ්මිව විස්තර කරන්න ගොඩක් ආකාර තියනවා. දක්ෂයි කියල විශේෂණයක් ඉස්සරහට රශ්මිගේ නම ඉස්සරහින් එනවනම් වඩාත් නිවැරදියි. අපේ කම්පනි එකට රශ්මි ඇවිත් වැඩි කල් නෑ. අවුරුදු දෙකකටත් අඩුයි මට මතක විදිහට. මුලින්ම ආවේ අකවුන්ටන්ට් කෙනෙක් විදිහටම වුණත් ඉක්මනටම රශ්මිට ඩිවිෂන් මැනේජර් කෙනෙක් වෙන්න පුළුවන් වුණා. අපේ ආයතනයේ ප්රොජෙක්ට් කිහිපයකටම රශ්මි කැපවීමෙන් වැඩ කළා. රශ්මිට හොඳ ඉවසීමකුත්, පිලිවලකුත් තිබුණ නිසා එයත් එක්ක වැඩ කරන එක අනිත් අයටත් පහසුයි. දක්ෂ රශ්මි; එයාව එහෙම හඳුන්වනවාට එයා කැමති යි.<br />
<br />
එක ව්යාපෘතියක මට බාර වෙලා තිබුනේ ඇඩ්වටයිසින් පැත්ත. රශ්මිට ඒ ගැන ඇකඩමික් දැනුමක් නැතිවුණත් මාත් එක්ක එකතුවෙලා වැඩ කරන්න පුළුවන් වුණා. ඇත්තම කිව්වොත් රශ්මිගේ ටෙක්නික්ස් නියමයි. මිනිස්සු නොදැනීම අපේ ප්රඩක්ට් එකට නම්මගන්න ඒවාට ලේසියෙන්ම පුළුවන්. රශ්මිට ඉන්ඩස්ට්රී එක ගැන හොඳ අලුත් වෙන දැනුමක් තිබුණා. ඒවගේම එයා හැම දෙයක් ගැනම ටච් එකෙන් හිටියේ. අපේ තරඟකාරයෝ ගැන, අපිට තර්ජනයක් වෙන්න පුළුවන් අලුත් ආයතන ගැන එයාට අනාවැකි කියන්න පුළුවන් වුණා. ඉව; ඔව් රශ්මිට හොඳ ඉවක් තිබුණා. අපේ කම්පනි එක එයාගේ ඉවෙන් උපරිම ප්රයෝජන නොගත්තත් රශ්මි හින්ද වුණ වාසි නම් ගොඩයි.<br />
<br />
ඔය වගේ දේවල් හින්ද තමයි මට රශ්මි ගැන කැමැත්තක් ඇති වුණේ. වෘත්තීය සම්බන්ධයකට වැඩි විශේෂ පෞද්ගලික බැඳීමක් ඇති කරගන්න මම කැමැත්තෙන් හිටියා. මම ඒ බව එයාට අඟවද්දී එයා අකමැත්තක් පෙන්නුවේ නෑ. විශේෂයෙන් කැමැත්තක් පෙන්නේවෙත් නෑ. අපි දෙන්නා එක එක තැන්වලට ගියා කෑම කන්න එහෙම. ෆිල්ම් බලන්නත් බීච් එකටත් දෙතුන් පාරක් ගියා මතක යි. ඒ වගේ යාලුවෝ එකතු වුණහම පොඩි පොඩි දේවල්. එච්චරයි, වෘත්තියමය යාලුවෝ; ඒ වගේ නමක් අපේ සම්බන්ධය හඳුන්වන්න යොදාගන්න පුළුවන්.<br />
<br />
"මම ඔයාට කැමති යි." දවසක් මම රශ්මිට කෙලින්ම කිව්වා. "නිකම්ම කැමැත්තක් නෙමෙයි, විශේෂ කැමැත්තක්."<br />
<br />
රශ්මි යන්තම් හිනා වුණා. ඒ හිනාව එයත් මට කැමතියි කියන හිනාවක් නෙමෙයි. 'මම දන්නවා, මට අකමැති කෙනෙක් නෑ' කියන හිනාවක්.<br />
<br />
"ඇත්තටම, මම කැමතියි අපි අතරේ විශේෂ සම්බන්ධයක් ඇති වෙනවා නම්." මම ආයේ උත්සහ කළා.<br />
<br />
"ඉතින් ළමයෝ අපි අතරේ තියන සම්බන්දේ විශේෂයි තමයි. ඔයා හිතන්න කෙල්ලෝ කීදෙනෙක් ඔයත් එක්ක මේ විදිහට කිසිම හැංගිච්ච බලාපොරොත්තුවක් නැතිව තැන් තැන් වල රස්තියාදු වෙන්න එයි ද?" රශ්මි එහෙම කියල ඇස් පුංචි කරලා හිනාවුණේ එයා කියපු දේ මම දැනටත් දැනන් ඉන්න ඕනේ දෙයක් වගේ.<br />
<br />
මම මුකුත් උත්තරයක් දෙන්න ගියේ නෑ.<br />
<br />
රශ්මි මම ගැන දැක්වුවේ බොහොම ඇල්මැරුණු උදාසීන ආකල්පයක් හින්ද මම මගේ තිබුණ අදහස අත්හැර ගත්තා. මම හිතන්නේ රශ්මිට ලොකු හීන තිබුණ. ඕනෙනම් එයාට අපේ වගේ කම්පනි එකක් තනියම පටන් අරන් සාර්ථක විදිහට කරන්යන්න පුළුවන් කම තිබුණා. රශ්මි ඒක දැනගෙනත් හිටියා. මම වගේ අවධානමක් ගන්න අකැමති කෙනෙක් එක්ක එකතුවෙන එක එයාගේ ගමනට බාධාවක් හැටියට එයා හිතන්න ඇති. එයා ගැන තිබුණ අදහස නැති කරගත්තේ කිසිම තරහකින් නෙමෙයි. ඔව්, මම පිලිගන්නවා ඒක ලේසි වැඩක් නෙමෙ යි. එවුණත් නොවෙන දෙයක් ගැන බලාපොරොත්තු තියාගන්න එක තේරුමක් නැති වැඩක්. ඒ හින්ද මට පොරොන්දු වෙන්න පුළුවන් රශ්මිව මරල දාන්න තරම් තරහක් නම් මට කොහොමවත්ම තිබුණේ නෑ.<br />
<br />
රශ්මි මගේ කාර් එක ඇතුලේ මැරිලා හිටියේ කොහොමද කියන්න මම දන්නේ නෑ. ඒ මගේ කාර් එක තමයි. එවුණත් මම ඊට දවස් දෙකකට කලින් මම මගේ වාහනේ සර්විස් කරන්න ගරාජ් එකකට දීලයි තිබුණේ. නැහැ, ගරාජ් එක මම දන්නා තැනක් හින්ද රිසිට් එකක් ගත්තේ නෑ. මම වාහනේ ආයේ අරන් යන්න ආවා කියන කතාව පිළිගන්නේ නෑ. මට එහෙම ගන්න යන්න උවමනාවක් තිබුණේ නෑ. වාහනේ බාරදෙද්දී කිව්වේ වැඩේට දවස් හතරක් පහක් යයි කියල. ඉතින් මම මොකටද කළින් ගන්න යන්නේ. මම ඒ චෝදනාව ප්රතික්ශේප කරනවා.<br />
<br />
රශ්මි මැරිලා කියල ආරංචි වුණ දවසට කලින් දවසෙත් මම රශ්මිව දැක්කා. අපි වෙනද වගේම කතාබහ කළා වැඩ කළා. එයාගේ වෙනසක් පෙන්න තිබුනේ නෑ. එයා වෙනද වගේම සැහැල්ලුවෙන් උනන්දුවෙන් වැඩ කළා. නැහැ, මම හිතන්නේ නැහැ එයාට වෙන පෞද්ගලික ප්රශ්න තියනවා කියල. දැන් මේක කියද්දියි මතක් වෙන්නේ, රශ්මි එයාගේ පෞද්ගලික විස්තර කතාකරන්න හරි අකැමතියි. මම දැනන් හිටියේ එයාගේ අම්මා තාත්තා පොඩි කාලෙදිම නැතිවෙලා එයාව හදා ගත්තේ එයාගේ ආච්චි, දැන් ඒ ආච්චිත් නැතිවෙලා කියලා විතරයි. එයා වැඩි විස්තර කියන්න අකමැති නිසා මම හාර හාර විස්තර අහල එයාව අපහසුවට ලක් කරන්න ඕනේ වුණේ නෑ.<br />
<br />
කොහොමහරි එදා මම වැඩ ඇරිලා ගෙදර ගියේ පාරේ බස් එකේ. ගෙදර ගිහින් කළේ වෙනද කරන ඒව ම යි. මහන්සියට නාල කළා නිදා ගත්තා. ඊට පස්සේ දවසේ මගේ ඔෆිස් කැබින් එකටම ඇවිත් මාව පොලිසියෙන් එක්ක යද්දී තමයි මම රශ්මි මැරිලා කියල දැන ගත්තේ. මම හිතන්නේ මට ආයේ එතන වැඩ කරන්න පුළුවන් වෙන එකක් නෑ. මාව රිමාන්ඩ් කරන්න අරන් යද්දී මං දිහා බලන් හිටපු විදිහ මතක් වෙද්දී මම ආයේ එතන රස්සාව කරන්නේ කොහොමද. අන්තිමට කියන්න තියෙන්නේ මම නිර්දෝශියි කියල තම යි. ඉස්කෝලේ යන කාලේ වලියකදී ඇරෙන්න මම කාටවත් ගහලවත් නෑ. මම රශ්මි වගේ කෙල්ලෙක්ව ඔහොම මරල දන්නා තරම් අමනයෙක් නෙමෙයි. මාව විශ්වාස කරන්න, මේ මට ජීවත් වෙන්න ඕනේ විදිහ නෙමෙයි.<br />
<br />
<i>දෙවන සාක්ෂිය ඉවරයි. අවසන් සාක්ෂිය සමග විසඳුම ඉදිරියට.</i>හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-19001133763539963172013-03-22T17:17:00.001+05:302013-03-26T12:27:34.221+05:30සාක්ෂි I<b>චානක සිරිවර්ධන (රශ්මි රණසිංහගේ අසල්වැසි ලේඛක) ගේ සාක්ෂිය.</b><br />
<br />
කාර් එකේ පිටිපස්සේ වම්පත්තේ දොර ඇරලයි තිබුණේ, සම්පූර්ණයෙන්ම නෙමෙයි තරමක්. කාගේද අතක් එළියට ඇවිත්. අතේ අයිතිකාරි (ගැහැණු අතක්, සිහින් සියුමැලි අතේ වළලු දෙකක් තිබුණා) හෙල්ලුනේ නෑ. අත එතනමයි. වාහනේ විදුරු කලුයි. ඇතුලින් එළිය මිසක් එළියේ ඉඳන් අතුල බලන්න අමාරුයි. මම ළඟට ගියේ හිමින් අඩි තියමින්. ඒ මොකද කියල දන්නේ නෑ, ඉබේම එහෙම වුණා.<br />
<br />
ළඟට යද්දිත් අත හෙල්ලුනේ නෑ. මම ළඟට ගිහින් දොර සම්පූර්ණයෙන්ම විවෘත කළා. ඇතුලේ හිටියේ මගේ අසල්වැසියා රශ්මි රණසිංහ. මම නම් එයාට කතා කළේ මිස් රශ්මි කියලා. එයා මට කතා කරන්න කිව්වෙත් එහෙමයි.<br />
<br />
"මම රශ්මි. අපි දැන් නේබර්සලා. ඊයේ තමා බඩු ගෙනත් දාල අස්පස් කරගත්තේ." රශ්මි මට මුලින්ම මුණගැහුණු දවසේ කිව්වා. "දන්නේ නැද්ද, වටේ පිටේ ඉන්න අය අඳුනගන්න එක හොඳයිනේ."<br />
<br />
මම ඔලුව වැනුවා. හිනාවුණා. ඊළඟට එයාට වාඩිවෙන්න කතා කළා. රශ්මි පස්සේ එන්නම් කියල ආපහු හැරුණා. මම හිතුවේ නිකම් ගැලවෙන්න කිව්ව බොරුවක් කියල, හැබැයි එයා ආවා, කිහිප වතාවක්ම. රශ්මි ලස්සනම කෙනෙක් නෙමෙයි. කැතත් නැහැ. සාමාන්ය පෙනුමක් තිබුණත් රශ්මිගේ අමුතු ආකර්ශනයක් තිබුණා. යන එන විදිහේ, බලන විදිහේ, කතාකරන විදිහේ වෙනසක් තිබුණා. දන්නේ නැද්ද නිකම් කාන්දමක් වගේ ගතියක්. ගිනි දැල්ලට ගිනිකණ වැටෙනවා වගේ. රශ්මිට ඒක ගැලපුනා; ගිනි සිළුව.<br />
<br />
"මම පොත් ලියනවා." මම මොනවද කරන්නේ කියල රශ්මි ඇහුවහම මම උත්තර දුන්නා.<br />
<br />
"හ්ම්. ලේඛකයෙක්." රශ්මි මගේ පොත් රාක්කය දිහා බලමින් හිටියා. මම හිතුවා කියවන්න පොතක් ඉල්ලයි කියල. ඒත් කියවන්න උවමනාවක් තිබුනේ නෑ. පොත් කියවනවට වඩා පොත් අතර ඉන්න රශ්මි කැමති වුණා .<br />
<br />
"මොනවද ලියන්නේ?" එහෙම ඇහුවේ රශ්මි තවත් දවසක. ඇය ආවහම ලොකු වෙලාවක් ඉන්නේ නෑ. ඇවිත් මගෙන් ප්රශ්න අහන්න අමතක කරන්නේ නෑ. හැමදාම එක එක ප්රශ්න. මට අකමැති වෙන්න දෙයක් නෑ මගේ ලිවීම ගැන උනන්දු වෙන අයට මම කැමතියි. හැබැයි ඇය අහන ප්රශ්න වලට උත්තරයක් දුන්නත් නැතත් කමක් නෑ. මම ලියපු මුල්පිටපත් බලන්න පුලුවන්ද කියලත් දවසක ඇහුවා. ඒ වෙලාවේ මා ළඟ තිබුණේ නෑ. මම ඒ බව කිව්වම රශ්මි ඇස් දෙක පුංචි කළා. මම කිව්වේ බොරු කියල හිතන්න ඇති.<br />
<br />
"සාමාන්යයෙන් රහස් පරීක්ෂක කතා, මිනීමැරුම්, අපරාධ ගැන." රශ්මි පුටුවක වාඩිවෙලා කකුල් දෙකත් උඩට ගත්තා. "ඒ ඇරුනම කෙටි කතා දෙක තුනකුත් ලියල තියනවා."<br />
<br />
"අන්තිමට වැරදිකාරය අල්ලගන්නවද? නැත්තම් පැනල යනවද? මම නම් කැමති අපරාධකාරයා පැනල යන ජාතියේ ඒවාට. නැත්තම් බෝරින්"<br />
<br />
සිද්ධිය වෙන්න කලින් දවසේත් රශ්මි මාව මුණගැහෙන්න ආවා. මම වැඩ ගොඩක එරිලා හිටියේ. සති අන්ත පත්තර තුනකට මගේ කතා ඕනේ වෙලා තිබුණා. කතා පටලගන්නේ නැතුව ලියන්නත් ඕනෙනේ. ඒ අතරේ මම භාර දීපු එක කොටසකට කැමති නෑ කියන්න පත්තරේක සංස්කාරක මාත් එක්ක ඇමතුමක. මිනිහට කතාව අකමැති වෙලා හින්ද නෙමේ, ඊළඟට වෙන්නේ මොකද්ද කියල දැනගන්න උවමනාව තිබුණේ.<br />
<br />
"මම ඔයාගේ පොතක චරිතයක් වෙනවනම්. අපරාධකාරයෙක්ද අහිංසකයෙක්ද?" හැමදේම අතරින් රශ්මි ඇහුවා. මම වාඩිවෙන්න කියල ඇයට අතින් සන් කළාට රශ්මි එහෙම කළේ නැතුව මගේ මෙසේ තියන කොළ කෑලි, මම කතාව කියන්න අරං බාගෙට ලියල හරි නැති හින්ද අයින් කරපුවා කියවන්න ගත්තා. ඒවායේ පිළිවෙලක් අගක් මුලක් නෑ. අනික රශ්මි කියෙව්වෙත් එහෙන් මෙහෙන්. ඒ වුණාට ඒවා කියවද්දී රශ්මිගේ ඇස් දිලිසුනා.<br />
<br />
කටට ආපු බොරු වගයක් කියල මම කෝල් එක නැවැත්තුවා.<br />
<br />
මම කල්පනා කළා. රශ්මි පොතකට හොඳ චරිතයක් වුණාට එහෙම චරිතයක් මම මීට කලින් නිර්මාණය කරලා තිබුණේ නෑ. මගේ චරිත බොහොම සාමාන්යය යි, සමහර වෙලාවට සෑහෙන්න නීරස යි. අමුතු චරිත මගේ කතාවලට එකතු කරන එක මිනිස්සුන්ගේ විශ්වාසය නැති වෙන්න හේතුවක් විදිහටයි මම හිතුවේ.<br />
<br />
"ඔය හිතන්නේ කොහොමද?" උත්තරයක් හිතාගන්න බැරි තැන මම ප්රශ්නයක්ම ඇහුවා.<br />
<br />
"මම හිතන්නේ මම හරිද වැරදිද කියල හිතාගන්න කාටවත් බැරිවෙයි. මම සදහටම අභිරහසක් වෙයි." රශ්මි හිනාවුණා. ඇස් පුංචි කරලා කලින් මතක් වෙච්ච දේකට වගේ. ඊට පස්සේ එක පාරටම රශ්මි යන්න ගියා.<br />
<br />
කොහොමහරි ආයේ මුලට ආවොත්. මම මගේ අලුත් පොතේ වැඩකට එඩිටර්ව හම්බවෙන්න ගියේ සිද්ධිය වෙන්න කලින් දවසේ. කතා කරන්න දේවල් සෑහෙන දේවල් තිබුණ හින්ද ගිය දවසෙම මට ගෙදර එන්න වුණේ නෑ. මට ඕනේ වුණේ ගෙදර ආපු හැටියෙම නාල තේ එකක් එහෙම බීලා නිදා ගන්න. ඒත් මම ගෙදර එද්දී ගේට්ටුව ඇරලා කවුරුහරි වාහනයක් දාල තිබුණා. කවුරුත් වටපිට පේන්න හිටියෙත් නෑ. කලින් කිව්වා වගේ මම වාහනේ ළඟට ගියේ කවුරුත් ඉන්නවද බලන්න.<br />
<br />
ඔන්න ඉතින් මම කාර් එකේ දොර ඇරියා. ඇතුලේ හිටියේ රශ්මි. මුණ ඇතුළු පැත්තට වෙන විදිහට සීට් එක උඩ තියාගෙන හිටපු විදිහට මම මොහොතකට හිතුවේ රශ්මි නිදි කියල. ඒත් මහ දවල් මගේ මිදුලේ කාගේද කාර් එකක නිදාගන්න සිරිතක් නෑනේ. මම රශ්මිගේ උරහිසට තට්ටු කළා. එකපාරටම ඇගේ ඇඟ පණ නැතුව වගේ කඳ කඩන් වැටුණා. මම දෙතුන් පාරක්ම හය්යෙන් තට්ටු කළත් ඇය හෙල්ලුනේ වත් නෑ. ඇඟ තරමක් සීතල වෙලා තිබුනේ මම හිතන්නේ. මම ආයෙත් වට පිට බැලුවා. නෙබ්ර්සලා කවුරුවත් පේන්න හිටියේ නෑ. ඊට පස්සේ මම කර එකේ අනෙක් තැන් වලත් බැලුවා මොනවහරි තියනවද කියල. ලේ මොනවත් තිබුණේ නෑ. රශ්මිට එහා පැත්තෙන් එයාගේ බෑග් එක තිබුණා එච්චරයි. මම පොලිසියට කතා කළා. පොලිසිය එන්න විනාඩි විස්සකටත් වඩා ගියා. ඇවිත් ප්රශ්න ඇහුවා. හැම තැනම බැලුවා. මට පොලිසියට යන්නත් වුණා කට උත්තර දෙන්න. ගිහින් එද්දී මිදුල නිදහස් වෙලා තිබුණා. රශ්මිත් වාහනෙත් අරන් ගිහින්.<br />
<br />
දවසකට පස්සේ දැන ගන්න ලැබුණා රශ්මි මැරිලා කියාලා.<br />
<br />
<i>පළමු සාක්ෂිය අවසානයි. තවත් සාක්ෂි දෙකක් හා විසඳුම ඉදිරියට.</i>හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-25702338796542424852013-02-21T15:05:00.002+05:302013-02-21T15:06:52.540+05:30අපි හරි මානුෂිකයි! | Boo you barbarians!ඔන්න එකමත් එක කාලෙක කොහෙද මන්ද රටක මහා නරකම නරක මිනිහෙක් හිටියලු. ඒ මිනිහගේ නම ප්රභා ලු. හැබැයි ඉතින් හැම නරක මිහිහෙක්ට හැමදාම නෝටි වැඩ කර කර ඉන්න වෙන්නේ නෑනේ. ඒ රටේ වීරයෝ එකතු වෙලා ප්රභා ව අල්ලා මරල දැම්මලු. වැඩේ කියන්නේ ප්රභාට පවුලකුත් හිටියලු. ඔච්චර කැත මිනිහෙක්ට පවුලක් හිටියේ කොහොමද කියලනම් මගෙන් අහන්න එපා. මේ කතාව ප්රභා ගැන නම් නෙවෙයි එයාගේ පොඩි පුතා ගැන, බාලා.<br />
<br />
ඔන්න ඉතින් ප්රභාව පරද්දපු වීර මාමලා කට්ටියට මේ බාලා ව හම්බවුනාලු. බාලා අවුරුදු දහයක විතර පොඩි දරුවෙක් වුණත් බාලා ගේ තාත්තා මිනිමරුවෙක් අපරාධකාරයෙක් නේ. අපරාධකාරයාගේ පුතත් ඒ අපරාධ වලට වගකියන ඕනනේ නේද? ඒ අභිමානවත් සදාචාරවත් ශිෂ්ට රටේ හැටි එහෙමයි. දන්නේ නැත්තම් ඉගෙන ගනිල්ලා. කෝ ඉතින්, ඔන්න ඒ වීර මාමලා කල්පනා කරන්න ගත්තලු. බාලට දෙන දඬුවම මොකද්ද කියලා. එක එක වීරයෝ එක එක යෝජනා ගෙනාවලු.<br />
<br />
1. ඕකව උලතියමු. උල තියද්දී උල පස්සේ ඇනිලා ලේ විසිවේවි. හැම තැනම ලේ ගෑවේවි. ඕකගේ තාත්ත කරවපුව හැටියට ඒක හොඳ වැඩියි.<br />
<br />
2. කටට මෝටාර් එකක්! පුකට ක්ලේමෝ එකක්!<br />
<br />
3. මම කියන්නේ හතරට පලලා ගස් හතරක එල්ලමු. හා හොඳ නැද්ද ඒක? මාගාව කැමරාවකුත් තියනවා. වීඩියෝ කරන්න බැරියෑ. ආයේ නෑ මාස ගානකට ආතල්.<br />
<br />
4. ඕකව තියාගමු. පස්සේ ඕනේ වෙන්නත් බැරි නෑනේ...<br />
<br />
5. පිස්සුද උඹට මූත් තාත්තා වගේම තමයි. අනාගත ත්රස්තවාදියා!<br />
<br />
කොහොමින් කොහොමින් හරි කාටවත් දෙන දඬුවම ගැන සමතයකට එන්න බැරි වෙලා. ඔයවගේ අවස්ථා වල වෙලාවත් හරි වැදගත් නේ. ඔන්න ඉතින් එක වීර මාමෙක් බාලා ළඟට ගියාලු කතාකරන්න. වැඩේ කියන්නේ ඒ යකා බාලාට බිස්කට් පැකට් එකකුත් දුන්නනේ. ඔන්න ඉගෙන ගනිල්ලා සල්ලිවලට තමන්ගේ රට පාවා දෙන උන් ඒ කාලෙත් හිටියා.<br />
<br />
"බාලා, කොහොමද?" දේශද්රෝහියා ඇහුවා.<br />
"කෝ අපේ තාත්තා අම්මා?"<br />
"දන්නේ නෑ." බාලා ගොළුයි.<br />
"බාලා බයවෙලාද? බය වෙන්න එපා."<br />
බාලා ඔලුව වැනුවා.<br />
<br />
කොහොම වුණත් බාලට මොකද වෙන්නේ කියලා බාලවත් ඒ වීර මාමලවත් දැනගෙන හිටියේ නෑ. ටික වෙලාවකින් කෝල් එකක් ආවලු. රහස් ඇමතුමක්, ඕන්. කෝල් එකින් කිව්වේ බාලව අතුරුදහන් කරන්න කියල. දන්නේ නැද්ද, ඔය රහස් වැඩ එහෙමනේ. ඔන්න ටිකකින් බලද්දී බාලා නෑලු. කොහෙට ගියාද නෑ. කකා හිටපු බිස්කට් පැකට් එක බිම වැටිලා තිබුනලු. වීර මාමලා වැඩේ තේරුම් ගත්තලු. සමහරු නම් දුක් වුණාලු. අතුරැදහන් වීම වීඩියෝ කරන්න බැරි වුණාට.<br />
<br />
ඔන්න ඉතින් ළමයි කතාව ඉවරයි. හරිම මානුෂිකයි නේද? සියලු සත්වයෝ නිදුක් වෙත්වා! සාදු සාදු සාදු!හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com28tag:blogger.com,1999:blog-3918942058238236476.post-10558228536602391962013-02-17T15:20:00.000+05:302013-02-17T15:20:13.909+05:30බුර්කා - Burqa <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://25.media.tumblr.com/tumblr_kup1bavt8H1qa4pypo1_500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://25.media.tumblr.com/tumblr_kup1bavt8H1qa4pypo1_500.jpg" width="285" /></a></div>
<br />
<br />
අතේ ඇඟිලි වෙව්ලන්න ගත්තේ නොදැනුවත්ව ම. මම කුරාණය පැත්තකින් තියල මගේ හිස් වැස්ම ගැලෙව්වා. මට ලස්සන කොණ්ඩයක් තියනවා කියල හිතෙනවා. ඒත් ඒක දැකල තියෙන්නේ මගේ අම්මයි නංගියි විතර යි. අඩුම තරමේ තාත්තවත් දැකල නෑ. මම මගේ කොන්ඩේ ලස්සනයි කියල අහගන්නවට කැමතියි. කොන්ඩේ මලක් ගහගෙන යන්න, කොන්ඩ මෝස්තරයක් දාගන්න එහෙම නැත්තම් අඩුම තරමේ කොන්ඩේ ගොතාගෙන ගමනක් යන්න ආසයි. ඒත් ඒක හීනයක්, හැබෑනොවෙන හීනයක්. කොන්ඩේ විතරක් නෙමෙයි මට ඇස් දෙකවත් ඇරගෙන ඉන්න අවසර නෑ.
<br />
<br />
මම බඩු අහුරන්න ගත්තා. හෙට 'මගේ' විවාහය නිසාත් එයින් පස්සේ මම බැඳපු කෙනා ගාවට යන්න වෙන නිසාත් මගේ බඩු ඇසිරීම කාටවත් සැක කරන්න කාරනයක් වුනේ නෑ. මීට සති දෙකකට කලින් ආපු මිනිහෙක්ට මාව 'බන්දලා' දෙන්න මගේ තාත්තා ගිවිසගෙන තිබුණා. ඒ මිනිහා කීයක් මං වෙනුවෙන් දෙන්න පොරොන්දු වුනාද කියල මම ඇහුවේ නෑ. නොවටිනා දෙයක් වෙනවට වඩා අඩුම තරමේ යම්කිසි අගයක් වත් මට ලැබීම ගැන සතුටු වෙන්න මම උත්සහ කළා. ඒ මිනිහගේ මූණවත් නොබලා වචනයක් වත් කතා නොකර හෙට මම විවාහක කාන්තාවක් වෙනවා. සමහර විට මගේ කොන්ඩේ දැකල තමන් මිලදී ගත්ත භාණ්ඩේ ගැන ඒ මිනිහ සතුටු වේවි. මම එහෙම හිතාගන්න ගත උත්සහය සාර්ථක වුනේ පොඩි වෙලවක ට යි.
<br />
<br />
"දුවේ සති දෙකකින් කසාදෙ" අර මිනිහ ආවට පස්සේ දවසේ අම්මා කිව්වා. මම ඔලුව හෙල්ලුවා විතරයි. මොනවහරි දෙයක් කිව්වහම ප්රශ්න අහන්නේ නැතිව ඒක කරන්න කියලයි මට පොඩි කාලෙම කියල තියෙන්නේ. 'ඇයි' කියන්නේ අපේ ගෙදර තහනම් වචනයක්.<br />
<br />
මම පොඩි කාලෙ දවසක්, මට වයස අවුරුදු අටක් විතර වෙන්න ඕනේ, මම ඇහුව තාත්තාගෙන් ඇයි මල්වලට සමනල්ලු එන්නේ කියල.<br />
<br />
"ඒ අල්ලා මවපු හැටිනේ ළමයෝ, මේ මල්, සමනල්ලු, අපි, ලෝකේ හැමදේම ඇති උතුම් අල්ලාගෙ නිර්මාණ" තාත්තා එහෙම කිව්වේ බැතිබර ගයනාත්මක ස්වරූපයෙන්.<br />
<br />
"ඇයි ඉතින් අල්ලා එහෙම මැව්වේ ඇයි සමනල්ලු මල්වල විතරක් වහන්නේ?"<br />
<br />
"මම කියල තියනවනේ අල්ලාගෙ බලය ප්රශ්න කරන්න එපා කියල!" තාත්තට තරහා ගියා.<br />
<br />
"මට බැහැ, මට අල්ලාට කතාකරල දැනගන්න ඕනේ" එක පාරම මගේ කම්මුල පුපුරලා ගියා. තාත්තා මගේ කම්මුලට ගැහුවා කියල තේරුම් ගන්න මට වෙලා ගියා. ඊට පස්සේ දවසක්ම මට ඉන්න වුනේ කළුවර කාමරයක් ඇතුලට වෙලා තනියම.<br />
<br />
හවස තාත්ත නැති වෙලාවක අම්මා ඇවිත් මාව එලියට ගත්තා. අම්මගේ ඇස් රතුවෙලා. සමහර විට තාත්තා අම්මටත් බනින්න ඇති. ආයේ තාත්තාගෙන් තියා වැඩිහිටි කාගෙන්වත් ඇයි කියල අහන්නේ නෑ කියල අම්ම මාව පොරොන්දු කරගත්තා. මට අම්මට වදයක් වෙන්න, මම හින්ද කරදර වෙන්න කිසිම උවමනාවක් තිබුනේ නෑ. මම ඇයි කියල අහන්නේ නැතුවම ඔලුව වැනුවා.<br />
<br />
ඒ පොරොන්දුව කාලයක් යනකම්ම ආරක්ෂා වෙලා තිබුණා. දවසක් මගේ ඥාති සහෝදරියකගේ විවාහ උත්සවයකට අපිට සහභාගී වෙන්න අවස්ථාවක් ලැබිල තිබුණා. එදා හැන්දෑවේ මම ඒ අක්කලාගේ ගෙදර කාමරේකට වෙලා කණ්ණාඩිය ඉස්සරහට වෙලා වැඩිවෙලා කොන්ඩේ පීරමින්. එක පාරටම කව්ද කාමරේට ආවා.<br />
<br />
ඒ බැඳපු අක්කගේ මල්ලි. එයා මට වඩා අවුරුද්දක් විතර වැඩිමල්. මේ තමයි පිට කෙනෙක් මාව හරියටම දැකපු පලවෙනි අවසථාව. ගැස්සුන නිසා මට එක පාරටම ඔලුව වහ ගන්නත් අමතක වුණා. මම ඉක්මන් කරලා හිස්වැස්ම අතට ගත්තා.<br />
<br />
"එපා!" එයා කිව්වා. "ඔයාගේ කොන්ඩේ ලස්සනයි"<br />
<br />
මම හිනා වුණා. මම කවදාවත් පිරිමි ළමයෙක් එක්ක කතා කරලා නැති හින්ද මට කියන්න දෙයක් හිතා ගන්න බැරි වුණා. ඒ අයියා කඩවසම්. ඒත් මට "ඔයත් ලස්සනයි" කියල කියන්න බැරි වුණා. එයා හිනාවෙලා යන්න ගියා. මගේ ජීවිතේ පළවෙනි වතාවට යහපත් කරුණාවන්ත පිරිමි ඉන්න පුළුවන් කියල හිතුණා.<br />
<br />
එදා හමුවීමෙන් පස්සේ අපි දෙන්නා ආයේ කවදාවත් මුණ ගැහුනේ නෑ. එයාගේ කාසදෙ ට ත් අපේ පවුලටම ආරාධනා ලැබුනේ ඊට අවුරුද්දකට විතර පස්සේ. මට යන්න ඕනේ වුණේ නෑ. ඒහින්ද අම්මත් ඒ එක්ක නංගිත් හිටියා. ඒකට මම දුක්වුණා අම්මට නිදහසේ සතුටු වෙන්න ලැබුණු අවස්ථාවක් මම නිසා නැති වුන එක ගැන.<br />
<br />
අපේ පවුලට වඩා නිදහස තියන පවුල් තියන හින්ද සමහර විට ඒ අයියට එය බඳින්න යන කෙනා එක්ක කතා කරන්න ඉඩ ලැබෙන්නත් ඇති. එදා ගෙදර ඇවිදින කොට මගේ කකුල පූසාගේ ඇඟේ කිහිප සැරයක්ම හයියෙන් වැදුනා. "අපේ අක්ක අද හරි නපුරු යි" නංගි කිව්වා. මම කාමරේට ගිහින් කණ්ණාඩිය දිහා බලද්දී ඇස් වල කඳුළු තිබුණා.<br />
<br />
එදා හැන්දෑ වෙනකම්ම මම හිටියේ කණ්ණාඩිය ඉස්සරහ. තාත්තා ගෙදර ඇවිත් මට කතා කරලා තිබුණා. මට ඇහුනේ නෑ. මම උත්තර නොදුන් හින්ද තාත්තට හොඳටම තරහ ගිහින් තිබුණා. නංගි මට පස්සේ කියපු විදිහට තාත්තා මම කොහොද කියල නංගිගෙන් අහල තිබුණා. "අක්කා කාමරේ, කණ්ණාඩිය ඉස්සරහ" නංගි උත්තර දීල. ඊට පස්සේ වුණේ හිතාගන්නවත් බැරි දෙයක්. එක පාරටම කාමරේට ආපු තාත්තා කණ්ණාඩිය අල්ලලා පොලවේ ගැහුවා. වීදුරු කෑලි දහස් ගණනකට කණ්ණාඩිය බිඳිලා ගියා.<br />
<br />
"උඹ වැඩ කරන්න ඕනේ මං කියන විදිහටයි, දැනගනින්!" තාත්ත කෑගැහුවා. "වයස ගියාට මහ ගෑනියෙක් කියලද හිතන් ඉන්නේ?"<br />
<br />
"මහ ගෑනියෙක් වුණත් මට ඕනේ දේවල් කරන්න නිදහසක් නෑ කියල මම දන්නවා." මම එහෙම කිව්වේ නෑ. කිව්වනම් මොනවා වෙයිද කියන්න අල්ලා වත් දන්නේ නෑ. මම බිම බලාගත්තා. මට මාවවත් බලාගන්න තිබුණ කණ්ණාඩිය නැතිවුණා.<br />
<br />
මම බඩු අහුරලා ඉවර වෙලා නිදා ගත්තේ වෙලාසනින් ම. ඒ හින්දම රෑ නැගිටින්න පුළුවන් වුණා. වෙලාව රෑ එකයි කාලයි. කුස්සියේ විතරයි සද්ද ඇහුනේ. කෑම හදන අය ඇරුනම අනෙත් ඔක්කොම නිදි. මම පැත්තකින් තියපු කුරාණය අරගෙන බිමින් තිබ්බා. ගිනිපෙට්ටියක් අතට ඇවිත් දැල්විලා පොත උඩට වැටුනේ හීනයකින් වගේ. මම ජනේලේ ඇරලා කලින් ලැහැස්ති කරගත්ත විදිහට ග්රිල් දැල ගලවලා අයින් කළා. මම ගෙයින් එළියට එද්දී පොත හොඳටම පිච්චිලා තිබුණා. ඒ එක්කම මේ හිර ගෙදරත් පිච්චිලා අළු වෙලා යනවනම් හොඳයි කියල හිතිලා ඒ ප්රාර්ථනාව නවත්ත ගත්තේ අම්මවයි නංගිවයි මතක් වෙලා.<br />
<br />
කුස්සියේ වැඩකරන මිනිස්සුන්ට ගින්න පෙනෙයි කියල හිතන ගමන් මම පාරට ආවා. පාරේ තැනින් තැන එළියයි. කාත් කවුරුත් නැති වුණත් තනියම ගමනක් යන පලවෙනි වතාව වුණත් බයක් දැනුනේ නෑ. මට මම ගැනම පුදුම හිතුණා. මට තියන ආත්ම ශක්තිය ගැන ආඩම්බර හිතුණා. මම දන්නවා මට අල්ලා සමාව දෙනවා මොකද අල්ලා කියන්නේ ආදරය කරුණාව මිසක් වෛරය හිංසාව නෙවෙයි.හිරණ්යhttp://www.blogger.com/profile/09466877747242798096noreply@blogger.com23